Ann Radcliffe
Ann Radcliffe (ur. 9 lipca 1764 w Londynie, zm. 7 lutego 1823 tamże) – angielska preromantyczna poetka i powieściopisarka, która wywarła wielki wpływ na twórców dojrzałego romantyzmu. Autorka licznych romansów sentymentalnych oraz powieści gotyckich, uważana za prekursorkę horroru oraz "melodramatu w literaturze"[1]. Za życia nazywana Szekspirem powieściopisarzy[1]. Jej postać stała się dla Edgara Allana Poego inspiracją do napisania Portretu owalnego.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
brytyjska |
Język |
angielski |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
|
Życie
edytujAnn Radcliffe urodziła się w dzielnicy Londynu Holborn, w zamożnej rodzinie mieszczańskiej Wardów. W 1787 w Bath wyszła za mąż za wydawcę i właściciela magazynu The English Chronicle, Williama Radcliffe'a, z którym nie miała dzieci. W tym czasie zwiedziła Holandię i Nadrenię, zafascynowała się również obrazami francuskich i włoskich pejzażystów. Czytała bardzo dużo, zwłaszcza Szekspira, Miltona, Spensera czy Collinsa. Zmarła w 1823, prawdopodobnie z powodu zapalenia płuc.
Twórczość
edytujPisarstwo Ann Radcliffe narodziło się dość przypadkowo; z początku miało być sposobem walki z tęsknotą za wiecznie nieobecnym w domu mężem, z czasem przeradzając się w pasję i przekonanie w moc własnego pisarstwa. Pierwszymi dziełami Radcliffe były powieści sentymentalne oraz romanse, które w późniejszym czasie inspirowały takie twórczynie jak: Jane Austen czy Charlotte Brontë. Sławna stała się dzięki tzw. romansom grozy, zwanym też powieściami gotyckimi, w których elementy grozy właściwe dla dojrzałego romantyzmu wzbogacają sentymentalną fabułę. Dzięki powieściom: Tajemnice zamku Udolpho (The Mysteries of Udolpho) oraz Italczyk albo konfesjonał czarnych pokutników (The Italian), Radcliffe zwykło się współcześnie stawiać obok Horacego Walpole’a i Matthew Gregory Lewisa w rzędzie największych prekursorów literatury grozy. Cechą charakterystyczną pisarstwa Radcliffe (w odróżnieniu od dwóch pozostałych wymienionych pisarzy) była drobiazgowa analiza racjonalistyczna wszelkich wykreowanych wcześniej wątków irracjonalnych, co z kolei bliskie jest duchowi Oświecenia. Powieści Radcliffe wypełniają opisy egzotycznych miejsc, których autorka nigdy w życiu nie zwiedziła, znajomość ich opierając wyłącznie na dziełach malarskich i literackich.
Wpływ
edytujWpływ pisarstwa Radcliffe na późniejszych twórców ocenia się jako duży. Do grona pisarzy zafascynowanych jej twórczością należeli: Edgar Allan Poe, Juliusz Verne czy Arthur Conan Doyle; racjonalizm autorki Italczyka imponował bowiem pionierom powieści kryminalnej i detektywistycznej. Inni twórcy poddani wpływom Radcliffe to: John Keats, George Gordon Byron, Percy Bysshe Shelley, William Wordsworth, Samuel Taylor Coleridge, Charles Dickens, Daphne du Maurier oraz XIX-wieczne pisarki nurtu kobiecego – wspomniana wyżej Austen i Brontë, Elizabeth Barrett Browning. Ann Radcliffe inspirowała również polskich twórców romantycznych – Zygmunta Krasińskiego oraz Annę Mostowską.
Dzieła
edytuj- The Castles of Athlin and Dunbayne (1789)
- The Sicilian Romance (1790)
- The Romance of the Forest (1791)
- Tajemnice zamku Udolpho (The Mysteries of Udolpho, 1794)
- Italczyk albo Konfesjonał Czarnych Pokutników (The Italian or the Confessional of the Black Penitents, 1796)
Przypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Ann Radcliffe – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000110674293
- VIAF: 64010774
- LCCN: n79056784
- GND: 118597590
- NDL: 00453572
- LIBRIS: zw9cd6gh492spgc
- BnF: 11920978p
- SUDOC: 027087476
- SBN: CFIV112561
- NLA: 36532106
- NKC: jn20000604548
- BNE: XX1642397
- NTA: 070320578
- BIBSYS: 90390993
- CiNii: DA01648928, DA09608053
- Open Library: OL54732A
- PLWABN: 9810537912005606
- NUKAT: n97091818
- OBIN: 22974
- J9U: 987007279724505171
- PTBNP: 95948
- CANTIC: a11286301
- LNB: 000052727
- NSK: 000193297
- CONOR: 10976867
- ΕΒΕ: 121497
- BLBNB: 000853454
- KRNLK: KAC201803085
- LIH: LNB:H/P;=1A
- RISM: people/30067588