Andrzej Fogiel

polski aktor

Andrzej Antoni Fogiel (ur. 12 marca 1941 w Siedlcach) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, śpiewak.

Andrzej Fogiel
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1941
Siedlce, Polska

Zawód

aktor, śpiewak

Lata aktywności

od 1967

Zespół artystyczny
Teatr Muzyczny w Łodzi
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys

edytuj

W 1967 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. 7 listopada tego roku zadebiutował w roli Anatola w Sewastopolskim walcu Konstantego Listowa w reż. Tadeusza Cyglera na deskach Operetki Łódzkiej.

Występował na scenach łódzkich: Operetki (1967–1972), Teatru Muzycznego (1972–1976), Teatru Powszechnego (1978–1988) i ponownie Teatru Muzycznego (1988–1995) oraz Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu (1976–1978). Od 1997 jest ponownie aktorem Teatru Muzycznego w Łodzi.

Podczas swojej bogatej kariery teatralnej zagrał kilkadziesiąt ról, m.in. Baltazara w Wiele hałasu o nic Williama Szekspira w reż. Krystyny Meissner (1978), doktora Lombardiego w Słudze dwóch panów Carlo Goldoniego w reż. Macieja Korwina (1980), Mikołkę w Zbrodni i karze Fiodora Dostojewskiego w reż. Mirosława Szonerta (1981), Kubę w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reż. Macieja Zenona Bordowicza (1982), Kwicołapa w Cudzie mniemanym, czyli Krakowiakach i Góralach Wojciecha Bogusławskiego w reż. Mirosława Szonerta (1983), Cyryla w Iwonie, księżniczce Burgunda Witolda Gombrowicza w reż. Macieja Z. Bordowicza (1983), Kułygina w Trzech siostrach Antona Czechowa w reż. Adama Hanuszkiewicza (1988), Janosa w Baronie cygańskim Johanna Straussa (syna) w reż. Zbigniewa Czeskiego (1992) oraz Sancho Panse w Człowieku z La Manchy Mitcha Leigha w reż. Waldemara Zawodzińskiego (1998) i Kromowa w Wesołej wdówce Franza Lehára w reż. Tomasza Koniny (2005).

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Colas Breugnon Romaina Rollanda w reż. Tadeusza Junaka (1981), Domek z kart Marii Koszyc i Emila Zegadłowicza w reż. Marka Okopińskiego (1981), Rodzina Lubawinów Wasilija Szukszyna w reż. Tadeusza Junaka (1982), Czarująca szewcowa Federico Garcíi Lorci w reż. Irmy Czaykowskiej (1983), Samson i Dalila Jana Dobraczyńskiego w reż. Macieja Zenona Bordowicza (1983) oraz w Kontekście Leonardo Sciasci w reż. Krzysztofa Skudzińskiego (1984).

Filmografia

edytuj

Odznaczenia i nagrody

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj