Alan Parsons

W październiku 1967, w wieku 18 lat, Parsons zaczął pracować jako inżynier dźwięku w Abbey Road Studios, czego rezultatem było pojawienie się jego nazwiska wśród twórców albumu Abbey Road. Stał się ważnym pracownikiem studia – pracował nad tworzeniem takich albumów jak Wild Life i Red Rose Speedway Paula McCartneya, pięciu albumów zespołu The Hollies oraz The Dark Side of the Moon zespołu Pink Floyd, za który dostał swą pierwszą nominację do Nagrody Grammy.

Parsons znany był z tego, że jego praca wykraczała poza zwyczajowe obowiązki inżyniera dźwięku. Uważał się raczej za reżysera nagrań i porównywał swą pracę do pracy Stanleya Kubricka w kinematografii. Podczas pracy nad The Dark Side of the Moon tak ustawiał swoją zmianę, aby móc w całości poświęcić się temu projektowi.

W 1975 r., wraz z producentem i autorem piosenek Erikiem Woolfsonem, założył zespół The Alan Parsons Project. Skład muzyków studyjnych i wokalistów był zmienny, np. z zespołu Pilot(inne języki) i (na pierwszej płycie) członków zespołu Ambrosia. Rzadko występowali na żywo. Wydali 10 albumów i kilka wideoklipów. Zespół rozpadł się w 1987 r., a Parsons zaczął nagrywać płyty jedynie pod własnym nazwiskiem, z innymi muzykami.

Parsons jest wokalistą (jednak bardzo rzadko śpiewał na swoich albumach), klawiszowcem (jego najczęstszy instrument), basistą, gitarzystą i flecistą (rzadko). Ze wszystkich jego współpracowników, najdłużej utrzymał się Ian Bairnson – który zagrał również na albumach sygnowanych już tylko nazwiskiem Parsonsa, takich jak Try Anything Once, On Air, czy The Time Machine.

Parsons otrzymał jedenaście nominacji do nagród Grammy za inżynierię dźwięku i produkcję. W roku 2007 otrzymał nominację dla Najlepszego Albumu w Systemie Surround Sound za swój ostatni album A Valid Path. W tym samym roku zaczął trasę koncertową pod zmienioną nazwą – The Alan Parsons Live Project (za pozwoleniem Woolfsona), na którym prezentuje materiał z A Valid Path.

Parsons mieszka w Santa Barbara w Kalifornii.

Najwyżej notowane miejsca:

37 – „(The System Of) Doctor Tarr And Professor Fether” (1976)

36 – „I Wouldn’t Want to Be Like You” (1977)

27 – „Damned if I Do” (1979)

16 – „Games People Play” (1980)

15 – „Time” (1981)

3 – „Eye in the Sky” (1982)

15 – „Don’t Answer Me” (1984)

34 – „Prime Time” (1984)

• Oficjalna strona – Alan Parsons Music
• Oficjalna strona – Alan Parsons Project
• Alan Parsons na stronie Internet Movie Data Base w bazie IMDb (ang.)