(4015) Wilson-Harrington
(4015) Wilson-Harrington, inaczej 107P/Wilson-Harrington – małe ciało Układu Słonecznego zaliczane do planetoid z grupy Apolla (w tym kontekście używane jest pierwsze oznaczenie) oraz do komet okresowych (drugie oznaczenie). Okrąża Słońce w ciągu 4 lat i 103 dni w średniej odległości 2,64 j.a. Jako kometa obiekt ten został odkryty 19 listopada 1949 roku w programie Palomar Observatory Sky Survey.
Kometa 117P/Wilson-Harrington jest widoczna pośrodku zdjęcia jako słaba smużka | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
19 listopada 1949 (15 listopada 1979) |
Numer kolejny |
4015 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,6352 au |
Mimośród |
0,6293 |
Peryhelium |
0,9769 au |
Aphelium |
4,2935 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
4,28 lat |
Średnia prędkość |
18,33 km/s |
Inklinacja |
2,77° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
4 km |
Okres obrotu |
3,5736 h |
Albedo |
0,05 |
Jasność absolutna |
15,99m |
Typ spektralny |
Ponownie została odkryta 15 listopada 1979 roku w Obserwatorium Palomar przez Eleanor Helin i została zaliczona do planetoid z grupy Apollo. Nazwa planetoidy, podobnie jak w wypadku komet, pochodzi od pierwszych odkrywców, dwóch amerykańskich astronomów Alberta Wilsona oraz Roberta Harringtona. Przed nadaniem nazwy obiekt jako kometa otrzymał oznaczenie C/1949 III (C/1949g), a jako planetoida (4015) 1979 VA.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- (4015) Wilson-Harrington w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (4015) Wilson-Harrington w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Diagram orbity (4015) Wilson-Harrington w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Gary W. Kronk: 107P/Wilson-Harrington. [w:] Cometography [on-line]. [dostęp 2016-09-20]. (ang.).