(117) Lomia
planetoida
(117) Lomia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 61 dni w średniej odległości 2,99 j.a. Została odkryta 12 września 1871 roku w Marsylii przez Alphonse’a Borrelly’ego. Nazwa planetoidy pochodzi prawdopodobnie od Lamii, królowej Libii i kochanki Zeusa w mitologii greckiej[1].
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
12 września 1871 |
Numer kolejny |
117 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,9889 au |
Mimośród |
0,0290 |
Peryhelium |
2,9023 au |
Aphelium |
3,0755 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 61 dni 4 godziny |
Średnia prędkość |
17,22 km/s |
Inklinacja |
14,93° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
149 km |
Masa |
3,4×1018 kg |
Okres obrotu |
(9 h 7 min 37 s) h |
Albedo |
0,05 |
Jasność absolutna |
8,0m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni |
~161 K |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Lutz D Schmadel, Dictionary of Minor Planet Names, wyd. 5th rev. & enl. ed, Berlin: Springer, 2003, ISBN 3-540-00238-3, OCLC 184958390 .
Bibliografia
edytuj- (117) Lomia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (117) Lomia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Diagram orbity (117) Lomia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)