La Mota de Chalancon

Las atestacions istoricas donaas per Brun-Durand son La Mota (1296), capella de Mota (Sègle XIV), Mota Chalanconis (1392), Mota Dyensis diocesis (1441), Parrochia Mote (1509), ecclesia Beate Marie Chalanconis (1509), la cure de la Motte (1619)^[1].

Han Schook a sistematicament utilizat La Mota en nòrma classica^[2][3][4][5]. A tanben transcrich dins una forma patesejanta La Moùto per indicar sa prononciacion^[6]. Lo nom de la comuna es estat ortografiat dins la revista Pòrta d'Òc de l'IEO Ròse-Aups La Mòta Chalancon^[7].

Joan-Loís Ramel a escrich en nòrma mistralenca La Mouto^[8][9][10], La Mouto Charancou^[11].

Lo tèrme "mota" proven dau latin "motta" que significa un montet naturau^[12] o una elevacion artificiala dau sòu. Istoricament, las motas èran sovent de construccions fortificaas subreauçaas, formaas per l'amainatjament de tèrra per de rasons defensivas. Au fiu dau temps, lo tèrme "mota" es estat utilizat per designar de sèrras o de las elevacions mai generalas dins lo paisatge^[13].

Lo toponim La Mota es localament generalament utilizat solet per designar la comuna. L'element de localizacion Chalancon , qu'es una comuna a proximitat, lo completa per identificar la comuna de las autras Mota, çò que dona per nom complet La Mota de Chalancon.

Lo nom de la comuna es prononciat [ˌǀa ˈmutɔ de t͡saʀɑ̃ˈku ].

1. ↑ J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.238, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f324.item
2. ↑ Revista Lo Pitron, Ed. Lou Pitrou, entre 1982 e 2012
3. ↑ H.Schook, Entre la Bastiá e lo Perier vès Bretta, edicions lo Pitron, 2014, p.86, p.110, p.146
4. ↑ H.Schook, Lo Tresaur dau Dioàs, 3e tirage, Edicions Lo Pitron, 2012, p.89
5. ↑ H.Schook, Lo Pastre, Edicions Lo Pitron, 2009, p.33
6. ↑ H.Schook, Lo Pitron, No.94, Ed. Lou Pitrou, 2012, p.16
7. ↑ Revista Pòrta d'Òc, No.17, IEO Ròse-Aups, 1980, p.13
8. ↑ JL.Ramel, Récits des Baronnies, Bibliothèque Pédagogique - Nyons, 2001, p.182, p.184, p.187, e p.207 (transcripcion de testimoniatge)
9. ↑ JL.Ramel, Récits du pays de Rémuzat, Culture & langue d'oc, 2012, p.132, p,175 e p,181 (transcripcion de testimoniatge)
10. ↑ JL.Ramel, De Mirabel à Piégon, Culture & langue d'oc, 2008, p.41 (transcripcion de testimoniatge)
11. ↑ JL.Ramel, Récits des Baronnies, Bibliothèque Pédagogique - Nyons, 2001, p.209 (transcripcion de testimoniatge)
12. ↑ JC.Daumas, Le pays de l'Oule, Cahiers de l'Oule - Club sportif et culturel Mottois, 2010, p.422
13. ↑ JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.79