Hopp til innhald

Quechuaspråk

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
(Omdirigert frå Quechua)
Sjå òg artikkelen om quechuaene
Quechua
Runa Simi
Klassifisering Quechua
Bruk
Tala i Argentina, Bolivia, Chile, Colombia, Ecuador, Peru
Område Andes
Quechuatalande i alt 9,6 millionar
Rangering Ikkje blant dei 100 mest utbreidde språka
Skriftsystem Latinske bokstavar
Offisiell status
Offisielt språk i Bolivia og Peru
Normert av Academia Mayor de la Lengua Quechua
Språkkodar
ISO 639-1 qu
ISO 639-2 que
Wikipedia på quechua

Quechua (runasimi, 'folkespråket') er ein språkfamilie i Sør-Amerika med 46 ulike variantar, som blir snakka av quechuafolk i Andes, frå Colombia og Ecuador og sørover til Argentina. Quechua er tradisjonelt blitt sett på som eitt språk, men det er betre å sjå det som eit makrospråk med fleire beslekta variantar.[1] Ser ein det som eitt språk, er quechua det største av alle dei søramerikanske urfolkspråka.

Quechuaspråka har ein grammatikk som minnar ein god del om tyrkiske og uralske språk, med regelmessig suffiksering. Morfologien er komplisert, quechua har til dømes objektskonjugasjon.

Klassifisering

[endre | endre wikiteksten]

Dei mange ulike variantane av quechua utgjer saman ein eigen språkfamilie. Nokre språkforskarar har foreslått eit språkleg slektskap mellom quechua og aymara som medlemmer av ei større språkgruppe, men dette er omstridd. Ei alternativ forklaring er at likskapen kan vere skapt av kontakt meir enn av eit felles opphav. Bortsett frå dette har ikkje quechuaspråka kjende slektningar.

Dei ulike hovudgruppene av quechua.

Offisiell status

[endre | endre wikiteksten]

Quechua er i dag offisielt språk i Peru og Bolivia, saman med spansk og aymara.

Dei ulike quechuaspråka

[endre | endre wikiteksten]

Det finst to hovudgrupper av dialektar, waywash og wanp'un. Waywash eller quechua I vert snakka i det sentrale høglandet i Peru. Det er den eldste og mest utbreidde greina av quechua og har ofte vore halde fram som eit sjølvstendig språk.

Wanp'una eller quechua II er vidare delt inn i tre grupper. Yunkay er sporadisk brukt i vestlege høgland i Peru. Quichua (runashimi, nordleg quechua) er den avgreininga som blir nytta i Colombia og Ecuador. Sørleg quechua blir snakka i sørlege høgland av Peru, Bolivia, Argentina og Chile.

Sørleg quechua blir rekna for å vere den viktigaste greina fordi den har flest brukarar og grunna kulturell og litterær arv i språket.

Alfredo Torero klassifiserer dei slik:

  • Quechua I eller sentralquechua eller waywash, blir snakka i langs kusten og i dei sentrale høglanda i Peru
    • Dei mest snakka variantane er Huaylas, Huaylla Wanca, og Conchucos.
  • Quechua II eller wanp'una, delt inn i

Slektstre for dei ulike språka

[endre | endre wikiteksten]

Willem Adelaar følgjer oppdelinga i quechua I / quechua II. Men han flyttar delar av quechua II-A til quechua I:[2]

Urquechua
  Q I  
Sentral

Ancash (Huaylas–Conchucos)



Alto Pativilca–Alto Marañón–Alto Huallaga



Yaru



Wanka (Jauja–Huanca)



Yauyos–Chincha (Huangáscar–Topará)




Pacaraos



Q II 


Lambayeque (Cañaris)



Cajamarca



QIIA

Lincha



Laraos





Kichwa ("Ecuadoriansk")


QIIB

Chachapoyas (Amazonas)



Lamas (San Martín)



QIIC

Ayacucho



Cusco



Puno (Collao)



Nordboliviansk (Apolo)



Sørboliviansk



Santiago del Estero







Skriftsystem

[endre | endre wikiteksten]

Quechua hadde ikkje noko eige skriftsystem, men brukte quipu, farga trådar med knutar, til å kommunisera over avstand med. Tydinga av desse trådane er i ein stor grad ukjend, men me veit at dei blei brukt til å føra rekneskap med og kanskje òg til ein slags brev.

Etter at Spania hadde erobra Inkariket tok ein til å skriva språket med det latinske alfabetet.

Grammatikk

[endre | endre wikiteksten]

Quecua er eit agglutinerande språk, som tyrkisk og finsk, og eit SOV-språk.

Substantiv

[endre | endre wikiteksten]

Substantiv i quechua blir bøygd i to numerus, singular og plural. Plural blir markert med suffikset -kuna. Substantiva får også kasussuffiks: genitiv -p(a), akkusativ -ta, "gjennom" -nta, "til" -man, "frå" -manta, "for" -paq, "i" -pi, "med" -wan.

Numerus
Singular Plural
Person Første Ñuqa Ñuqanchik (inklusiv)

Ñuqayku (exklusiv)

Andre Qam Qamkuna
Tredje Pay Paykuna

I quechua er det sju personlege pronomen. For første person plural ("vi") har quechua to ulike pronomen, eitt for inklusiv "vi" (eg og du og evt. andre), og eitt for eksklusiv "vi" (eg og andre, men ikkje du).

Eigedomstilhøve uttrykker quechua gjennom possessivsuffiks:

wasi = hus; wasiy = huset mitt; wasiyki = huset ditt; wasin = huset hans/hennes; wasinchik = vårt (også ditt) hus; wasiyku = vårt (ikkje ditt) hus; wasiykichik = dykkar hus; wasinku = deira hus.

Viss eigaren er eit substantiv, står det i genitiv (-p(a)), og substantivet som uttrykker det eigde har eit possessivsuffiks: intip churin = solas son.

Dei viktigaste demonstrativpronomena i quechua er kay (denne), chay (det) og wak (det der).

Endingane til verbet i indikativ er:

Notid Enkel fortid Framtid Narrative fortid
Ñuqa -ni -rqa-ni -saq -sqa-ni
Qam -nki -rqa-nki -nki -sqa-nki
Pay -n -rqa-n -nqa -sqa
Ñuqanchik -nchik -rqa-nchik -sun -sqa-nchik
Ñuqayku -yku -rqa-yku -saq-ku -sqa-yku
Qamkuna -nki-chik -rqa-nki-chik -nki-chik -sqa-nki-chik
Paykuna -n-ku -rqa-nku -nqa-ku -sqa-ku

Verbet kan stå i eintal når subjektet står i fleirtal: Runakunaqa llaqtakunapim kawsan. = Menneska bur i (lands)byar.


Quechua har objektskonjugasjon, dvs. at verbet kongruerer ikkje berre med subjektet, men også objektet. Døme:

Rikuni. Eg ser.
Rikuyki. Eg ser deg.
Rikunki. Du ser.
Rikuwanki. Du ser meg.
Rikun. Han/ho ser.
Rikuwan. Han/ho ser meg.
Rikusunki. Han/ho ser deg.

Opphav og vekst

[endre | endre wikiteksten]
Oca y Mashua er kokte rotknollar og ein tradisjonell matrett i Peru. Nemninga oca (Oxalis tuberosa) og mashua (Tropaeolum tuberosum) kjem frå quechua.

Nokon teoriar om opphavet peikar i retning av ei første territorial utbreiing i dei sentrale kystområda i det moderne Peru, kan hende der oldtidsbyen Caral låg tilbake til ca. 2600 år før Kristus. Inkaherskaren Pachacútec i Cuzco gjorde quechua til det offisielle språket i Inkariket, dermed blei språket dominerande frå Ecuador og langt ned i dagens Chile.

Då spanske misjonærar kom til landet, var språket blitt til eit lingua franca der. Den katolske kyrkja som etter kvart blei etablert i landet brukte quechua mykje som kyrkjespråk, og spreidde det endå vidare enn det gamle inkariket hadde vore.

«Hanacpachap cussicuinin», katolsk prosesjonssong på quechua frå 1631.

I eit viss mon kan ein seie at den katolske kyrkja styrkte utbreiinga av quechua og styrkte kulturen fordi ho valde å forkynne på språket i Andesregionen. På den andre sida må ein tru at quechuaspråka vart sett under press av spansk då spansk vart administrasjonsspråk etter erobringa av Inkariket og dominant i høve til urfolket sitt språk.

Påverknad på Europa

[endre | endre wikiteksten]

Quechua-kulturen har påverka Europa, både språkleg og materielt. Desse orda kom frå quechua til europeiske språk, i lag med kunnskap om tinga dei viser til: alpakka, quipu, pampas, poncho, potet, lama, inka, kondor, koka og guano.

Utbreiing i dag

[endre | endre wikiteksten]

Quechua er det eine av dei to store blant urfolk i Andesregionen, saman med aymara. Geografisk er quechua i dag nytta over store delar av Peru og Bolivia, i sørlege Ecuador og Colombia, nordlege Chile og nordvestlege delar av Argentina. Når det gjeld talet på brukarar finst det ingen pålitelege kjelder. Boka Lingüística quechua frå 1987 reknar at 8,35 millionar menneske snakka språket den gongen, i dag kan talet ha auka grunna vekst i folkesetnaden, men på den andre sida er språket sterkt truga av det dominante spanske språket, særleg når folk flyttar inn i urbane område.

  1. Documentation for ISO 639 identifier: que, sil.org
  2. Adelaar 2004.


  • Rolph, Karen Sue. Ecologically Meaningful Toponyms: Linking a lexical domain to production ecology in the Peruvian Andes. Doctoral Dissertation, Stanford University, 2007.
  • Adelaar, Willem F. H (10. juni 2004). The Languages of the Andes. ISBN 9781139451123. 
  • Adelaar, Willem. The Languages of the Andes. With the collaboration of P.C. Muysken. Cambridge language survey. Cambridge University Press, 2007, ISBN 978-0-521-36831-5
  • Cerrón-Palomino, Rodolfo. Lingüística Quechua, Centro de Estudios Rurales Andinos 'Bartolomé de las Casas', 2nd ed. 2003
  • Cole, Peter. "Imbabura Quechua", North-Holland (Lingua Descriptive Studies 5), Amsterdam 1982.
  • Cusihuamán, Antonio, Diccionario Quechua Cuzco-Collao, Centro de Estudios Regionales Andinos "Bartolomé de Las Casas", 2001, ISBN 9972-691-36-5
  • Cusihuamán, Antonio, Gramática Quechua Cuzco-Collao, Centro de Estudios Regionales Andinos "Bartolomé de Las Casas", 2001, ISBN 9972-691-37-3
  • Mannheim, Bruce, The Language of the Inka since the European Invasion, University of Texas Press, 1991, ISBN 0-292-74663-6
  • Rodríguez Champi, Albino. (2006). Quechua de Cusco. Ilustraciones fonéticas de lenguas amerindias, ed. Stephen A. Marlett. Lima: SIL International y Universidad Ricardo Palma. Lengamer.org
  • Aikhenvald, Alexandra. Evidentiality. Oxford: Oxford UP, 2004. Print.
  • Floyd, Rick. The Structure of Evidential Categories in Wanka Quechua. Dallas, TX: Summer Institute of Linguistics, 1999. Print.
  • Hintz, Diane. “The evidential system in Sihuas Quechua: personal vs. shared knowledge” The Nature of Evidentiality Conference, The Netherlands, 14–16 June 2012. SIL International. Internet. 13 April 2014.
  • Lefebvre, Claire, and Pieter Muysken. Mixed Categories: Nominalizations in Quechua. Dordrecht, Holland: Kluwer Academic, 1988. Print.
  • Weber, David. "Information Perspective, Profile, and Patterns in Quechua." Evidentiality: The Linguistic Coding of Epistemology. Ed. Wallace L. Chafe and Johanna Nichols. Norwood, NJ: Ablex Pub, 1986. 137-55. Print.

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]

Wikipediaquechuaspråk

Litteratur

[endre | endre wikiteksten]
  • Serafin M. Coronel-Molina: Quechua Phrasebook. 2nd Edition. Lonely Planet, Footscray u. a. 2002, ISBN 1-86450-381-5.
  • Eva Gugenberger: Identitäts- und Sprachkonflikt in einer pluriethnischen Gesellschaft. Eine soziolinguistische Studie über Quechua-Sprecher und -Sprecherinnen in Peru. WUV-Universitäts-Verlag, Wien 1995, ISBN 3-85114-225-X (Dissertationen der Universität Wien 17), (Zugleich: Wien, Univ., Diss., 1994).
  • Roswith Hartmann (Hrsg.): „Rimaykullayki“. Unterrichtsmaterialien zum Quechua Ayacuchano – Peru. Zusammengestellt nach Clodoaldo Soto Ruiz „Quechua – manual de enseñanza“ Lima 1979 und ergänzt von Sabine Dedenbach-Salazar Sáenz. Aktualisierte, erweiterte und überarbeitete Neuauflage. 3. Auflage. Reimer, Berlin 1994, ISBN 3-496-02520-4.
  • Kendall A. King (Hrsg.): Quechua sociolinguistics. Mouton de Gruyter, Berlin u. a. 2004, (International journal of the sociology of language 167, ISSN 0165-2516).
  • Rosaleen Howard: Kawsay Vida: A Multimedia Quechua Course for Beginners and Beyond University of Texas Press, 2014, ISBN 978-0-292-75444-7
  • Willem Adelaar, Pieter C. Muysken (2004). 3.2 The Quechuan language family. The languages of the Andes. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 052136275X. 
  • Rodolfo Cerrón-Palomino (2003). Lingüística quechua (2 utg.). Cuzco: Centro de Estudios Regionales Andinos 'Bartolomé de las Casas'. 
  • Cusihuamán, Antonio (2001). Gramática Quechua Cuzco-Collao. Cuzco: Centro de Estudios Regionales Andinos 'Bartolomé de las Casas'. ISBN 9972-691-36-5. 
  • Cusihuamán, Antonio (2001). Diccionario Quechua Cuzco-Collao. Cuzco: Centro de Estudios Regionales Andinos 'Bartolomé de las Casas'. ISBN 9972-691-37-3. 
  • Itier César, Alfredo Torero (1995). Del siglo de oro al siglo de las luces: lenguaje y sociedad en los Andes del siglo XVIII. Cuzco: Centro de Estudios Regionales Andinos 'CBC'. ISBN 84-8387-020-7. 
  • Bruce Mannheim (1991). The Language of the Inka since the European Invasion. Austin: University of Texas Press. ISBN 0-292-74663-6. 
  • Alfredo Torero Fernández de Córdova (1974). El quechua y la historia social andina. Lima: Universidad Ricardo palma, Dirección Universitaria de Investigación. ISBN 9786034502109. 
  • Alfredo Torero Fernández de Córdova (1983). La familia lingüística quechua. América Latina en sus lenguas indígenas. Caracas: Monte Ávila. ISBN 9233019268. 

Litteratur på quechua

[endre | endre wikiteksten]