Stikling
- For fiskeslekta, sjå stiklingar.
Stikling (frå tysk Steckling, av stecken, 'putte, stikke')[1] er ein plantedel som kan danna ein ny plante etter å ha blitt lausriven frå morplanten.[2] Ulike plantedelar kan danna stiklingar, til dømes kvistar, blad eller røter. Den nye planten kan etablera seg i jord eller i vatn.
I hagebruk er stiklingr ein vanleg metode til å utføra vegetativ formeiring av plantar.[2] Formeiringsmåten er ei form for kloning, slik at ein får ein ny plante med same arvestoff som morplanten. For nokre plantetypar kan dette vera den einaste måten å formeira dei på, fordi kjønna formeiring vil gje noko ulike eigenskapar til avkommet.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ «stikling» i Nynorskordboka.
- ↑ 2,0 2,1 «Stikling», Store norske leksikon, 2. juni 2015
