Thomas Magnuson

Magnuson debuterte for Sverige i store, internasjonale meisterskap med å gå startettappen på 4x10 km stafett under vinter-OL 1972 i Sapporo, laget vart nummer 4.

Dei fire sesongane 1972-75 var Magnuson den klart beste langrennaren i Sverige. Han vann ti av dei tolv individuelle svenske meisterskapa som vart arrangert i perioden, berre tremilsmeistrane Lars-Arne Bölling i 1973 og Sven-Åke Lundbäck i 1975 hindra storeslem for Magnuson.

På opningsdistansen under ski-VM 1974 på svensk heimebane i Falun, vann Magnuson ein overlegen siger med 53,4 sekundars margin til sølvvinnaren Juha Mieto frå Finland. Seinare i meisterskapen gjekk han inn til bronse på femmila, slått av verdsmeisteren Gerhard Grimmer frå DDR og Stanislav Henych frå Tsjekkoslovakia.

Magnuson deltok ikkje i vinter-OL 1976, då far hans døydde straks føre olympiaden. Året etter vann han femmila i Holmenkollen med ein sigersmargin på godt over fem minuttar til toaren, Ivar Formo.

Han lukkast ikkje i dei individuelle renna under ski-VM 1978 i Lahti, men vart likevel teken ut til å gå siste etappen på stafetten. Saman med lagkameratane Sven-Åke Lundbäck, Christer Johansson og Tommy Limby vann han og Sverige VM-gullet etter at Magnuson sjølv gjekk frå Finlands ankermann, Matti Pitkänen.

• Ski-VM 1974 i Falun: Gullmedalje på 30 km og bronsemedalje på 50 km
• Ski-VM 1978 i Lahti: Gullmedalje på 4 x 10 km stafett, nr 18 på 30 km

• 1972: 15 km, 30 km og 50 km
• 1973: 15 km og 50 km
• 1974: 15 km, 30 km og 50 km
• 1975: 15 km og 50 km

Magnuson la opp i 1978, då han av helsemessige årsaker ikkje kunne trene så mykje at han kunne henge med i langrennstoppen.

• (en) Thomas Magnuson – Profil og resultatoversikt hos FIS