uitwijzing

• Geluid:  uitwijzing    (hulp, bestand)

• uit·wij·zing

• afleiding van Naamwoord van handeling uitwijzen met het achtervoegsel -ing^[1]

de uitwijzing v

1. het dwingend verwijderen van iemand uit een land

   ▸ Een drugsveroordeling zou automatisch worden gekoppeld aan een gerechtelijk bevel over uitwijzing uit het rijk na de tenuitvoerlegging van de straf.^[2]

   ▸ Rusland reageert met de nieuwste maatregelen op de uitwijzing van acht medewerkers van de Russische missie door de Navo, bijna twee weken geleden. De Navo bracht het aantal Russen dat op het hoofdkwartier in Brussel mocht werken toen ook terug. Rusland nam destijds ook al meteen maatregelen tegen de Navo-missie in Moskou.^[3]

• verbanning

• uitwijzingsbevel, uitwijzingsbeleid, uitwijzingsbesluit, uitwijzingspolitiek, uitwijzingsprocedure

• Het woord uitwijzing staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.