Derde Slag om Charkov
| Derde Slag om Charkov | ||||
|---|---|---|---|---|
| Onderdeel van de Tweede Wereldoorlog | ||||
| ||||
De situatie aan het front tijdens de Derde Slag om Charkov.
| ||||
| Datum | 19 februari - 15 maart 1943 | |||
| Locatie | Charkov, Sovjet-Unie | |||
| Resultaat | Duitse overwinning | |||
| Strijdende partijen | ||||
| ||||
| Leiders en commandanten | ||||
| ||||
| Troepensterkte | ||||
| ||||
| Verliezen | ||||
| ||||
.svg){kind=small}
| Oostfront (Tweede Wereldoorlog) | ||
|---|---|---|
|
Polen · Balkan · Barbarossa · Minsk · Raseiniai · Smolensk (1) · Charkov (1) · Finland · Leningrad · Tichvinoffensief · Moskou · Toropets-Cholmoffensief· Rzjev · Charkov (2) · Stalingrad · Charkov (3) · Koersk · Bagration · Warschau · Laplandoorlog · Wisła-Oderoffensief · Oost-Pruisenoffensief· Pommerenoffensief· Neder-Silezische offensief · Operatie Sonnenwende · Berlijn · Praag |
De Derde Slag om Charkov (Duits: Schlacht bei Charkow, Oekraïens: Третя битва за Харків) was de laatste belangrijke strategische overwinning van Duitsland in de Tweede Wereldoorlog. Het gevecht om de Oekraïense stad vond plaats tussen 19 februari 1943 en 15 maart 1943. Charkov was al op 21 oktober 1941 door de Duitsers veroverd, maar na de Duitse nederlaag in Stalingrad, werd de stad door de Sovjettroepen in februari 1943 heroverd. Onder leiding van Veldmaarschalk Erich von Manstein lanceerden de Duitsers een tegenaanval, waarmee ze de Sovjets terug de stad in dreven. In de stad zelf ontstonden bittere straatgevechten, waarna de Duitsers uiteindelijk zegevierden.
Het gevecht
[bewerken | brontekst bewerken]Het SS-Pantserkorps, uitgerust met zware Tiger tanks, speelde een doorslaggevende rol bij de verovering van de stad. Het pantserkorps beschikte onder andere over de Leibstandarte-SS "Adolf Hitler" en de 2e SS divisie Das Reich. Beide divisies waren net terug van verlof en geheel opnieuw uitgerust met zwaardere wapens. Ze waren dus op volle oorlogssterkte aanwezig.
Het SS-Pantserkorps, nu ondersteund met de 3e SS Totenkopfdivisie, kreeg de opdracht om Von Manstein's tegenaanval te leiden, waarbij het de Russische troepen in het speerpunt vernietigde en Heeresgruppe Süd wist te redden. De Leibstandarte trachtte ondertussen Charkov te heroveren. Na bittere straatgevechten en hoge verliezen aan beide zijden wisten de Duitsers, onder aanvoering van de Leibstandarte de Sovjets geheel uit de stad te verdrijven. Door het optreden van de Leibstandarte, hernoemde Hitler het stadsplein van Charkov naar "Leibstandarteplatz".
Nasleep
[bewerken | brontekst bewerken]De stad bleef nog enige tijd in handen van de asmogendheden, maar op 23 augustus 1943, als gevolg van de Slag om Koersk, moesten de Duitsers de stad toch definitief opgeven en zich terugtrekken.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- The Battle of Kharkov, Jean Restayn, J.J. Fedorowicz Publishing. ISBN 0-921991-48-7
- Platz der Leibstandarte: The SS-Panzer-Grenadier-Division "LSSAH" and the Battle of Kharkov January - March 1943, George Nipe & Remy Spezzano, RZM Imports. ISBN 0-9657584-2-7
- Last Victory in Russia: The SS-Panzerkorps and Manstein's Kharkov Counteroffensive February - March 1943, George M. Nipe, Jr., Schiffer Publishing. ISBN 0-7643-1186-7
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Third Battle of Kharkov op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
