Albanees voetbalelftal (mannen)

Albanië
Bijnaam	Kuq e Zinjtë (De Rood-Zwarten) Shqiponjat (De Adelaars)
Kledingsponsor	Macron
FIFA-ranglijst	66 (20 juni 2024)
Hoogste ranking	22e (aug 2015)
Laagste ranking	124e (aug 1997)
Associatie	FSHF
Bondscoach	Sylvinho
Stadion	Air Albania Stadion, Tirana
Meeste interlands	Lorik Cana (92)
Topscorer	Erjon Bogdani (18)
Wedstrijden
Eerste interland:  Albanië 2–3 Joegoslavië  (Tirana, Albanië; 7 oktober 1946) Grootste overwinning:  Albanië 5–0 Vietnam  (Norcia, Italië; 12 februari 2003)  Albanië 6–1 Cyprus  (Tirana, Albanië; 12 augustus 2009)  Albanië 5–0 San Marino  (Elbasan, Albanië; 8 september 2021) Grootste nederlaag:  Hongarije 12–0 Albanië  (Boedapest, Hongarije; 24 september 1950)
Europees kampioenschap
Optredens	2 (eerste keer: 2016)
Beste resultaat	Eerste ronde (2016, 2024)
Thuis Uit Derde

Het Albanees voetbalelftal is een team van voetballers dat Albanië vertegenwoordigt in internationale wedstrijden en competities, zoals de kwalificatiewedstrijden voor het WK, het EK en de Nations League. In augustus 2015 behaalde het met de 22ste plaats haar hoogste notering op de FIFA-wereldranglijst.

De Albanese voetbalbond werd opgericht in 1930. Albanië kwalificeerde zich tot op heden voor twee eindtoernooien, het EK 2016 in Frankrijk en het EK 2024 in Duitsland. Beide keren werd het in de groepsfase uitgeschakeld.

Het traditionele tenue van Albanië bestaat uit een rood shirt, zwarte broek en doorgaans zwarte of rode kousen. Deze kleuren verwijzen naar de Albanese vlag. Het speelt haar thuiswedstrijden in het Air Albania Stadion. De grootste rivaal van het Albanees voetbalelftal is het Servisch voetbalelftal.

De volgende spelers behoorden tot de definitieve selectie voor het EK 2024.

Bijgewerkt tot en met de EK-interland tegen  Spanje (0-1) op 24 juni 2024.

Nr.	Naam	Wed.	Dlpnt.	Club
Doel
1	Etrit Berisha	80	0	Empoli
23	Thomas Strakosha	30	0	Brentford
12	Elhan Kastrati	2	0	AS Cittadella
Verdediging
4	Elseid Hysaj	85	2	Lazio
6	Berat Djimsiti	60	1	Atalanta Bergamo
18	Ardian Ismajli	36	2	Empoli
5	Arlind Ajeti	27	1	CFR Cluj
24	Marash Kumbulla	18	0	Sassuolo
13	Enea Mihaj	17	0	FC Famalicão
25	Naser Aliji	13	0	FC Voluntari
2	Iván Balliu	13	0	Rayo Vallecano
3	Mario Mitaj	15	0	Lokomotiv Moskou
Middenveld
22	Amir Abrashi	50	1	Grasshoppers
20	Ylber Ramadani	37	1	US Lecce
8	Klaus Gjasula	28	1	Darmstadt 98
14	Qazim Laçi	28	3	Sparta Praag
10	Nedim Bajrami	24	4	Sassuolo
21	Kristjan Asllani	21	2	Internazionale
17	Ernest Muçi	10	2	Beşiktaş
16	Medon Berisha	0	0	US Lecce
Aanval
7	Rey Manaj	35	7	Sivasspor
11	Armando Broja	20	4	Fulham
15	Taulant Seferi	20	3	Baniyas Club
9	Jasir Asani	14	3	Gwangju FC
19	Mirlind Daku	6	1	Rubin Kazan
26	Arbër Hoxha	4	0	Dinamo Zagreb

De Albanese voetbalbond werd opgericht in 1930, maar het Albanees voetbalelftal speelde pas na de Tweede Wereldoorlog zijn eerste interland waarbij het in 1946 met 2-3 verloor van Joegoslavië. Het schreef zich voor de eerste keer in voor een internationaal toernooi, voor het EK van 1964. Het overleefde de eerste ronde, omdat de wedstrijden tegen Griekenland niet werden gespeeld vanwege politieke redenen, in de achtste finales was Denemarken te sterk (4-0 nederlaag in Kopenhagen, 1-0 zege in Tirana). Tijdens de kwalificaties voor het WK van 1966 verloor het de eerste vijf wedstrijden, maar in de laatste wedstrijd speelde het een beslissende rol door met 0-0 gelijk te spelen tegen Noord-Ierland, waardoor Zwitserland zich plaatste voor het WK. Tijdens de kwalificaties voor het EK van 1968 speelde eenzelfde scenario zich af, in de laatste wedstrijd hielde Albanië West-Duitsland op een doelpuntloos gelijkspel, waardoor Joegoslavië zich plaatste voor de kwartfinales.

In de jaren zeventig raakte het orthodox-communistische land steeds verder geïsoleerd en speelde het alleen voor het EK 1972 en WK 1974 internationale wedstrijden. Het haalde alleen succes tegen Turkije (3-0 zege), Polen (gelijkspel) en Finland (eerste WK-overwinning). Opvallend waren de prestaties tijdens de kwalificatie voor het WK van 1986. In Tirana won Albanië met 2-0 van België en Polen werd in eigen land op een 2-2 gelijkspel gehouden. Daarna liepen de prestaties weer sterk terug, tot 2002 eindigde Albanië tijdens zes van de acht kwalificatie-toernooien op de laatste plaats. Daarna waren er weer incidentele successen tijdens de diverse kwalificatierondes met zeges op Rusland (EK 2004) en Europees Kampioen Griekenland (WK 2006) en een gelijkspel uit tegen Portugal (WK 2010). Kwalificatie voor een eindtoernooi bleef uit.

Albanië werd voor de kwalificaties voor het EK 2016 gekoppeld in een lastige poule met onder anderen Portugal, Denemarken en Servië. Het haalde knappe resultaten zoals het winnen in Portugal en beide keren niet te verliezen van Denemarken. Albanië haalde veel punten gedurende de kwalificatiereeks en verloor slechts twee keer. Doordat het tweede eindigde in de poule kwalificeerde het zich voor het eerst voor een groot toernooi.

Albanië presteerde naar zijn mogelijkheden op het EK in Frankrijk: Zwitserland won van de debutant, al was de uitslag draaglijk: 1-0. Frankrijk won pas in de slotfase van Albanië (2-0) en de wedstrijd tegen Roemenië leverde een zege op (1-0) en een derde plaats in zijn groep. Albanië had echter de minste resultaten van alle landen behaald, die derde in hun groep werden en was zo in de eerste ronde uitgeschakeld.

Op 14 oktober 2014 ontstond grote consternatie, toen Servië en Albanië elkaar troffen in Belgrado. Het EK-kwalificatieduel werd in minuut 41 van de eerste helft, bij de stand 0-0, stilgelegd nadat een drone het stadion van FK Partizan was binnengevlogen met een omstreden Albanese vlag eraan. De Engelse scheidsrechter Martin Atkinson legde het duel stil nadat Stefan Mitrovic de vlag uit de lucht had geplukt^[1].

Het leidde tot schermutselingen tussen spelers. Supporters bestormden het veld en belaagden de Albanese internationals, die werden bekogeld met voorwerpen en daarop naar de kleedkamer vluchtten. Volgens Servische media was de drone een idee van Olsi Rama, broer van de Albanese premier Edi Rama. Die ontkende dat echter^[2].

Supporters uit Albanië werden op voorhand geweerd bij het duel vanwege de explosieve situatie in en rondom Kosovo. De voormalige Servische provincie is door de Albanese meerderheid van de bevolking in 2008 eenzijdig uitgeroepen tot onafhankelijke republiek, die daarna door veel landen is erkend. Servië beschouwt deze prille Balkanstaat nog altijd als een autonome provincie.

Het was de eerste keer dat beide landen elkaar troffen sinds 1967. Ondanks de spanningen rond Kosovo besloot de UEFA om Albanië en Servië niet uit elkaar te houden bij de loting. Tien dagen later besloot de tuchtcommissie van de Europese voetbalbond om Servië een reglementaire zege (3-0) toe te kennen, omdat Albanië had geweigerd het duel te hervatten. De ploeg van de Nederlandse bondscoach Dick Advocaat kreeg echter ook drie punten aftrek als straf voor de rellen. Servië moet de komende twee thuisduels in de EK-kwalificatie bovendien zonder publiek spelen. De voetbalbonden van Servië en Albanië kregen beide tevens een boete van 100.000 euro^[3]. De voetbalbonden van beide landen kondigden meteen aan in beroep te gaan tegen de straf. Albanië kreeg in juli 2015, in hoger beroep, van het CAS een 0-3 overwinning toegewezen.

Voor de return in Albanië bracht de Albanese bond voor de wedstrijd via officiële kanalen naar buiten dat het niet zit te wachten op wraakacties op de Serviërs en het niet zou accepteren. Het besloot diverse sfeergroeperingen voor deze wedstrijd uit te bannen in het stadion. Albanië kende die periode een goede kwalificatiereeks en zou zich voor het eerst sinds zijn bestaan kwalificeren voor het EK. Het had slechts één overwinning nodig; daarom nam de Albanese bond geen risico. Het duel verliep zonder grote incidenten. Albanië kwalificeerde zich een paar dagen later voor het EK in Frankrijk.

Albanië had pech met de loting voor de kwalificaties voor het WK 2018. Spanje en Italië waren tweemaal te sterk. Wel eindigde Albanië voor de eerste keer sinds 1986 op een derde plaats in zijn groep, boven onder anderen Israël. Het wist zich gedurende 2018-2020 ook niet te plaatsen voor het Europees kampioenschap in een poule met regerend wereldkampioen Frankrijk en de traditionele subtopper Turkije.

Albanië stuitte voor de WK 2022 kwalificaties in een poule met Engeland, Polen, Hongarije, Andorra en San Marino. Het haalde 18 punten, voor Albanië een record, in de kwalificatiepoule en werd met twee punten minder dan Polen, derde in de poule. Het greep hiermee net naast de play-off ticket en werd zodoende uitgeschakeld voor het WK in Qatar.

Gedurende het voetbalseizoen 2020/2021 wist Albanië in de Nations League voor het eerst in haar bestaan een poule te winnen. Door deze prestatie promoveerde het land naar Divisie B van de volgende editie in 2022/2023.

Voor de EK 2024 kwalificaties werd Albanië ingedeeld in Poule E, een groep met Polen, Tsjechië, Moldavië en Faröer.

Albanië werd groepswinnaar in deze groep en kwalificeerde zich op 17 november 2023 voor het eindtoernooi in Duitsland. Het was de tweede deelname van het land aan het Europees kampioenschap.

Albanië werd tijdens de loting voor de poulefase van het EK 2024 in Poule B gekoppeld aan drievoudig Europees kampioen Spanje, regerend Europees kampioen Italië en aan Kroatië. Albanië eindigde na nederlagen tegen Italië (2-1) en Spanje (0-1), en een gelijkspel tegen Kroatië (2-2) laatste in de poule, waarmee het uitgeschakeld werd op het EK 2024.

Het Albanees elftal kreeg in het najaar van 2019 een nieuw voetbalstadion, het multifunctionele Air Albania Stadion, dat plaats biedt aan 22.500 supporters. Het nam hiermee afscheid van oude stadions als het Qemal Stafa Stadion en Elbasan Arena.

Het Albanese voetbalelftal wordt gesteund door enkele sfeergroeperingen in Albanië maar ook in de omringende landen met Albanese minderheden zijn er sfeergroepen actief. Het verliest in thuiswedstrijden relatief weinig. De sfeer gedurende de wedstrijden staan bekend om de enorme steun naar de Albanese spelers en de vijandigheid naar de tegenstander.

Albanië bleef in de jaren 2001 tot 2006 ongeslagen in eigen land. Het won onder meer van regerend kampioen Griekenland, Zweden en Rusland.

De grootste rivaal van het Albanees voetbalelftal is het Servisch voetbalelftal.^[4] De voornaamste reden van deze rivaliteit is de moeizame verstandhouding tussen etnische Albanezen en etnische Serviërs in Kosovo.^[5] Ook botsten de landen Albanië en Servië vanuit historisch oogpunt regelmatig met elkaar om politieke redenen.

Het Albanees elftal speelt haar thuiswedstrijden in een rood shirt, zwarte broek en rode kousen. Deze kleuren verwijzen naar de vlag van Albanië.

Kledingsponsor	Periode
Puma	2000–2004
Umbro	2004–2008
Nike	2008–2010
Legea	2010–2012
Adidas	2012–2016
Macron	2016–heden

Wereldkampioenschap voetbal
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT	Kwal
1930–1962	Geen deelname
1966	Niet gekwalificeerd
1970	Mocht niet deelnemen
1974	Niet gekwalificeerd
1978	Geen deelname
1982	Niet gekwalificeerd
1986	Niet gekwalificeerd
1990	Niet gekwalificeerd
1994	Niet gekwalificeerd
1998	Niet gekwalificeerd
2002	Niet gekwalificeerd
2006	Niet gekwalificeerd
2010	Niet gekwalificeerd
2014	Niet gekwalificeerd
2018	Niet gekwalificeerd
2022	Niet gekwalificeerd
Totaal	0 keer	0	0	0	0	0	0

Europees kampioenschap voetbal
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT	Kwal
1960	Geen deelname
1964	Niet gekwalificeerd
1968	Niet gekwalificeerd
1972	Niet gekwalificeerd
1976–1980	Geen deelname
1984	Niet gekwalificeerd
1988	Niet gekwalificeerd
1992	Niet gekwalificeerd
1996	Niet gekwalificeerd
2000	Niet gekwalificeerd
2004	Niet gekwalificeerd
2008	Niet gekwalificeerd
2012	Niet gekwalificeerd
2016	Groepsfase	3	1	0	2	1	3	(Kwal.)
2020	Niet gekwalificeerd
2024	Groepsfase	3	0	1	2	3	5	(Kwal.)
Totaal	2	6	1	1	4	4	8

UEFA Nations League
Jaar	Div.	Eindpositie	Wed.	W	G	V	DV	DT	Res.
2018–19	C	34e	4	1	0	3	1	8
2020–21	C	35e	6	3	2	1	8	4
2022–23	B	27e	4	0	2	2	4	6

1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023
92	100	91	116	116	106	83	72	96	93	89	86	82	87	80	81	96	65	74	63	54	58	38	49	62	60	66	66	66	66	62

• Bijgewerkt tot en met wedstrijd tegen  Spanje (0-1) op 24 juni 2024.

Tegenstander	Wed.	W	G	V	DV	DT	DS
Algerije	2	1	1	0	4	1	+3
Andorra	7	5	1	1	11	4	+7
Argentinië	1	0	0	1	0	4	–4
Armenië	6	3	1	2	10	5	+5
Azerbeidzjan	6	4	1	1	8	4	+4
Bahrein	1	0	0	1	0	3	–3
België	2	1	0	1	3	3	0
Bosnië en Her.	5	1	2	2	3	4	-1
Bulgarije	12	3	4	5	10	15	–5
Chili	1	0	0	1	0	3	-3
China	1	0	1	0	1	1	0
Cyprus	6	2	2	2	12	7	+5
Cuba	1	0	1	0	0	0	0
Denemarken	10	1	3	6	4	19	–15
Duitsland	17	0	2	15	12	45	–33
Engeland	6	0	0	6	1	19	–18
Estland	3	1	2	0	3	1	+2
Faeröer	2	1	1	0	3	1	+2
Finland	7	2	1	4	6	8	–2
Frankrijk	9	1	1	7	4	20	–16
Georgië	14	3	3	8	12	22	–10
Griekenland	13	4	3	6	10	13	–3
Hongarije	8	2	1	5	2	19	–17
Ierland	4	0	1	3	2	6	–4
Iran	1	1	0	0	1	0	+1
IJsland	8	2	2	4	9	11	–2
Israël	6	2	0	4	6	9	–3
Italië	5	0	0	5	2	9	–7
Joegoslavië	5	0	1	4	4	13	–9
Jordanië	1	0	1	0	0	0	0
Kameroen	1	0	1	0	0	0	0
Kazachstan	4	3	1	0	6	2	+4
Kosovo	3	1	1	1	4	6	-2
Kosovo	1	0	1	0	2	2	0
Letland	5	0	5	0	6	6	0
Liechtenstein	4	4	0	0	9	0	+9
Litouwen	6	2	1	3	7	7	0
Luxemburg	7	4	1	2	9	4	+5
Macedonië	9	2	3	4	7	12	–5
Malta	7	4	2	1	12	3	+9
Marokko	1	0	1	0	0	0	0
Mexico	1	0	0	1	0	4	–4
Moldavië	7	5	2	0	15	3	+12
Montenegro	2	2	0	0	3	2	+1
Nederland	4	0	0	4	1	7	–6
Noord-Ierland	9	2	2	5	5	13	–8
Noorwegen	5	1	2	2	5	6	-1
Oekraïne	6	0	1	5	4	13	–9
Oezbekistan	1	1	0	0	1	0	+1
Oostenrijk	7	0	0	7	2	19	–17
Polen	15	2	3	10	10	20	–10
Portugal	7	1	1	5	5	13	–8
Qatar	3	2	0	1	5	3	+2
Tsjecho-Slowakije	5	2	0	3	6	10	–4
Roemenië	17	3	2	12	9	40	–31
Rusland	2	1	0	1	4	5	–1
San Marino	4	4	0	0	13	0	+13
Saoedi-Arabië	1	0	1	0	1	1	0
Schotland	2	0	0	2	0	6	-6
Slovenië	7	1	2	4	2	6	–4
Spanje	9	0	0	9	3	32	–29
Tsjechië	3	1	1	1	5	4	+1
Turkije	11	4	2	6	14	13	+1
Vietnam	1	1	0	0	5	0	+5
Wales	4	1	2	1	2	3	–1
Wit-Rusland	6	3	2	1	10	8	+2
Zweden	6	1	1	4	5	10	–5
Zwitserland	7	0	1	2	4	12	–8

• Bijgewerkt tot en met de EK-wedstrijd tegen  Spanje (0-1) op 24 juni 2024.

Jaar	Wedstrijden				Doelpunten			Punten
	Duels	Winst	Gelijk	Verlies	Voor	Tegen	Saldo
1946	4	3	0	1	11	4	+7	1.500
1947	4	0	0	4	2	13	–11	0.000
1948	3	1	2	0	1	0	+1	1.333
1949	4	0	2	2	3	7	–4	0.500
1950	5	1	1	3	2	22	–20	0.600
1952	2	2	0	0	5	3	+2	2.000
1953	1	1	0	0	2	0	+2	2.000
1957	1	0	0	1	2	3	–1	0.000
1958	1	0	1	0	1	1	0	1.000
1963	4	1	0	3	1	6	–5	0.500
1964	3	0	1	2	1	5	–4	0.333
1965	4	0	1	3	2	8	–6	0.250
1967	4	0	1	3	0	12	–12	0.250
1970	2	0	0	2	1	5	–4	0.000
1971	6	1	1	4	6	8	–2	0.500
1972	2	0	0	2	0	3	–3	0.000
1973	5	1	1	3	4	11	–7	0.600
1976	1	1	0	0	3	0	+3	2.000
1980	4	1	0	3	3	8	–5	0.500
1981	4	0	0	4	1	14	–13	0.000
1982	3	0	1	2	0	6	–6	0.333
1983	5	0	1	4	4	8	–4	0.200
1984	3	1	1	1	5	5	0	1.000
1985	4	0	2	2	1	4	–3	0.500
1986	2	0	0	2	1	5	–4	0.000
1987	4	0	0	4	1	12	–11	0.000
1988	4	0	1	3	1	6	–5	0.250
1989	5	0	1	4	3	13	–10	0.200
1990	4	0	0	4	0	13	–13	0.000
1991	5	2	0	3	4	9	–5	0.800
1992	6	2	1	3	3	9	–6	0.833
1993	7	0	1	6	4	17	–13	0.143
1994	5	0	0	5	3	12	–9	0.000
1995	8	3	2	3	11	11	0	1.000
1996	5	0	2	3	2	8	–6	0.400
1997	7	1	0	6	6	14	–8	0.286
1998	8	1	4	3	11	13	–2	0.750
1999	8	2	2	4	8	11	–3	0.750
2000	8	5	1	2	11	3	+8	1.375
2001	7	1	0	6	4	12	–8	0.286
2002	9	1	4	4	4	15	–11	0.667
2003	11	4	1	6	20	20	0	0.818
2004	8	4	1	3	9	10	–1	1.125
2005	10	3	1	6	10	17	–7	0.700
2006	6	1	2	3	7	8	–1	0.667
2007	11	3	4	4	12	13	–1	0.909
2008	7	2	3	2	6	4	+2	1.000
2009	9	1	4	4	10	13	–3	0.667
2010	9	5	3	1	7	4	+3	1.444
2011	11	2	2	7	8	19	–11	0.545
2012	9	4	2	3	9	8	+1	1.111
2013	10	3	3	4	11	9	+2	0.900
2014	9	4	2	3	11	5	+6	1.111
2015	8	3	3	2	10	8	+2	1.125
2016	12	5	1	6	12	15	–3	0.917
2017	9	3	1	5	11	13	–2	0.778
2018	9	2	1	6	3	16	–13	0.556
2019	10	4	1	5	16	14	+2	0.900
2020	7	4	2	1	10	5	+5	1.429
2021	12	6	1	5	13	15	-2	1.083
2022	11	1	5	5	9	13	-4	0.636
2023	9	5	3	1	14	4	+10	1.444
2024	7	3	1	3	9	10	-1	0.000

• Erjon Bogdani
• Besnik Hasi
• Lorik Cana
• Fotaq Strakosha
• Geri Çipi
• Ervin Skela
• Klodian Duro
• Nevil Dede
• Edmond Kapllani
• Arjan Beqaj
• Berat Djimsiti
• Elseid Hysaj
• Marash Kumbulla
• Armando Broja
• Thomas Strakosha