Naar inhoud springen

A Hundred Million Suns

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
'A Hundred Million Suns'
Studioalbum van Snow Patrol
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht 27 oktober 2008
Opgenomen mei - juni 2008
Grouse Lodge
(Westmeath, Ierland)
Hansa Tonstudio
(Berlijn, Duitsland)
Olympic Studios
(Londen, Verenigd Koninkrijk)
Genre Alternatieve rock, powerpop
Duur 58:12
Label(s) Polydor / A&M / Geffen/ Interscope-Geffen-A&M / Universal
Producent(en) Jacknife Lee
Professionele recensie

[1] Allmusic 4/5 sterren
[2] Rolling Stone 3/5 sterren
[3] Spin! 3,5/5 sterren

[4] OOR Positief
Chronologie
2006
Eyes Open
  2008
''A Hundred Million Suns''
  2009
Up to Now
Singles van 'A Hundred Million Suns'

  1. Take Back the City
    Uitgebracht: 10 oktober 2008
  2. Crack the Shutters
    Uitgebracht: 22 december 2008
  3. If There's a Rocket Tie Me to It
    Uitgebracht: 2009
  4. The Planets Bend Between Us
    Uitgebracht: 2009
(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Rock

A Hundred Million Suns[5] is het vijfde studioalbum van de alternatieve rock band Snow Patrol. Het album is opgenomen in Ierland, het Verenigd Koninkrijk en in Duitsland en is geproduceerd door Jacknife Lee. Het album werd eind oktober 2008 uitgebracht met Take Back the City als leadsingle. Het album behaalde het succes van voorganger Eyes Open uit 2006 niet, maar is desondanks het op twee na best verkochte album van de band met een verkoop van ruim een miljoen wereldwijd. Het album heeft in Nederland de gouden status bereikt.

Achtergrondinformatie

[bewerken | brontekst bewerken]
Zanger en schrijver Gary Lightbody vond het moeilijk om over liefde te schrijven

Het album is in de zomer van 2008 opgenomen in de Hansa Studios in Berlijn en in de Grouse Lodge, diep in het Ierse platteland met opnieuw Garret "Jacknife" Lee in de producersfunctie. De band wilde voor het opnemen vliegen naar meer zonnigere locaties, waarbij plaatsen als Hawaï en Brazilië werden genoemd. De bandleden namen extra muzieklessen voor zij begonnen met het opnemen van het album.

Schrijver en leadzanger Gary Lightbody's teksten zijn geïnspireerd door zijn voorliefde voor de wetenschap, vooral voor deeltjesfysica. Tijdens het toeren in kader van Eyes Open, had Lightbody al ruim 220 nummers op GarageBand staan. Gedurende het opnameproces, waar de band naar artiesten als Fleed Foxes, Wolf Parade en Sigur Rós luisterde, kromp het aantal naar de dertig nummers, waarvan er twintig zijn opgenomen. Naast Lightbody schreven ook Nathan Connolly en Paul Wilson mee aan nummers.

Voor de release van het album onthulde Quinn een paar details in een interview met de Belfast Telegraph: "Het is nog steeds erg op de melodie gebaseerd, maar het is ook anders ten opzichte van de andere albums. We weten niet wat men er van zal vinden, maar we zijn erg blij met het resultaat. Ik kan wel zeggen dat dit ons beste album tot nu toe is."[6] Hij vervolgde met te zeggen dat de band onder druk stond om een spectaculair nieuw album te maken, maar dat de band tevreden was met het resultaat.

De band had tijdens de opnames problemen met vleermuizen die door de ramen door het huis heen vlogen.

Het album is een lyrische vertrek in vergelijking met de vorige albums, waarbij er een boventoon voor de negatieve kanten van een relatie was. De nummers gaan minder over relaties die mislukken en het kniezen daar om en meer over de positieve kanten van relaties. Volgens Lightbody wilde de band een album maken over liefde die dieper ging dan gewoon "ik ben gelukkig". Hij wilde een album dat de situaties in de wereld weerspiegelde binnen de context van het zien door de ogen van jouw geliefde en wat die persoon voor jou betekent, ondanks de verwarring of angst die je hebt. Volgens de zanger zouden er ook donkere tonen te horen zijn, maar ook echte, propere en werkende liefde. Het gaat over de leuke dingen in een relatie, ze te delen met iedereen omdat ze zo'n geweldig deel van een leven zijn. Het gaat over geluk, niet meer over verdriet. [7] De verandering in thematiek zorgde voor een schrijversblok bij Lightbody. Hij zei dat de focus op de vorige albums op zijn fouten was en nu over liefde moest schrijven zonder dit cliché te laten klinken. De songteksten kwamen niet op een natuurlijke wijze naar hem en hoewel hij het schrijfproces niet leuk vond, beschrijft hij de teksten wel als "eerlijk".

De band wilde geen tweede Chasing Cars maken en nieuwe dingen uitproberen. De tweede single Crack the Shutters werd echter door critici en fans als de tweede Chasing Cars genoemd en ook noemde Lightbody dit nummer een "pure lovesong, meer dan Chasing Cars", waarmee hij verwijst naar eerdere woorden van hem toen hij de single van Eyes Open "de meest pure lovesong noemde". Ook op If There's a Rocket Tie Me to It wordt het thema liefde duidelijk. In het eerste couplet wordt beschreven hoe hij aan de aanwezigheid van een geliefde denkt nadat hij een haar van deze persoon op zijn bed heeft gevonden. Leadsingle Take Back the City gaat over zijn liefde voor Belfast, terwijl hij The Planets Bend Between Us schreef met zijn huis in gedachten. Disaster Button breekt met de positieve thema. Het nummer gaat over de periode vanaf Lightbody's twintigste tot zijn 21ste waarin hij alcoholproblemen had. De zin "Cool your beans my son, you look a fucking mess" uit het nummer zijn de woorden die drummer Jonny Quinn tegen de zanger zei, en de zanger ook zijn probleem heeft laten inzien.[8][9]

Op 1 augustus maakte de band de release van het album bekend. Op 29 augustus maakte de band de officiële tracklist en de eerste single bekend. De leadsingle van het album was Take Back the City, die 1 september 2008 haar radiopremière had in Zane Lowes show op BBC Radio 1. Het nummer kwam 10 oktober in Ierland, Duitsland en België uit. In de rest van Europa werd het nummer op 13 oktober uitgebracht met uitzondering van Frankrijk waar de single een dag later uitkwam. In oktober, ruim een maand voor de albumrelease, werden er luisterpresentaties voor fans en pers georganiseerd. Drie dagen voor de release was het album in haar geheel te horen op de website van de band met per nummer geschreven commentaar van Lightbody.

Het album werd 24 oktober 2008 uitgebracht in Nederland. Voor de resterende Europese landen verschilde de release tussen de 24ste en de 28ste van de maand.

Verkrijgbare dragers

[bewerken | brontekst bewerken]

A Hundred Million Suns is beschikbaar op vier verschillende dragers.

  • Standaard jewelcase met de cd en het boekje met songteksten.
  • LP Vinyl met twee 180 gram witte vinylschijven
  • Download op MP3's, beschikbaar op het internet.
  • Deluxe versie met de cd, een dvd met achter-de-scènes materiaal geregisseerd door James Russel en een boek in kleur.
Setlist van het concert in München op 24 mei 2009

Op 3 oktober 2008 maakte de band hun "Take Back the Cities Tour" bekend, ter promotie voor het album. De promotoer begon in Dublin, Ierland en deed binnen 48 uur Belfast, Edinburgh en Londen aan. De band speelde ook een akoestische set als onderdeel van Jo Whileys Live Lounge voor de BBC Radio 1, waarbij een groot aantal muzikanten van een brassorkest tot snaarpartijen meededen. De band speelde ook drie nummers in Later... with Jools Holland, eveneens voor de BBC. In december volgde een kleine toer door de Verenigde Staten en in 2009 toerde de band in Groot-Brittannië op veertien data, gevolgd door een tour van drie shows door Australië. De band speelde hierna twee dagen op het "Coke Zero Festival" in Zuid-Afrika om vervolgens terug te keren naar het Europese continent, waar op vijftien data werd gespeeld, waaronder het Pinkpopfestival in Nederland als headliner. Snow Patrol was ook de supportact van de "Viva la Vida Tour" van Coldplay en de "U2 360° Tour" van U2, waar ze de Amsterdam ArenA ook aandeden.

In augustus verving de band Oasis als headliner vanwege laryngitis van Liam Gallagher. Snow Patrol haalde twee nummers uit hun encore en verving deze met covers van Champagne supernova en Wonderwall. De band werd door het publiek verkozen als beste coverartiest op het festival, waar andere artiesten ook nummers van Oasis coverden. De band noemde het optreden "de beste uit onze carrière".

Alle teksten zijn geschreven door Gary Lightbody, alle muziek is geschreven door Snow Patrol.

Nr. Titel Duur
1. If There's a Rocket Tie Me to It 04:19
2. Crack the Shutters 03:21
3. Take Back the City 04:40
4. Lifeboats 04:41
5. The Golden Floor 03:19
6. Please Just Take These Photos from My Hands 04:25
7. Set Down Your Glass 03:43
8. The Planets Bend Between Us 04:18
9. Engines 05:10
10. Disaster Button 03:58
11. The Lightning Strike 16:18
Deluxe edition Bonus DVD[10]
Nr. Titel Duur
1. First Week of Term 32:45
2. Jacknife Lee's Studio Safari 08:51
Tour edition Bonus DVD[11]
Nr. Titel Duur
1. Take Back the City (Videoclip)  
2. Crack the Shutters (Videoclip)  
3. If There's a Rocket Tie Me to It (Videoclip)  

Het laatste nummer The Lightning Strike is een ruim zestien minuten durende track, die opgedeeld is in drie stukken.[12]

A Hundred Million Suns verkreeg over het algemeen positieve recensies. PopMatters gaf het album negen uit tien sterren en merkte vooral Gary Lightbody's songteksten op, wiens woorden als poëtisch en oproepend werden beschreven. Take Back the City werd geprezen om zijn refrein.[13] OOR vond het een degelijke en zelfverzekerde plaat en noemde Crack the Shutters en Set Down Your Glass potentiële monsterhits. Net als vele recensies, werd The Lightning Strike goed ontvangen.[4] Rolling Stone deed dit laatste ook en vond dat Snow Patrol hiermee afstand nam van het Coldplay-geluid. Het blad gaf drie uit vijf sterren.[2] Allmusic vond Take Back the City en Please Just Take These Photo's From My Hands net als Chasing Cars lichtelijk repetitief, met terugkomende hooks. Iets wat de bekendheid en de meezingspotentie van de nummers helpt te maximaliseren. Ook werd gezegd dat deze nummers Snow Patrol zullen helpen de sterren te bereiken die U2 ook heeft bereikt en dat The Golden Floor de lichte hiphopsmaak van Apologize terugbracht. Allmusic gaf het album vier uit vijf sterren.[1]

Het album evenaarde het succes van Eyes Open niet, maar deed het desondanks goed in Nederland en Vlaanderen. Het album stond als 86ste in de Nederlandse jaarlijst van 2008 en op de 52ste positie in 2009.[14][15]

A Hundred Million Suns in de Nederlandse Album Top 100 - binnen: 01-11-2008
Week 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
Nummer 9 8 20 33 40 42 44 46 45 48 51 32 31 35 38 22 27 34 31 41 54 67 75 93 88 99 87 uit 83 57 28 14
Week 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59
Nummer 18 22 33 38 38 23 28 36 33 46 62 63 87 93 uit 88 92 85 81 70 81 uit 82 89 94 95 93 86 74 89 uit
A Hundred Million Suns in de Vlaamse Ultratop 50 Albums - binnen: 01-11-2008
Week 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Nummer 32 16 22 36 48 49 79 71 67 56 49 49 47 52 60 64 73 76 89 67 73 uit 76 uit 88 uit 67 uit
Lijst Aanbieder(s) Piek Verkoop Certificatie Bron
Nederlandse Album Top 100 Mediacontrol/GFK 8 n/b Goud [16]
Belgische Ultratop 50 GFK 16 n/b - [16]
Verenigd Koninkrijk OCC/BPI 2 500.000 Platina [17]
Ierland IRMA 1 45.000 3× Platina [18]
Australië ARIA 6 35.000 Goud [16]
Billboard 200 Billboard 9 63 258 -
Duitsland Mediacontrol/Gfk 14 63 258 - [16]

Het singlesucces van A Hundred Million Suns was matig. De eerste twee singles van het album behaalde een groot aantal hitlijsten maar de laatste twee stelden teleur met de twee slechtste majornoteringen in de geschiedenis van de band.

Leadsingle Take Back the City lukte het, na het succes van voorganger Shut Your Eyes, niet de Nederlandse Top 40 te bereiken en bleef steken op derde positie in de tipparade. Wel bereikte het nummer in de Single Top 100 de 36ste plaats. In het Verenigd Koninkrijk debuteerde het nummer op de vijftiende plaats, waarna het de week erop doorsteeg naar de zesde plaats. In de Vlaamse Ultratop 50 bereikte het nummer de 32ste plek en verbleef acht weken in de lijst. Tweede single Crack the Shutters had meer Nederlands succes; het nummer werd Alarmschijf en bereikte de veertiende plek in de Top 40, een evenaring van de best genoteerde single Shut Your Eyes. In Vlaanderen behaalde het nummer minder succes door drie weken in de lijst te staan met de 42ste plek als beste resultaat. In de Britse UK Singles Chart bereikte het nummer een teleurstellende 43ste plek. In de week van de Amerikaanse albumrelease, bereikte de single een voortijdige notering in de Billboard Hot 100 op 111. Zowel Take Back the City als Crack the Shutters bereikte echter wel de eerste positie in de Amerikaanse Billboard Triple A. If There's a Rocket Tie Me to It werd gekozen als de derde Britse single en bereikte slechts de 133e positie in het Verenigd Koninkrijk. De hoop werd gevestigd op de semiakoestisch ballad The Planets Bend Between Us, dat voor de release in een nieuw jasje werd gegooid en de vierde Britse en derde Nederlandse single werd.[19] Deze miste zelfs de Britse lijst en overleefde ook de tipparade niet door te steken op de achtste plaats. If There's a Rocket Tie Me to It werd gekozen als de vierde Nederlandse single en werd gepromoot door een akoestische miniconcert in de Desmet Studios in Amsterdam maar behaalde desondanks geen lijsten.

Jaar Nummer Piek Status
NL
Top 40
NL
Single Top 100
VL
Ultratop 50
US
Billboard Hot 100
UK
Hitlist 75
US
Alternative Songs
AU
ARIA Charts
DU
Singles Chart
NZ
Top 40
OO
Top 75
SE
Top 60
ZW
Top 100
2008 Take Back the City tip3 36 32 - 6 32 31 42 33 35 40 46 -
Crack the Shutters 14 36 42 111 43 - - 28 - 32 72 29 -
2009 The Planets Bend Between Us - - - - - - - - - - - - -
If There's a Rocket Tie Me to It - - - - 133 - - - - - - - -

Snow Patrol[20]

  • Gary Lightbody: vocalen, gitaar, achtergrondzang
  • Nathan Connolly: gitaar, achtergrondzang
  • Paul Wilson: basgitaar, achtergrondzang
  • Jonny Quinn: drums
  • Tom Simpson: keyboards

Overig personeel[20]

  • James "Big Jim" Anderson: tuba
  • Stephen Wick: tuba
  • John Barclay: trompet
  • Guy Barker: trompet
  • Pat White: trompet
  • Richard Bayliss: hoorn
  • Evgeny Chebykin: hoorn
  • Jocelyn Lightfoot: hoorn
  • Timothy Brown: hoorn
  • Kira Doherty: hoorn
  • Philip Eastop: hoorn
  • Avshalom Caspi: brassarrangement
  • Ian Fasham: bastrombone
  • David A. Stewart: bastrombone
  • Dan Jenkins: trombone
  • Colin Sheen: trombone
  • Sam Bell: engineer, editing
  • Tom McFall: engineer
  • Philip Rose: engineer
  • Tilmann Ilse: assistent engineer
  • Karen Kelleher: assistent engineer
  • Owen Lewis: assistent engineer
  • James Jarvis: koordirigent
  • John Ross: fotografie
  • John C.F. Davis: mastering
  • Hilary Skewes: contractor
  • Cenzo Townshend: mixing
  • Neil Comber: mixing assistent
  • Dave Emery: mixing assistent
  • Jacknife Lee: gitaar, keyboards, programming, producer, glassharmonica, mixing