Djinn (mythisch wezen): verschil tussen versies

Een djinn (Arabisch: جن) is een bovennatuurlijk onzichtbaar wezen, dat volgens islamitische overleveringen, die aan bod komen in de Koran, bezit kan nemen van mensen. Samen met mensen en Engelen zijn Djinns volgens de koran de drie levensvormen met een bewustzijn gemaakt door Allah.

De djinn komt ook buiten de Koran veelvuldig voor in verhalen, maar dan als magisch wezen dat wensen vervult. In deze context wordt de naam 'djinn' vaak vertaald als 'geest'.

In de Koran heeft de 72e soera als titel: Al-Djinn, maar uitspraken over deze wezens komen door de gehele Koran voor. Niet alle djinns worden tot de boze machten gerekend; er zijn ook djinns die bij de goede machten horen, hetgeen een bredere betekenis van het verwante begrip demon, of daimon behelst, dan in het westen tegenwoordig gebruikelijk is. In het soefisme, een afsplitsing van de islam die occulte in de traditie heeft, nemen de djinns een bijzondere plaats in.

De Engelen zijn geschapen uit licht, daarentegen zijn djinns geschapen uit een rookloze vlam van vuur. Er zijn enkele mensen geweest die ze hebben gezien. Een djinn kan ook een geloof bezitten. Er zijn zelfs stromingen binnen de islam waar beweerd wordt dat een djinn met een mens kan trouwen. Er zijn zowel goede als slechte djinns. Er zijn zelfs smeekbeden die tegen een eventuele aanwezigheid van een djinn gebruikt kunnen worden. Ze zijn vaak aanwezig op onreine plekken zoals vuilnisbelten en sterk verontreinigd water. Niet in de djinn geloven is voor een moslim niet mogelijk, omdat de Koran heel duidelijk in vele verzen er over spreekt.

In de oosterse traditie worden djinns soms voorgesteld als onder de engelen gesteld en ze zouden daarom niet zoveel macht hebben als hen. Djinns hebben dan dezelfde vergelijkbare status als in het westen kobolds, trollen, elfen, feeën, natuurgeesten en andere sater-achtige wezens. Vergelijk ook de Japanse Oni.

Djinn zouden een nieuwsgierige geaardheid hebben; zij vallen daarom vaak als een soort van kaartenhuis uiteen wanneer zij worden verjaagd van het "hemelse licht" dat hun ook aantrekt. Allah geeft engelen hiervoor de opdracht. De slechte djinn (met een slechte intentie) geeft het opgevangen woord, wat elke keer -in essentie- ergens in de link verbroken wordt, als roddel door. Een waarzegger kan dit opvangen en proberen te interpreteren (medium).

Het boven beschrevene zou dan (eventueel) als het fenomeen "vallende ster" door de mens kunnen worden gezien. Een mens kan niet trouwen met een djinn. Dit vanwege de geaardheid: onder meer doordat zij zijn geschapen uit rookloos vuur, terwijl een mens is geschapen uit klei en een klonter bloed. Djinn vertrouwen elkaar niet; er zijn enkele djinn die groter zijn of sterker dan andere, bijvoorbeeld "de ifriet". Deze onderscheidt zich in kracht - in de slechtste betekenis. Djinn kunnen transformeren en vliegen. Een slang is altijd een djinn, zoals beschreven staat in de Suhna.

De satan (iblies, sjhaitan, de duivel of lucifer) is ook een djinn; hij is degene die verantwoordelijk is voor de "val" van Adam en Eva. Zijn intentie is altijd slecht. De satan fluistert in via het hart, dit in tegenstelling tot de ziel die in handen is van Allah.

Er zijn er onder de djinn die, net als de mens, zich onderwerpen aan de islam en dienaar zijn van Allah en zijn wetten.

Volgens Arabische overleveringen buiten de Koran, onder andere de verhalen van 1001 nacht (zoals Aladin en de wonderlamp), biedt een djinn drie wensen aan die hij in vervulling laat gaan. Wanneer men erop ingaat worden de wensen vervuld, maar neemt het mythologische wezen bezit van je: een bezetenheid van demonische aard. Denk ook aan Het Verhaal van de Koopman en de Djinn en Het Verhaal van de Visser en de Djinn, ook in het sprookje Van de visser en zijn vrouw van de gebroeders Grimm staan wensen centraal. Op deze wijdverbreide mythe is bijvoorbeeld de film Wishmaster geïnspireerd.

Een variant hierop is dat djinns opgesloten zouden zitten in bepaalde voorwerpen en degene die dit voorwerp bezit moeten dienen door hun wensen te vervullen. Het bekendst zijn de djinn uit een olielamp of fles. Wel zijn deze djinns in de betreffende verhalen vaak nog altijd gebonden aan het maximum van drie wensen, hoewel er ook verhalen zijn waarin de djinn oneindig wensen kan vervullen. Ze kunnen bepaalde wensen niet vervullen. Zo kan Geest, de djinn uit de Disneyfilm Aladdin bijvoorbeeld geen mensen doden of liefde tussen twee mensen creëren. Tevens gebeurt het vaak dat djinns de wensen vervullen met een (bewust of onbewust aangebrachte) negatieve bijwerking of volgens een te letterlijke interpretatie.

In het Parijs van het einde van de 19e eeuw inspireerden djinns tot literatuur en muziek:

• Het gedicht Les Djinns van Victor Hugo (uit de bundel Les Orientales)
• Les Djinns, poème symphonique pour piano et orchestre, van César Franck (1884), geïnspireerd op dat gedicht van Victor Hugo. Dit was Francks eerste compositie voor piano en orkest. Hoewel de pianopartituur erg virtuoos is, is ze niet uitgesproken solistisch.

• Ayat Al Kursi
• Soerah Al Baqarah
• Woedoe
• Ifriet
• I Dream of Jeannie
• I Dream of Genie en The Man in the Bottle, afleveringen van The Twilight Zone
• Shaitan
• Engel
• Korrigan