ona

ona

1. (familie) moeder

• oyi

• Cyrillische transcriptie: она.

• IPA: /ɔna/

ona

1. zij; 3e persoon vrouwelijk nominatief enkelvoud

• Tsjechisch: ona

• Geluid:  ona    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔna/

ona

1. zij; 3e persoon vrouwelijk nominatief enkelvoud

   «Ona odpowiada za to.»

   Zij is de verantwoordelijke.

2. het

• IPA: /ɔna/

• Afgeleid van het Protoslavische *ona

ona

1. zij; 3e persoon vrouwelijk nominatief enkelvoud

ona

1. zien

• Geluid:  ona    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈona/

• o·na

• van Servo-Kroatisch она (ona) "zij"

ona

1. hij, zij (enkelvoud), het, zij (meervoud)

ona

1. zijn, haar, hun

• IPA: /ɔna/
• Geluid:  ona    (hulp, bestand)

• ona

• Afgeleid van het Protoslavische *ona
• Afgeleid van het persoonlijk voornaamwoord on met het achtervoegsel -a

ona derde persoon venk

1. nominatief (onderwerp) zij

   «To udělala ona!»

   Zij heeft dat gedaan!

   «Ona hledá ho.»

   Zij zoekt hem.

• (spreektaal) vona v

• její

ona derde persoon omv

1. nominatief (onderwerp) zij

• ta
• (spreektaal) ty
• (spreektaal) voni mv

• osobní zajméno o
• zajméno o

• ano

• jejich

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

ona

1. nominatief vrouwelijk enkelvoud van onen
2. nominatief onzijdig meervoud van onen
3. accusatief onzijdig meervoud van onen

1. (verouderd) onano
2. –
3. –

• Geluid:  ona    (hulp, bestand)

ona

1. zonder

• ȫne