mandibel

• Geluid:  mandibel    (hulp, bestand)
• IPA: / mɑnˈdibəl / (3 lettergrepen)

• man·di·bel

• van Latijn mandibula "kaak"

de mandibel v / m

1. (zoötomie) aanhangsel van het kopsegment waarmee insecten en schaaldieren kunnen bijten

   • Het resultaat bewees dat Atta cephalotes baat heeft bij zijn maaggeluid. Zonder ultrageluid zaagde de kaak met krachtpieken van 10 tot 30 milliNewton. Met een vibrerende kaak (mandibel) was de uitgeoefende kracht maximaal 5mN. ^[1]

2. (zoötomie) ondersnavel van een vogel

   • De kaken bestaan uit de bovensnavel of maxilla en de ondersnavel of mandibula. ^[2]

•  
  1. Een wesp   die met zijn mandibels stroop opzuigt.
•  
  2. Het mannetje van de deze vogel   onderscheidt zich van het vrouwtje door een zwarte plek op de mandibel.

• [2] ondersnavel

• [2] maxilla

• Het woord 'mandibel' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mandibel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.