Willem Vaarzon Morel

Wilhelm Ferdinand Abraham Isaac (Willem) Vaarzon Morel (Zutphen, 9 augustus 1868 – Koudekerke, 25 januari 1955) was een Nederlands kunstschilder, illustrator, aquarellist, pastellist, graficus, tekenaar, etser, lithograaf en ontwerper van affiches en boekbanden.

Hij was afkomstig uit een kunstzinnige familie, geboren in Zutphen en opgegroeid in Haarlem, waar hij de School voor Kunstnijverheid bezocht, daarna ging hij naar de Rijksnormaalschool voor Kunstnijverheid en de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam. Na de academie maakte Vaarzon Morel studiereizen naar Parijs, Italië, Engeland, Oostenrijk en Zwitserland. Daarna werkte hij in Arnhem en Oosterbeek.

Vaarzon Morel ontwikkelde zich in Veere, waar hij zich in 1910 vestigde tot een veelzijdig schilder, met een voorkeur voor stadsgezichten, haven- en strandtaferelen, bloemen en scènes met elegante vrouwen.

Naast zijn vrije werk illustreerde hij ook romans. Bekend werden zijn illustraties voor de derde druk (1904) van Majesteit van Louis Couperus. In 1916 verscheen nog een goedkope herdruk met Vaarzon Morels tekeningen. Majesteit was een van de weinige boeken van Couperus die geïllustreerd verschenen.^[1] Het werd een van zijn populairste en bestverkochte boeken.^[2]

Hij was twee jaar pensionair van Koningin Wilhelmina, en verkreeg de 2de prijs (in 1891) uit het Willink van Collenfonds. Hij was lid van Arti et Amicitiae in Amsterdam.

W.F.A.I. Vaarzon Morel is de vader van de schilder Willem Vaarzon Morel (1901-1982) en de grootvader van de bekende paardenschilder Wim Vaarzon Morel jr. (1931), die in 1960 een Prix de Rome, de zilveren onderscheiding in de categorie grafiek, ontving en overgrootvader van flamencogitarist Eric Vaarzon Morel (1961). De schildersfamilie uit Veere exposeerde bij leven een keer tezamen tijdens de Algemene Zeeuwse Tentoonstelling van de beeldende kunst in Middelburg.^[3]

Gerrit van Blaaderen (1873-1935) was een leerling van hem.