Robert Smythson

Over Smythsons afkomst en jeugd is weinig bekend. Hij wordt voor het eerst vermeld in 1556 toen hij steenhouwer was bij het huis Longleat dat John Thynne (ca. 1512-1580) liet bouwen. Later ontwierp Smythson Hardwick Hall, Wollaton Hall, Burghley House, Burton Agnes Hall, en nog een aantal andere belangrijke gebouwen. Traditioneel worden verschillende andere renaissancehuizen op stilistische gronden aan hem toegeschreven, zoals Gawthorpe Hall.

Het beroep van architect kwam in de tweede helft van de zestiende eeuw net tot ontwikkeling in Groot-Brittannië. Smythson was opgeleid als steenhouwer en reisde vanaf 1560 door Engeland als meester van een eigen troep steenhouwers. In 1568 verliet hij Londen voor Wiltshire, om daar opnieuw te gaan werken aan het nieuwe huis Longleat voor Sir John Thynne. Hier werkte hij bijna achttien jaar en maakte hij persoonlijk veel van de ornamenten van het exterieur. Ook wordt aangenomen dat hij grote invloed heeft gehad op het ontwerp. In 1580 ging hij naar een nieuw project: Wollaton Hall. Hier was hij duidelijk meer "surveyor" (toentertijd de term voor "architect") dan steenhouwer en had hij het toezicht op de uitvoering van de bouw.^[1]

Smythson had een eigen stijl, die meer was dan alleen maar een samenraapsel van verschillende invloeden. Hoewel accenten uit de renaissance (met name van Sebastiano Serlio), de Vlaamse architectuur en de Engelse gotiek zijn terug te vinden in zijn werk, maakte hij ook eigen ingenieuze aanpassingen, wat resulteerde in vernieuwende huizen met klassieke details. Zo is met name Hardwick Hall bekend door het overvloedige gebruik van glas.

Smythson overleed in 1614 in Wollaton en is daar in de parochiekerk begraven. Op zijn gedenkteken staan onder meer de volgende woorden: "Architecter (sic) and Surveyor unto the most worthy house of Wollaton with divers others of great account."^[2] Zijn zoon John Smythson en zijn kleinzoon Huntingdon Smithson waren eveneens architecten. John herbouwde Bolsover Castle.