Oude Zijpe (schip, 1740)

Het schip verliet namens de Kamer van Hoorn op 29 juni 1740 de rede van Texel en ging op weg naar Indië. Op 28 mei 1741 bereikte het schip Batavia, waar het nootmuskaat en peper heeft ingeladen. Tijdens de terugreis stak op de Noordzee een zware storm op en raakte de Oude Zijpe in de problemen.^[1] Het schip verging in december 1742 op ongeveer een halve zeemijl voor de kust van Zandvoort.^[2] Het kwam op 20 december al in de problemen en verloor de 21 het anker dat in 1938 teruggevonden zou worden.^[3]

In 1986 kwam er ter hoogte van Bloemendaal aan Zee een wrak bloot te liggen dat is aangewezen als de Oude Zijpe. Doordat de vorm van de kiel niet overeen komt met wat bekend is van het schip, kan niet met zekerheid gesteld worden dat het wrak in zijn geheel terug is gevonden.^[1] Naast de kiel zijn ook koperen plaatsjes en bronzen pennen teruggevonden. De technieken voor deze objecten werden echter pas een eeuw na de bouw van de Oude Zijpe toegepast.

Het teruggevonden anker werd in 1938 voor de kust van Zandvoort door vissers omhooggehaald. Het werd een jaar later op een binnenvaartschip naar Amsterdam gebracht. Daar werd het overgeladen op een schip van de Hoornsche Stoomboot Maatschappij en naar Hoorn gebracht. In 1939 kwam het in de stad aan. Tussen 1941 en 1969 lag het anker op het Noorderplantsoen, een gedempt deel van de Draafsingel, voor Station Hoorn. Vanwege vandalisme werd het in 1969 naar de tuin van het Westfries Museum gebracht. Omdat in 1984 de tuin van het museum gewijzigd zou worden naar een reconstructie van een 18e-eeuwse tuin, werd het anker verplaatst naar het Oostereiland. Sinds 1990 ligt het anker in Risdam-Zuid, voor de Koopvaarder.^[2][4]