Louise Cavenaile
Louise Cavenaile (Ukkel, 17 februari 1989[1]) is een Belgisch voormalig hockeyspeelster.
| Louise Cavenaile | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | |||||||
| Geboortedatum | 17 februari 1989 | ||||||
| Geboorteplaats | Ukkel | ||||||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} Belgische
| ||||||
| Lengte | 172 cm | ||||||
| Sportieve informatie | |||||||
| Discipline |  Hockey
| ||||||
| Positie | Verdediger | ||||||
| |||||||
| Olympische Spelen | 2012 | ||||||
| Medailles | |||||||
| Landskampioen | |||||||
| ▷ Veldhockey: 2018 ▷ Zaalhockey: 2019
| |||||||
| |||||||
Levensloop
bewerkenCavanaile begon haar hockeycarrière bij Uccle Sport.[2] Als speelster van deze club ontving ze in 2005 de Gouden Stick in de categorie 'beloften meisjes'.[3] Vervolgens was de verdedigster drie seizoenen actief bij KHC Dragons alvorens de overstap te maken naar Braxgata.[4][5] Na een seizoen bij deze club ging ze aan de slag bij Waterloo Ducks.[6] Met deze club werd ze in 2018 landskampioen op het veld[7] en in 2019 in de zaal.[8] In mei 2019 zette ze een punt achter haar spelerscarrière.[2]
Daarnaast was ze actief bij het Belgisch team.[9][10] Met de Red Panthers plaatste ze zich voor de Olympische Zomerspelen van 2012 en behaalde ze onder meer zilver op het Europees kampioenschap van 2017 te Amstelveen. In totaal verzamelde ze meer dan 200 caps.[11]
Vervolgens ging ze aan de slag als coach van het outdoorteam van Royal Wellington THC en het indoorteam van de Waterloo Ducks.[2][12] Met laatst genoemde club behaalde ze in 2020 de landstitel in het zaalhockey.[13] In 2017 ging ze daarnaast aan de slag bij de KBHB als coach bij de jeugdreeksen[14] en sinds 2019 is Cavenaile assistent-coach van de nationale zaalhockeyploeg.[15]
Cavenaile is advocate van beroep. Tevens is ze werkzaam voor het BOIC.[16]
- (en) Fiche Louise Cavenaile, FIH
- (en) Fiche Louise Cavenaile, Olympics.com
- (fr) JEBALI Nesrine, BOURLARD Loïc & DE BEUL Corinne, Le portrait de Louise Cavenaile, notre consultante hockey, BX1, 8 november 2021
- (fr) Le retour aux sources de Louise Cavenaile, SudInfo, 25 juni 2017
- ↑ (en) Fiche Louise Cavenaile, Olympedia. Gearchiveerd op 28 september 2023.
- ↑ a b c Louise Cavenaile: De perfectionistische T2 van indoor Red Panthers, Hockey Belgium, 21 januari 2020. Gearchiveerd op 27 september 2023.
- ↑ (fr) Palmarès du Stick d'Or, Okey.be. Gearchiveerd op 4 oktober 2023.
- ↑ Dames zetten weg naar de top voort, KHC Dragons. Gearchiveerd op 19 mei 2023.
- ↑ Bondscoach Pascal Kina stelt piepjonge Red Panthers-selectie voor, Het Nieuwsblad, 21 mei 2014. Gearchiveerd op 18 januari 2023.
- ↑ (fr) La sélection des Panthères pour le stage au Cap, Le Soir, 30 december 2014. Gearchiveerd op 19 mei 2023.
- ↑ (fr) Premier titre national pour les dames du Waterloo Ducks!, TV COM, 14 mei 2018. Gearchiveerd op 12 januari 2023.
- ↑ (fr) DEMARET Philippe, Hockey en salle dames : le Waterloo Ducks champion aux shoot-outs 3-4, La Dernière Heure, 3 februari 2019. Gearchiveerd op 14 januari 2023.
- ↑ (fr) NAMUR François, Les Red Panthers veulent briller à la Coupe du Monde à Londres, TVCom, 20 juli 2018. Gearchiveerd op 19 mei 2023.
- ↑ (fr) TOUSSAINT Laurent, La nouvelle sélection des Red Panthers... sans Louise Cavenaile, Le Soir, 28 september 2018. Gearchiveerd op 9 juni 2023.
- ↑ Studente rechten, het groentje van de ploeg en een ware hockeyfamilie: maak kennis met elk lid van de Red Panthers, Het Laatste Nieuws, 26 augustus 2017. Gearchiveerd op 19 januari 2023.
- ↑ (fr) THIÉRY Valentin; Seule femme coach en DH Dames de hockey, Louise Cavenaile entame une 2e carrière: "Tout est allé très vite pour moi", La Dernière Heure, 9 september 2020. Gearchiveerd op 9 juli 2021.
- ↑ (fr) Indoor: Troisième titre de rang pour le Watducks, Hockey.be, 10 februari 2020. Gearchiveerd op 12 januari 2023.
- ↑ (en) Profiel Louise Cavenaile, LinkedIn
- ↑ (fr) Cavenaile: « Il y a plus d’investissement dans les clubs », SudInfo, 5 december 2019. Gearchiveerd op 19 mei 2023.
- ↑ BOIC wuift Sophie Paris uit en verwelkomt Louise Cavenaile, BOIC, maart 2019. Gearchiveerd op 11 juli 2021.