Gebruiker:Phacelias/aantekeningen20
De rerum natura (De natuur van de dingen) is een leerdicht in het Latijn van de Romeinse dichter Titus Lucretius Carus (99-55 v.C) in de vorm van een dactylische hexameter in het genre filosofisch epos verdeeld over zes boeken en drie paren.
Het manuscript werd in 1417 ontdekt in een Duits klooster door Poggio Bracciolini die het doorgaf aan zijn vriend Nicolò Niccoli. Deze uitvinder van het cursief deed er dertien jaar over om het manuscript te kopiëren, waarna het vele andere kopieën heeft gekend.[1]
Inhoud
bewerkenDe rerum natura is een lang gedicht waarin verteld wordt over het oneindige universum, de wereld die daarin ontstaan is, de mens die deze wereld bewoont en de mechanismen die hem bewegen en ontroeren. Lucretius nodigt zijn tijdgenoten uit de rede te volgen, bescheiden en met maat een sereen leven te leiden, vrij van vooroordelen, door de werkelijkheid (de natuur van de dingen) te accepteren voor wat zij is.
Zijn materialistisch atomisme voorzag niet in een schepping noch in een leven na de dood en het gedicht heeft deze ideeën in de loop der tijd wijdverspreid.
De rerum natura wordt over het algemeen beschouwd als bestemd voor experts van literaire archeologie. Passages en stelregels worden geciteerd, er worden exegeses uitgevoerd. Maar het verhaal vertelt vooral de menselijke gewaarwording van de vraagtekens die elk denkend wezen zich stelt bij zijn tijd op deze aarde, de pijn haar te moeten verlaten, het geluk dat men kan vinden in deze wereld en bij het mysterie van de reden van ons korte verblijf.
Het is een poëtische reis midden door de menselijke conditie, met als aangekondigd doel rationele kennis te vergaren. Het is een gedicht van de rede gebracht met zoete poesie om de 'onvermijdelijke bitterheden' in de wereld te verzachten.[1]
Bij schizofrenie is het gen voor reeline, RELN, een bijzonder goede indicator voor de diagnose van deze mentale ziekte. Onderdrukking van RELN-expressie kan de dendritische proliferatie beperken, de neurogenese negatief beïnvloeden en kan leiden tot verkeerde neuronale circuits. Verhoogde methylering van het RELN-gen bij patiënten met de diagnose schizofrenie veroorzaakt een belangrijke afname van de expressie van reeline. Met het registreren van de mate van methylering kan het beloop van schizofrenie worden gevolgd.[2]
Mogelijke rol bij aandoeningen
bewerkenZoals eerder aangegeven, heeft een verminderde afscheiding van reeline negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van de hersenen, maar ook voor het functioneren van het zenuwstelsel bij volwassenen. Wanneer zich een mutatie van het reeline-gen voorgedaan heeft op het chromosoom 7 waardoor er geen transcriptie meer plaatsvindt en geen mRNA gevormd wordt, ontbreekt het eiwit reeline gedeeltelijk of helemaal. De expressie van het reeline-gen kan ook onderdrukt worden door bijvoorbeeld methylering van het gen, waardoor enzymen en andere eiwitten geen toegang meer hebben tot het gen of de bijbehorende promotor. Omdat er dan geen of nauwelijks transcriptie plaatsvindt is de hoeveelheid reeline verminderd. Daarnaast zijn er verschillende andere mechanismen waardoor expressie van reeline veranderd kan worden.
Mutatie
bewerkenLissencefalie: Wanneer beide allelen van RELN gemuteerd zijn, is reeline totaal afwezig. In dat geval kan zich lissencefalie voordoen, een aandoening waarbij de kleine hersenen onderontwikkeld zijn, ook bekend als het Norman-Robertssyndrome. Mensen met dit syndroom hebben een ontwikkelingsachterstand, verminderde spierspanning, evenwichts- en coördinatiestoornissen en epileptische insulten. Hieruit blijkt dat reeline cruciaal is voor de normale ontwikkeling van de hersenen.[3][4]
Schizofrenie: Mutatie van het gen reeline kan schizofrenie tot gevolg hebben. Het reeline-gen kan een enkel-nucleotide polymorfisme bevatten, waarbij slechts een nucleotide gemuteerd is. Bij mensen met een dergelijke mutatie hebben vrouwen 1,4 keer zoveel kans op schizofrenie.[5]
Autisme is een pervasieve ontwikkelingsstoornis die zowel genetisch als door de omgeving kan worden veroorzaakt. Op genetisch vlak kan autisme gelinkt worden aan een aantal defecten van het chromosoom 7. Het reeline-gen bevindt zich eveneens op dit chromosoom. Over de rol van reeline bij autisme is echter nog weinig duidelijk. In de post-mortem onderzochte hersenen van mensen met autisme zijn verminderde hoeveelheden reeline aangetroffen. Onderzoek naar het veronderstelde verband tussen reeline en autisme heeft echter alleen tegenstrijdige resultaten opgeleverd.[6]
Otosclerose: Een aandoening met een abnormale groei van een botje in het oor die doofheid tot gevolg heeft. Volgens een genoombrede associatie-studie met 550.0000 enkel-nucleotide polymorfismen speelt mutatie van het reeline-gen een rol bij otosclerose.[7] Dit wordt echter door andere studies in twijfel getrokken, maar uiteindelijk gedeeltelijk bevestigd.[8][9]
Methylering
bewerkenSchizofrenie: bij schizofrenie is het gen voor reeline, RELN, een bijzonder goede indicator voor de diagnose van deze mentale ziekte. Onderdrukking van RELN-expressie kan de dendritische proliferatie beperken, de neurogenese negatief beïnvloeden en kan leiden tot verkeerd aangelegde neuronale circuits. Verhoogde methylering van het RELN-gen bij patiënten met de diagnose schizofrenie veroorzaakt een belangrijke afname van de expressie van reeline. Met registratie van de mate van methylering kan het beloop van schizofrenie worden gevolgd.[2]
Een andere mogelijke oorzaak van de verminderde hoeveelheden mRNA en reeline bij schizofrenie is eveneens epigenetische hypermethylering maar dan van de reeline-gen promotor.[10] Deze bevindingen komen overeen met observaties uit de jaren '60, waaruit bleek dat het toedienen van methionine, dat bijdraagt aan de methylering van het DNA, bij schizofreniepatiënten in 60 tot 70% van de gevallen leidde tot een ernstige verergering van de symptomen van deze aandoening.[11][12][13][14] Remmers van methylering en remmers van de histone deacetylase (zoals valproïnezuur), die er normaal voor zorgt dat de histonen het DNA strakker omwikkelen, maken het RELN-gen toegankelijk voor RNA-polymerase en verhogen zo de hoeveelheid reeline-mRNA.[15][16][17]
Bipolaire stoornis: In het geval van bipolaire stoornis is de hoeveelheid reeline en GAD67, een neurotransmitter, in de basale ganglia op normaal niveau, terwijl er in de prefrontale cortex sprake is van dezelfde afwijkingen als bij schizofreniepatiënten.[18]
Temporalekwabepilepsie: Een verstoring van de neuronale migratie als gevolg van een verminderde expressie van reeline in het weefsel van de hippocampus heeft bij een deel van de patiënten rechtstreeks verband met de migratie van korrelcellen, en daarmee met epilepsie aan de temporale kwab.[19] Ook daar speelt verhoogde hypermethylering van de reeline-promotor een rol.[20][21][22]
Kanker: Bij tumoren verandert vaak het patroon van DNA-methylering. Hierdoor wordt ook het RELN-gen mogelijk beïnvloed. Volgens een studie wordt bij alvleesklierkanker de expressie van reeline onderdrukt, waardoor ook de signaaltransductie van het eiwit verstoord raakt. Bij kankercellen die het eiwit nog wel exprimeerden leidde het onderdrukken van deze expressie tot een toegenomen metastase. Bij prostaatkanker is de expressie van reeline daarentegen juist aan de hoge kant, en hangt rechtstreeks samen met een hoge Gleasonscore, wat duidt op een agressieve vorm van kanker.[23] De expressie van reeline in de borst geeft een verhoogde overlevingskans bij borstkanker. Deze wordt gedeeltelijk gecontroleerd door methylering van de promotor. Reelin is daarom in de borst een mogelijk tumorsuppressorgen tegen borstkanker.[24]
Andere oorzaken
bewerkenDepressie. Een verminderde hippocampale plasticiteit kan depressies in de hand werken en kan het gevolg zijn van een verminderde reeline-expressie. Dit zou tevens verband kunnen houden met de veronderstelde rol van corticosteroïden bij depressies.[25]
Ziekte van Alzheimer: De ziekte van Alzheimer gaat gepaard met een veranderd patroon van zowel de reeline-expressie als de glycosylering ervan. De in de cortex van onderzochte alzheimerpatiënten aangetroffen hoeveelheid reeline was 40% hoger dan gebruikelijk, terwijl de hoeveelheid eiwit in het cerebellum hetzelfde was als bij mensen zonder Alzheimer.[26] Het aantal Cajal-Retziuscellen in de eerste corticale laag dat reeline aanmaakt is daarentegen abnormaal laag bij Alzheimer-patiënten, waardoor de synaptogenese negatief wordt beïnvloed.[27][28]
Intracellulair amyloïde β (Aβ) in niet-gefibrilleerde globulaire vorm heeft een belangrijke rol bij het ontstaan van de ziekte van Alzheimer. De glycoproteïne reeline en het intracellulair amyloïde β (Aβ) gaan een directe eiwit-eiwit-interactie aan. Dit suggereert dat reeline kan functioneren als een afvoer voor intracellulair Aβ. Is het Aβ-reeline-complex fysiologisch inert, dan zou dit betekenen dat de neuronen van de entorinale schors met een hoog reeline-niveau beschermd zouden zijn tegen de schadelijke effecten van een verhoogde intracellulaire Aβ-expressie. Dit komt echter niet overeen met de observatie dat deze neuronen de eerste zijn die sterven wanneer het fenotype Alzheimer zich voordoet.[29]
Een tweede paradox betreft de fosforylering van het tau-eiwit. Excessieve fosforylering van tau leidt tot onoplosbare p-tau-aggregaten. De binding van reeline met Aβ vermindert het vermogen van reeline om de fosforylering van tau te induceren. Dit suggereert dat een hoge intracellulaire hoeveelheid reeline zou helpen tegen de vorming van tau-aggregaten. Dit komt echter niet overeen met de observatie dat entorinale schors-neuronen, die gekenmerkt worden door een hoog gehalte aan reeline, doorgaans de eerste zijn die deze aggregaten vormen bij de ziekte van Alzheimer.[29]
Lissencefalie
bewerkenMutaties van het reeline-gen liggen ten grondslag aan een zeldzame vorm van lissencefalie met onderontwikkelde kleine hersenen, die bekend staat als het Norman-Robertssyndroom. Mensen met dit syndroom hebben een ontwikkelingsachterstand, verminderde spierspanning, evenwichts- en coördinatiestoornissen en epileptische insulten. Hieruit blijkt dat reeline essentieel is voor de normale ontwikkeling van de hersenen.[3][4]
Schizofrenie
bewerkenUit post-mortem onderzoek blijkt dat de hersenen van schizofreniepatiënten minder reeline en het bijbehorende mRNAbevatten. Deze vermindering kan oplopen tot 50% en gaat gepaard met een verminderde expressie van het enzym GAD-67. Dit enzym is een katalysator voor het omzetten van glutaminezuur in gamma-aminoboterzuur (GABA). Bijgevolg is de hoeveelheid GABA gereduceerd wat de belangrijkste neurotransmitter met inhiberende werking in de hersenen is.[30][31]Bij schizofrenie veranderen de hoeveelheden reeline en isovormen in het bloed, wat een belangrijke oorzaak van stemmingsstoornissen zou kunnen zijn.[32][33]
Methylering van het RELN-gen
bewerkenMethylering van DNA leidt ertoe dat dit DNA minder toegankelijk wordt voor enzymen of andere eiwitten. Methylering heeft daarom vaak een verlaagde expressie van het gemethyleerde DNA tot gevolg. S-adenosyl-methionine (SAM) is een donor van methylgroepen. Zowel bij schizofrenie als bij bipolaire stoornis is de concentratie SAM in de prefrontale cortex tweemaal zo hoog als bij mensen zonder psychische afwijking. Dit gaat gepaard met een verhoogde expressie van het mRNA voor het enzym DNA methyltransferase-1 dat het DNA methyleert met downregulering van de expressie van reeline tot gevolg.[34]
Een andere mogelijke oorzaak van de verminderde hoeveelheden reeline-mRNA en reeline bij schizofrenie is eveneens epigenetische hypermethylering maar dan van de reeline-gen promotor.[35] Deze bevindingen komen overeen met observaties uit de jaren '60, waaruit bleek dat het toedienen van methionine, dat bijdraagt aan de methylering van het DNA, bij schizofreniepatiënten in 60 tot 70 % van de gevallen leidde tot een ernstige verergering van de symptomen van deze aandoening.[11][12][13][14] Methyleringremmers en remmers van histone deacetylase (zoals valproïnezuur) verhogen de hoeveelheid reeline-mRNA.[15][16][17] Behandeling met L-methionine bij muizen leidde tot een downregulatie van de fenotypische expressie van reeline.[36]
Dit alles lijkt de epigenetische hypothese met betrekking tot de rol van reeline in schizofrenie te bevestigen.[37]
Genetische oorzaken
bewerkenHet reeline-gen bevindt zich in het chromosoomgebied 7q22. Dit gebied wordt verondersteld een rol te spelen bij schizofrenie.[38] Het gen zelf is met schizofrenie in verband gebracht in een uitgebreide studie, waarin bleek dat het polymorfisme rs7341475 het risico op schizofrenie wel bij vrouwen maar niet bij mannen verhoogde. Vrouwen met dit enkel-nucleotide polymorfisme lopen volgens deze studie 1,4x zoveel kans op schizofrenie.[39] Bij families waarin schizofrenie voorkomt zijn variaties in het RELN-allel in verband gebracht met het werkgeheugen.[38][40]
Een andere studie toont aan dat schizofreniepatiënten in de perifere lymfocyten een verminderde hoeveelheid VLDL-receptoren (VLDLR) hebben.[41] Na een half jaar durende behandeling met antipsychotica steeg de expressie.
Ook de interactie van reeline met bepaalde risicogenen speelt mogelijk een rol bij schizofrenie en andere psychische aandoeningen. Een voorbeeld is de neuronale transcriptiefactor NPAS3, waarvan de verstoring mogelijk de basis vormt voor schizofrenie en achterstanden in het leerproces.[42] Knockout-muizen die dit of het gelijksoortige eiwit NPAS1missen hebben aanzienlijk minder reeline.[43] Een ander voorbeeld is het met schizofrenie verband houdende gen methylenetetrahydrofolate reductase waarvan het product de formatie van methione regelt. Muizen (en vermoedelijk mensen) met een tekort aan dit gen hebben een verminderde hoeveelheid reeline in het cerebellum.[44]
Bipolaire stoornis
bewerkenPost-mortem onderzoek van menselijke hersenen heeft aangetoond dat een verminderde expressie van het reeline-gen in combinatie met upregulatie van het enzym DNMT1 kenmerkend is voor bipolaire stoornissen in combinatie met psychose.[45] Volgens een onderzoek uit 2006 is bij mensen met een bipolaire stoornis de hoeveelheid DNMT1 en bijgevolg ook de hoeveelheid reeline en GAD67 in de basale ganglia op normaal niveau, terwijl in de prefrontale cortex sprake is van dezelfde afwijkingen als bij schizofreniepatiënten.[18]
In 2009 kwamen aanwijzingen dat veranderingen van het RELN-gen (SNP rs362719) specifiek verband houden met bipolaire stoornis bij vrouwen.
Depressie
bewerkenEen verminderde hippocampale plasticiteit werkt depressies in de hand en kan het gevolg zijn van een verminderde reeline-expressie. Dit zou tevens verband kunnen houden met de veronderstelde rol van corticosteroïden bij depressies.[25]
Autisme
bewerkenAutisme is een pervasieve ontwikkelingsstoornis die zowel genetisch als door de omgeving kan worden veroorzaakt. Op genetisch vlak kan autisme gelinkt worden aan een aantal defecten aan chromosoom 7. Het reeline-gen bevindt zich eveneens op dit chromosoom. Over de rol van reeline bij autisme is echter nog weinig duidelijk. In de post-mortem onderzochte hersenen van mensen met autisme zijn verminderde hoeveelheden reeline aangetroffen. Onderzoek naar het veronderstelde verband tussen reeline en autisme heeft echter tot nu toe alleen tegenstrijdige resultaten opgeleverd.[6]
Temporalekwabepilepsie
bewerkenEen verstoring van de neuronale migratie als gevolg van een verminderde expressie van reeline in het weefsel van de hippocampus lijkt bij een deel van de patiënten rechtstreeks verband te houden met de migratie van korrelcellen, en daarmee met epilepsie aan de temporale kwab.[19] Ook daar speelt verhoogde hypermethylering van de reeline-promotor een rol.[20][21][22]
Uit ander onderzoek blijkt dat reeline bij ratten en andere knaagdieren de migratie van progenitorcellen van korrelcellen (DGC) aanstuurt en zo de integratie van deze cellen in de gyrus dentatus regelt. Dit gebeurt zowel bij ongeboren als bij volwassen exemplaren. Dissociatie van de migrerende neuroblasten zonder reeline verloopt niet goed. DGC-cellen spelen op hun beurt een grote rol bij epileptische aanvallen.[46]
In een door middel van kaïnezuur opgewekt experimenteel epilepsiemodel bij muizen heeft toegediend reeline de voor temporalekwabepilepsie typische verspreiding van DGC-cellen als gevolg van een verstoorde migratie voorkomen.[47]
Ziekte van Alzheimer
bewerkenVolgens een studie gaat de ziekte van Alzheimer gepaard met een veranderd patroon van zowel de reeline-expressie als de glycosylering. De in de cortex van onderzochte alzheimerpatiënten aangetroffen hoeveelheid reeline was 40% hoger dan gebruikelijk, terwijl de hoeveelheid eiwit in het cerebellum hetzelfde was als bij mensen zonder Alzheimer.[26] Dit komt overeen met een eerdere studie van het expressiepatroon bij dubbel-transgene muizen waarbij zowel APP als presinilinesworden geëxprimeerd.[48] Het aantal Cajal-Retziuscellen in de eerste corticale laag dat reeline aanmaakt is daarentegen abnormaal laag bij Alzheimer-patiënten, waardoor de synaptogenese negatief wordt beïnvloed.[27][28]
Een uitgebreide studie uit 2008 toonde aan dat veranderingen in het RELN-gen bij vrouwen verband zou houden met een toegenomen kans op Alzheimer.[49] Reeline interageert met het amyloïde precursor eiwit, wat de ontwikkeling van neurieten stimuleert.[50] Ook gaat het mogelijk de beta- amyloïde geïnduceerde onderdrukking van de goede werking van NMDA-receptoren tegen.[51][52]
Kanker
bewerkenBij tumoren verandert vaak het patroon van de DNA-methylering. Hierdoor wordt ook het RELN-gen mogelijk beïnvloed. Volgens een studie wordt bij alvleesklierkanker de expressie van reeline onderdrukt, waardoor ook de pathway van het eiwit verstoord raakt. Bij kankercellen die het eiwit nog wel exprimeerden leidde het onderdrukken van deze expressie tot een toegenomen metastase.[53] Bij prostaatkanker blijkt de expressie van reeline daarentegen juist aan de hoge kant te zijn, en bovendien rechtstreeks samen te hangen met een hoge Gleasonscore, die duidt op een agressieve vorm van kanker.[23] Ook bij retinoblastoom is uit weefselstudie een verhoogde expressie van onder meer het reelinegen gebleken.[54]
Andere ziekten
bewerkenVolgens een genoombrede associatie-studie met 550.0000 enkel-nucleotide polymorfismen speelt mutatie van het reeline-gen een rol bij otosclerose.[7]
Nieuw onderzoek bij muizen heeft uitgewezen dat een verhoogde expressie van zowel DAB1 als RELN mogelijk een rol speelt bij het beschermen tegen cerebrale malaria. Bij muizen die weerstand bieden tegen malaria remt de activering van het RELN vermoedelijk de beschadiging van zenuwcellen en de Tau-fosforylering.[55]
Reeline en psychofarmaca
bewerken- ↑ a b (it) Caro, Tito Lucrezio, Francesco Vizioli (oktober 2012). De rerum natura - La natura delle cose. Newton & Compton editori s.r.l., voorwoord. ISBN 978-88-541-4707-2.
- ↑ a b (en) Markiewicz, Renata, Markiewicz-Gospodarek, Agnieszka, Borowski, Bartosz, Trubalski, Mateusz, Łoza, Bartosz (2023-12). Reelin Signaling and Synaptic Plasticity in Schizophrenia. Brain Sciences 13 (12): 1704. ISSN:2076-3425. DOI:10.3390/brainsci13121704.
- ↑ a b (en) Hong, Susan E., Shugart, Yin Yao, Huang, David T., Shahwan, Saad Al, Grant, P. Ellen (2000-09). Autosomal recessive lissencephaly with cerebellar hypoplasia is associated with human RELN mutations. Nature Genetics 26 (1): 93–96. ISSN:1546-1718. DOI:10.1038/79246.
- ↑ a b (en) Chang, Bernard S., Duzcan, Fusun, Kim, Seonhee, Cinbis, Mine, Aggarwal, Abha (5 januari 2007). The role of RELN in lissencephaly and neuropsychiatric disease. American Journal of Medical Genetics Part B: Neuropsychiatric Genetics 144B (1): 58–63. ISSN:1552-4841. DOI:10.1002/ajmg.b.30392.
- ↑ (en) Shifman, Sagiv, Johannesson, Martina, Bronstein, Michal, Chen, Sam X., Collier, David A. (15 februari 2008). Genome-Wide Association Identifies a Common Variant in the Reelin Gene That Increases the Risk of Schizophrenia Only in Women. PLOS Genetics 4 (2): e28. ISSN:1553-7404. PMID: 18282107. PMC: PMC2242812. DOI:10.1371/journal.pgen.0040028.
- ↑ a b (en) Pardo CA, Eberhart CG (oktober 2007). "The neurobiology of autism". Brain Pathol. 17 (4): 434–47. doi:10.1111/j.1750-3639.2007.00102.x. PMID 17919129.
- ↑ a b (en) Schrauwen I, Ealy M, Huentelman MJ, Thys M, Homer N, Vanderstraeten K, Fransen E, Corneveaux JJ, Craig DW, Claustres M, Cremers CW, Dhooge I, Van de Heyning P, Vincent R, Offeciers E, Smith RJ, Van Camp G (februari 2009). "A Genome-wide Analysis Identifies Genetic Variants in the RELN Gene Associated with Otosclerosis". Am. J. Hum. Genet. 84: 328. doi:10.1016/j.ajhg.2009.01.023. PMID 19230858.
- ↑ Csomor, Péter, Sziklai, István, Karosi, Tamás (2012-02). Controversies in RELN/reelin expression in otosclerosis. European archives of oto-rhino-laryngology: official journal of the European Federation of Oto-Rhino-Laryngological Societies (EUFOS): affiliated with the German Society for Oto-Rhino-Laryngology - Head and Neck Surgery 269 (2): 431–440. ISSN:1434-4726. PMID: 21630058. DOI:10.1007/s00405-011-1653-4.
- ↑ Mowat, Andrew J., Crompton, Michael, Ziff, Joanna L., Aldren, Christopher P., Lavy, Jeremy A. (2018-05). Evidence of distinct RELN and TGFB1 genetic associations in familial and non-familial otosclerosis in a British population. Human Genetics 137 (5): 357–363. ISSN:1432-1203. PMID: 29728750. PMC: 5973954. DOI:10.1007/s00439-018-1889-9.
- ↑ (en) Grayson, Dennis R., Jia, Xiaomei, Chen, Ying, Sharma, Rajiv P., Mitchell, Colin P. (28 juni 2005). Reelin promoter hypermethylation in schizophrenia. Proceedings of the National Academy of Sciences 102 (26): 9341–9346. ISSN:0027-8424. PMID: 15961543. PMC: PMC1166626. DOI:10.1073/pnas.0503736102.
- ↑ a b (en) Pollin W, Cardon PV, Kety SS (januari 1961). "Effects of amino acid feedings in schizophrenic patients treated with iproniazid". Science (journal) 133: 104–5. doi:10.1126/science.133.3446.104. PMID 13736870.
- ↑ a b (en) Brune GG, Himwich HE (mei 1962). "Effects of methionine loading on the behavior of schizophrenic patients". J. Nerv. Ment. Dis. 134: 447–50. doi:10.1097/00005053-196205000-00007. PMID 13873983.
- ↑ a b (en) Park L, Baldessarini RJ, Kety SS (april 1965). "Effects of methionine ingestion in chronic schizophrenia patients treated with monoamine oxidase inhibitors". Arch. Gen. Psychiatry 12: 346–51. PMID 14258360.
- ↑ a b (en) Antun FT, Burnett GB, Cooper AJ, Daly RJ, Smythies JR, Zealley AK (juni 1971). "The effects of L-methionine (without MAOI) in schizophrenia". J Psychiatr Res 8 (2): 63–71. doi:10.1016/0022-3956(71)90009-4. PMID 4932991.
- ↑ a b Tremolizzo, Lucio, Doueiri, Mohemed-Salim, Dong, Erbo, Grayson, Dennis R., Davis, John (1 maart 2005). Valproate corrects the schizophrenia-like epigenetic behavioral modifications induced by methionine in mice. Biological Psychiatry 57 (5): 500–509. ISSN:0006-3223. PMID: 15737665. DOI:10.1016/j.biopsych.2004.11.046.
- ↑ a b Chen, Y. (1 juli 2002). On the epigenetic regulation of the human reelin promoter. Nucleic Acids Research 30 (13): 2930–2939. PMID: 12087179. PMC: PMC117056. DOI:10.1093/nar/gkf401.
- ↑ a b (en) Mitchell, Colin P., Chen, Ying, Kundakovic, Marija, Costa, Erminio, Grayson, Dennis R. (2005-04). Histone deacetylase inhibitors decrease reelin promoter methylation in vitro. Journal of Neurochemistry 93 (2): 483–492. ISSN:0022-3042. DOI:10.1111/j.1471-4159.2005.03040.x.
- ↑ a b Veldic, Marin, Kadriu, Bashkim, Maloku, Ekrem, Agis-Balboa, Roberto C., Guidotti, Alessandro (1 maart 2007). Epigenetic mechanisms expressed in basal ganglia GABAergic neurons differentiate schizophrenia from bipolar disorder. Schizophrenia Research 91 (1): 51–61. ISSN:0920-9964. DOI:10.1016/j.schres.2006.11.029.
- ↑ a b Leifeld, Jennifer, Förster, Eckart, Reiss, Gebhard, Hamad, Mohammad I. K. (2022). Considering the Role of Extracellular Matrix Molecules, in Particular Reelin, in Granule Cell Dispersion Related to Temporal Lobe Epilepsy. Frontiers in Cell and Developmental Biology 10. ISSN:2296-634X. DOI:10.3389/fcell.2022.917575/full.
- ↑ a b (en) Haas CA, Dudeck O, Kirsch M, et al. (juli 2002). "Role for reelin in the development of granule cell dispersion in temporal lobe epilepsy". J. Neurosci. 22 (14): 5797–802. doi:20026621 (inactive 2008-07-08). PMID 12122039.
- ↑ a b Heinrich C, Nitta N, Flubacher A, et al. (april 2006). "Reelin deficiency and displacement of mature neurons, but not neurogenesis, underlie the formation of granule cell dispersion in the epileptic hippocampus". J. Neurosci. 26 (17): 4701–13. doi:10.1523/JNEUROSCI.5516-05.2006. PMID 16641251.
- ↑ a b Kobow, Katja, Jeske, Ina, Hildebrandt, Michelle, Hauke, Jan, Hahnen, Eric (2009-04). Increased reelin promoter methylation is associated with granule cell dispersion in human temporal lobe epilepsy. Journal of Neuropathology and Experimental Neurology 68 (4): 356–364. ISSN:0022-3069. PMID: 19287316. DOI:10.1097/NEN.0b013e31819ba737.
- ↑ a b (en) Perrone G, Vincenzi B, Zagami M, Santini D, Panteri R, Flammia G, Verzi A, Lepanto D, Morini S, Russo A, Bazan V, Tomasino RM, Morello V, Tonini G, Rabitti C. (2007) Reelin expression in human prostate cancer: a marker of tumor aggressiveness based on correlation with grade. Modern Pathology. doi:10.1038/modpathol.3800743. PMID 17277764
- ↑ Stein, T., Cosimo, E., Smith, P., Simon, R., Price, K. (13 mei 2008). Reelin expression in breast tumours is associated with increased survival and is controlled by promoter methylation. Breast Cancer Research 10 (2): P25. ISSN:1465-542X. PMC: PMC3300728. DOI:10.1186/bcr1909.
- ↑ a b Lebedeva, Katherina A., Allen, Josh, Kulhawy, Erin Y., Caruncho, Hector J., Kalynchuk, Lisa E. (1 oktober 2020). Cyclical administration of corticosterone results in aggravation of depression-like behaviors and accompanying downregulations in reelin in an animal model of chronic stress relevant to human recurrent depression. Physiology & Behavior 224: 113070. ISSN:0031-9384. DOI:10.1016/j.physbeh.2020.113070.
- ↑ a b (en) Botella-López A, Burgaya F, Gavín R, et al. (april 2006). "Reelin expression and glycosylation patterns are altered in Alzheimer's disease". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 103 (14): 5573–8. doi:10.1073/pnas.0601279103. PMID 16567613.
- ↑ a b Baloyannis SJ (juli 2005). "Morphological and morphometric alterations of Cajal-Retzius cells in early cases of Alzheimer's disease: a Golgi and electron microscope study". Int. J. Neurosci. 115 (7): 965–80. doi:10.1080/00207450590901396. PMID 16051543.
- ↑ a b (en) Baloyannis SJ, Costa V, Mauroudis I, Psaroulis D, Manolides SL, Manolides LS (april 2007). "Dendritic and spinal pathology in the acoustic cortex in Alzheimer's disease: morphological and morphometric estimation by Golgi technique and electron microscopy". Acta Otolaryngol. 127 (4): 351–4. doi:10.1080/00016480601126986. PMID 17453452.
- ↑ a b Kobro-Flatmoen, Asgeir, Intraneuronal binding of amyloid beta with reelin - implications for the onset of Alzheimer’s disease. dx.doi.org (2 november 2023). Geraadpleegd op 4 mei 2024.
- ↑ Fujihara, Kazuyuki (2023). Beyond the γ-aminobutyric acid hypothesis of schizophrenia. Frontiers in Cellular Neuroscience 17. ISSN:1662-5102. DOI:10.3389/fncel.2023.1161608/full.
- ↑ de Jonge, Jeroen C., Vinkers, Christiaan H., Hulshoff Pol, Hilleke E., Marsman, Anouk (2017). GABAergic Mechanisms in Schizophrenia: Linking Postmortem and In Vivo Studies. Frontiers in Psychiatry 8. ISSN:1664-0640. DOI:10.3389/fpsyt.2017.00118/full.
- ↑ (en) Hornig, Tobias, Sturm, Lukas, Fiebich, Bernd, Elst, Ludger Tebartz van (25 augustus 2015). Increased Blood-Reelin-Levels in First Episode Schizophrenia. PLOS ONE 10 (8): e0134671. ISSN:1932-6203. PMID: 26305216. PMC: PMC4549220. DOI:10.1371/journal.pone.0134671.
- ↑ (en) Sturm, Lukas, Elst, Ludger Tebartz van, Fiebich, Bernd, Wolkewitz, Martin, Hornig, Tobias (30 december 2019). Intra-day variations of blood reelin levels in healthy individuals. Archives of Medical Science 16 (1): 118–123. ISSN:1734-1922. DOI:10.5114/aoms.2020.91288.
- ↑ (en) Guidotti, Alessandro, Ruzicka, William, Grayson, Dennis R., Veldic, Marin, Pinna, Graziano (8 januari 2007). S-adenosyl methionine and DNA methyltransferase-1 mRNA overexpression in psychosis. NeuroReport 18 (1): 57. ISSN:0959-4965. DOI:10.1097/WNR.0b013e32800fefd7.
- ↑ (en) Grayson DR, Jia X, Chen Y, et al. (juni 2005). "Reelin promoter hypermethylation in schizophrenia". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 102 (26): 9341–6. doi:10.1073/pnas.0503736102. PMID 15961543.
- ↑ Tremolizzo, L., Carboni, G., Ruzicka, W. B., Mitchell, C. P., Sugaya, I. (24 december 2002). An epigenetic mouse model for molecular and behavioral neuropathologies related to schizophrenia vulnerability. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 99 (26): 17095–17100. ISSN:0027-8424. PMID: 12481028. DOI:10.1073/pnas.262658999.
- ↑ (en) http://www.schizophreniaforum.org/for/curr/grayson/default.asp
- ↑ a b Wedenoja J, Loukola A, Tuulio-Henriksson A, Paunio T, Ekelund J, Silander K, Varilo T, Heikkilä K, Suvisaari J, Partonen T, Lönnqvist J, Peltonen L (2007). "Replication of linkage on chromosome 7q22 and association of the regional Reelin gene with working memory in schizophrenia families". Mol Psychiatry 13: 673. doi:10.1038/sj.mp.4002047. PMID 17684500.
- ↑ (en) Shifman S, Johannesson M, Bronstein M, Chen SX, Collier DA, Craddock NJ, Kendler KS, Li T, O'Donovan M, O'Neill FA, Owen MJ, Walsh D, Weinberger DR, Sun C, Flint J, Darvasi A (2008). "Genome-Wide Association Identifies a Common Variant in the Reelin Gene That Increases the Risk of Schizophrenia Only in Women". PLoS Genet. 4 (2): e28.
- ↑ (en) Gregório SP, Sallet PC, Do KA, Lin E, Gattaz WF, Dias-Neto E (december 2008). "Polymorphisms in genes involved in neurodevelopment mei be associated with altered brain morphology in schizophrenia: Preliminary evidence". Psychiatry Res 165: 1. doi:10.1016/j.psychres.2007.08.011. PMID 19054571. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0165-1781(07)00298-3.
- ↑ Suzuki K, Nakamura K, Iwata Y, Sekine Y, Kawai M, Sugihara G, Tsuchiya KJ, Suda S, Matsuzaki H, Takei N, Hashimoto K, Mori N (2007). "Decreased expression of reelin receptor VLDLR in peripheral lymphocytes of drug-naive schizophrenic patients". Schizophrenia Research 98: 148. doi:10.1016/j.schres.2007.09.029. PMID 17936586.
- ↑ Kamnasaran D, Muir WJ, Ferguson-Smith MA, Cox DW (mei 2003). "Disruption of the neuronal PAS3 gene in a family affected with schizophrenia". J. Med. Genet. 40 (5): 325–32. doi:10.1136/jmg.40.5.325. PMID 12746393.
- ↑ (en) Erbel-Sieler C, Dudley C, Zhou Y, et al. (september 2004). "Behavioral and regulatory abnormalities in mice deficient in the NPAS1 and NPAS3 transcription factors". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (37): 13648–53. doi:10.1073/pnas.0405310101. PMID 15347806.
- ↑ Chen Z, Schwahn BC, Wu Q, He X, Rozen R (augustus 2005). "Postnatal cerebellar defects in mice deficient in methylenetetrahydrofolate reductase". Int. J. Dev. Neurosci. 23 (5): 465–74. doi:10.1016/j.ijdevneu.2005.05.007. PMID 15979267.
- ↑ (en) Guidotti, Alessandro, Auta, James, Davis, John M., Gerevini, Valeria DiGiorgi, Dwivedi, Yogesh (1 november 2000). Decrease in Reelin and Glutamic Acid Decarboxylase67 (GAD67) Expression in Schizophrenia and Bipolar Disorder: A Postmortem Brain Study. Archives of General Psychiatry 57 (11): 1061. ISSN:0003-990X. DOI:10.1001/archpsyc.57.11.1061.
- ↑ (en) Gong C, Wang TW, Huang HS, Parent JM (februari 2007). "Reelin regulates neuronal progenitor migration in intact and epileptic hippocampus". J. Neurosci. 27 (8): 1803–11. doi:10.1523/JNEUROSCI.3111-06.2007. PMID 17314278.
- ↑ (en) Müller MC, Osswald M, Tinnes S, Häussler U, Jacobi A, Förster E, Frotscher M, Haas CA (januari 2009). "Exogenous reelin prevents granule cell dispersion in experimental epilepsy". Exp. Neurol. 216: 390. doi:10.1016/j.expneurol.2008.12.029. PMID 19185570. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0014-4886(08)00482-2.
- ↑ (en) Wirths O, Multhaup G, Czech C, et al. (december 2001). "Reelin in plaques of beta-amyloid precursor protein and presenilin-1 double-transgenic mice". Neurosci. Lett. 316 (3): 145–8. doi:10.1016/S0304-3940(01)02399-0. PMID 11744223.
- ↑ (en) Seripa D, Matera MG, Franceschi M, et al. (juli 2008). "The RELN locus in Alzheimer's disease". J. Alzheimers Dis. 14 (3): 335–44. PMID 18599960. http://iospress.metapress.com/openurl.asp?genre=article&issn=1387-2877&volume=14&issue=3&spage=335.
- ↑ (en) Hoe HS, Lee KJ, Carney RS, Lee J, Markova A, Lee JY, Howell BW, Hyman BT, Pak DT, Bu G, Rebeck GW (juni 2009). "Interaction of reelin with amyloid precursor protein promotes neurite outgrowth". J. Neurosci. 29 (23): 7459–73. doi:10.1523/JNEUROSCI.4872-08.2009. PMID 19515914. http://www.jneurosci.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=19515914.
- ↑ (en) http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19805234
- ↑ New findings about brain proteins suggest possible way to fight Alzheimer's
- ↑ (en) Sato N, Fukushima N, Chang R, Matsubayashi H, Goggins M. (2006) Differential and epigenetic gene expression profiling identifies frequent disruption of the RELN pathway in pancreatic cancers. Gastroenterology. 130(2):548-65. PMID 16472607
- ↑ (en) http://www.molvis.org/molvis/v13/a90/
- ↑ (en) Delahaye NF, Coltel N, Puthier D, Barbier M, Benech P, Joly F, Iraqi FA, Grau GE, Nguyen C, Rihet P (2007). "Gene expression analysis reveals early changes in several molecular pathways in cerebral malaria-susceptible mice versus cerebral malaria-resistant mice". BMC Genomics 8: 452. doi:10.1186/1471-2164-8-452. PMID 18062806. PMC 2246131. http://www.biomedcentral.com/1471-2164/8/452.