Eliksir pieprzowy (ang. Pepperup Potion) — eliksir rozgrzewający, który pozwalał złagodzić objawy przeziębienia i katar, chociaż w pełni nie gwarantował uzdrowienia. Mógł wystąpić skutek uboczny, a mianowicie wydobywanie się pary z uszu nawet do kilku godzin po zażyciu eliksiru.
Eliksir został wynaleziony przez Glovera Hipwortha.
Składniki[]
Historia[]
Eliksir został wynaleziony przez Glovera Hipwortha pod koniec XVIII w. lub na początku XIX wieku.
Podczas zimy w roku szkolnym 1992/1993, duża ilość studentów Hogwartu nabawiła się przeziębienia i pani Pomfrey użyła eliksiru pieprzowego, aby złagodzić ich objawy. Ginny Weasley została zmuszona przez swojego brata Percy'ego do zażycia substancji, mimo że jej choroba była bardziej powiązana z opętaniem przez Dziennik Toma Riddle'a, niż z przeziębieniem (jednakże on o tym nie wiedział). Był on również użyty po drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego na zawodnikach oraz zakładnikach.
Zobacz też[]
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra) (wersje na GBA & GBC)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka) (pierwsze wystąpienie, rozdział 8, Przyjęcie w rocznicę śmierci, str. 131)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra) (wersja na GBC)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra) (wersja na GBA)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka) (jako eliksir ekstrapieprzowy)
- Harry Potter: Gra Karciana
- Harry Potter: Hogwarts Mystery
- Harry Potter: Żywa Magia
Przypisy
 |