Ioanna Karystiani

“Στρωτή θα είναι η ζωή όσων το πρωί ανοίγουν το παράθυρο κι έχουν την πολυτέλεια της διάθεσης να κοιτούν τον ουρανό ως πέρα και το βράδυ ανάβουν το φως και νιώθουν ωραία που γύρισαν σπίτι. Στρωτή ζωή θα έχουν οι άνθρωποι που αγοράζουν με προσμονή το φρέσκο ψωμί, που βάζουν λουλούδια στο τραπέζι, που χαίρονται ένα καλό κούρεμα, που ξεροτηγανίζουν με ταλέντο δυο αβγά μάτια, που φιλούν και φιλιούνται κάπως συχνά, που ρίχνουν ή τρώνε κανένα χαστουκάκι χωρίς να το παίρνουν βαριά, που σπάνε το πόδι τους και οι φίλοι έρχονται να γράψουν στο γύψο σαχλαμαρίτσες, που ψηφίζουν εξάπαντος, που ξέρουν τα λόγια των ρεφρέν της Μαρινέλλας, που ονειρεύονται ένα εξωτικό ταξίδι και μαζεύουν τα λεφτά σιγά σιγά, που παίζουν κάθε μέρα με τη γάτα τους και βγάζουν ένα ένα τα τσιμπούρια απ' το σκυλί τους, που καμαρώνουν τους αρραβώνες των παιδιών τους, που πάνε τα εγγόνια τους σε μπαλ μασκέ, που συνεφέρνουν το ετοιμόρροπο πατρικό στην επαρχία,που κηδεύουν το γονιό τους με τιμές.”
― Ioanna Karystiani, Τα σακιά