Xapeto (mitoloxía)

Na mitoloxía grega, Xapeto [1] [2] (en grego antigo, Ίαπετός Iapetós) era un Titán, fillo de Xea (a Terra) e Urano (o Ceo).

Modelo:BiografíaXapeto
Biografía
Familia
CónxuxeClímene Editar o valor en Wikidata
FillosAtlas, Menecio, Héspero, Prometeo, Epimeteo, Anchiale Editar o valor en Wikidata
PaisUrano Editar o valor en Wikidata  e Xea Editar o valor en Wikidata
IrmánsRea
Cronos
Hiperión
Temis
Tía
Océano
Tetis Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteEnciclopedia soviética armenia
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata
"Coa moza de belos pés, a oceánide Clímene, casou Xapeto e con ela subiu ó mesmo leito. Ela deulle un fillo, o valoroso Atlante, e enxendrou o famoso Menetio, o sutil Prometeo, rico en recursos, e o torpe Epimeteo, que foi desde o principio un mal para os laboriosos homes, pois por primeira vez aceptou unha doncela modelada por Zeus".
(Hesíodo: Teogonía 507-514)

Mitoloxía

editar

Casou con Clímene, filla de Océano e Tetis, con quen tivo catro fillos: Atlas (ou Atlante), Menecio, Prometeo e Epimeteo. Deste xeito, está relacionado coa raza humana, recuperada tras o diluvio por Deucalión, fillo de Prometeo e de Clímene [3].

Deucalion era o fillo de Prometeo


Outras fontes din que a súa esposa foi Asia, tamén filla de Océano; ou ben Asopis, unha neta de Océano.

Xunto ós seus irmáns, púxose do lado de Cronos na guerra da Titanomaquia, fronte a Zeus. Ó ser derrotados, todos eles terminaron condenados por Zeus a ser encerrados no Tártaro.

Iconografía

editar

Elvira Barba non recolle ningunha iconografía deste deus.

  1. "Xapeto". Diccionario enciclopédico galego universal 60. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 41. ISBN 84-7680-429-6. ASTRON Satélite de Saturno... 
  2. "Xapeto". Enciclopedia Galega Universal 16. Ir Indo. 2002. p. 450. ISBN 84-7680-583-7. ASTRON Satélite de Saturno... 
  3. Ou ben de Celeno ou Pronea.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: Arte y mito. Manual de iconografía clásica. Sílex, 3ª ed. 2017.
  • GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981.
  • HESÍODO: Teogonía. Trabajos y días. Escudo. Certamen, Alianza Editorial, 3ª ed., 2013 [a numeración segue a utilizada neste texto]
  • Hesíodo. Teogonía. Universidad de Salamanca. Curso 2009-2010. 11638: LUZ, MOLÉCULAS Y VIDA
  • OVIDIO: Metamorfosis, Alianza Editorial, 3ª ed. 2015, 2ª reimp. 2017.