Georgius Agricola ou Georg Pawer (Glauchau, 24 de marzo de 1494? Chemnitz, 21 de novembro de 1555) é considerado o pai da xeoloxía moderna.

Georgius Agricola

Biografía
Nacemento	(de) Georg Pawer 24 de marzo de 1494 Glauchau, Alemaña
Morte	21 de novembro de 1555 (61 anos) Chemnitz, Alemaña
Causa da morte	ictus
Lugar de sepultura	Zeitz Cathedral (en)
Educación	Universidade de Leipzig Universidade de Boloña Universidade de Padua
Actividade
Campo de traballo	Xeoloxía, Mineraloxía e minaría
Ocupación	médico, químico, filósofo, enxeñeiro, mineraloxista, historiador, metalúrxico
Obra
Obras destacables De ortu et causis subterraneorum (en) De natura eorum quae effluunt ex terra (en) (1530) Bermannus; sive, de re metallica (en) (1546) De Natura Fossilium (pt) (1556) De re metallica (pt) (1955) De Natura Fossilium (en)
Descrito pola fonte	Enciclopedia de Otto Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Os seus estudos sistemáticos, da terra e das súas rochas, minerais e fósiles, contribuíron enormemente para a minería, metalurxia, mineraloxía, xeoloxía estrutural e paleontoloxía. Nacido na Saxonia, Agricola estudou na Universidade de Leipzig.

En 1522 comezou a estudar medicina, primeiro en Leipzig e despois en Boloña e Padua en Italia onde se graduou en 1526. Nunca foi gran amante da medicina, dedicando os seus estudos á xeoloxía e á mineraloxía. Comezou a exercer a medicina en Joachimsthal en 1527, que era un importante centro mineiro de prata. O seu traballo integra a observación e a documentación de toda a tecnoloxía mineira da época.

En 1531 deixou a Bohemia (hoxe Jachymov, na República Checa) e retornou a Saxonia para asumir o cargo de médico en Chemnitz, onde permaneceu até a súa morte. En Chemnitz exerceu varias funcións públicas, entre elas a de burgomestre (prefecto). É nesa cidade que el enviou ao prelo unha longa serie de traballos, iniciada xa na súa estada en St. Joachimsthal. Da lista de publicacións constan desde un libelo pol��tico contra os turcos (que venceran Viena en 1529) até títulos de metroloxía, filosofía, mineraloxía, xeoloxía de mina e económica, minería, zooloxía, medicina e historia. Dúas obras publicadas nese período levaron a Agrícola a ser considerado o Pai da Mineraloxía: De ortu et causis subterraneorum libri V (Xénese dos materiais no interior da Terra, en cinco libros) e De Natura Fossilium ("Os fósiles naturais"), libro que trata dos fósiles, na época considerados como restos mortais de monstros pre-diluvianos. Ambos os libros son de 1546. De Re Metallica ("Da natureza dos metais"), considerado un clásico da mineraloxía, foi publicado un ano despois da súa morte. Na composición desa obra, a gran tarefa de Agrícola consistiu, alén de compilar observacións propias, en tratar e organizar un vasto conxunto de coñecementos e prácticas en franco desenvolvemento, para as cales sequera había terminoloxía latina apropiada. Acabou creando diversos neoloxismos en latín, que tentaban traducir expresións alemás dos mineiros da Erzgebige. [1] ^[1]