Ataúlfo (rei)

Do 410 ao 412 practicamente non se coñece nada, o único que se sabe é que cando foi coroado xa tiña a idea de destruír por completo o Imperio romano e fundar un Imperio Gótico. Ao principio intentou seguramente pasar a África como o seu predecesor, pero ao resultarlle imposible, optou por emigrar coas súas xentes da Península Itálica e dirixirse ás Galias.

No mesmo 412, entra en contacto co emperador Honorio e asina un tratado de alianza, polo cal Roma comprométese a dar provisión (anona) e a cesión de terra na Galia a cambio de devolver á súa irmá Gala Placidia. Este foi o comezo da organización dos visigodos como reino e Estado permanentes, ao que contribuíu Ataúlfo en gran medida.

Casou dúas veces. A súa primeira esposa é de nome descoñecido, pero se sabe que con ela tivo seis fillos. A súa segunda esposa foi Gala Placidia, filla do emperador romano Teodosio I o Grande. En xaneiro de 414, casou de novo, por sorpresa, segundo o rito romano con Gala Placidia en Narbona, aínda que o historiador Xordanes indica que casaron no 411 no foro Livii (Forli). A data de Xordanes pode referirse realmente ao comezo do romance entre ela e o rei godo, pois algúns historiadores afirman que houbo máis amor que política en devandita unión.

A voda produciu a ira en Honorio, que reaccionou enfurecido. Ataúlfo, nunha manobra estratéxica, simula abdicar en Prisco Atalo, ao que nomea Emperador dos visigodos, pero Honorio dáse conta da artimaña e córtalle os víveres provenientes dos portos baixo o seu poder, o que lle obriga a principios de 415 a abandonar a Galia en dirección a Hispania, cinco anos despois de que o fixesen os suevos, vándalos e alanos, e en Barcino (Barcelona) instala o seu corte. Nela nacerá o fillo que tivo con Gala Placidia, chamado Teodosio, co que pretendía unir aos godos cos romanos, pero desgraciadamente o neno morrerá meses despois. Nesta época segue unha política de entendemento e achegamento con Roma, o que lle produce inimizades no seu séquito.

Pódeselle considerar como o verdadeiro fundador do poder político dos visigodos. Pero Ataúlfo non cumpriu o tratado ao non devolver a refén, e no outono de 413 intentou invadir a zona de Marsella. Ao non conseguilo, desprazouse cara a Narbona, Tolosa e Bordeos, é dicir, as rexións chamadas Galia Narbonense e Aquitania, onde se instala provisionalmente. Desde estes territorios, os visigodos non tiñan acceso ao mar, pois as costas seguían estando en poder dos romanos.

Ataúlfo logo de fixar a súa residencia en Barcino e pactar cos romanos foi asasinado por Dubio a principios do verán de 415, unha persoa da súa confianza que o traizoa. Non se sabe exactamente quen foi o responsable do rexicidio, pero varios pretendentes intentan subir ao poder. Walia, irmán do falecido, consegue o apoio da maioría da asemblea, pero Sixerico levantouse en rebeldía desprazando as súas aspiracións. Este novo rei, Sixerico, reinou apenas 15 días antes de ser el tamén asasinado en nome do pobo xermánico , a instigación dos antigos partidarios do rei Ataúlfo. O nobre Walia, un balto, foi entón elixido rei .

• Reino visigodo
• Lista dos reis visigodos
• Moeda visigoda