moler
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
modifiermoler \mɔ.le\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
moler intransitif
- (Marine) Ne pas rester fixé [1].
- (Marine) En Méditerranée, faire vent arrière, avoir le vent en poupe [2].
Variantes orthographiques
modifierTraductions
modifierPrononciation
modifier- France (Lyon) : écouter « moler [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « moler [Prononciation ?] »
Homophones
modifier- molai, molé, molée, molées, molés, molez
- mollai, mollé, mollée, mollées, moller, mollés, mollez → voir moller
Anagrammes
modifier→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
modifierÉtymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
modifiermoler \moˈlɛɾ\ transitif 2e groupe (voir la conjugaison)
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « moler [Prononciation ?] »
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
modifiermoler \Prononciation ?\
Nom commun
modifiermoler \Prononciation ?\ masculin
Notes
modifier- Forme et orthographe du dialecte surmiran .
Références
modifier- Ambros Sonder, Mena Grisch, Vocabulari da Surmeir. Rumantsch-tudestg, tudestg-rumantsch, Leia Rumantscha, Coire, 1970