Interrogativpronomen

Étymologie

modifier
Composé de interrogativ (« interrogatif ») et de Pronomen (« pronom »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif das Interrogativpronomen die Interrogativpronomen
Accusatif das Interrogativpronomen die Interrogativpronomen
Génitif des Interrogativpronomens der Interrogativpronomen
Datif dem Interrogativpronomen den Interrogativpronomen
Cas Singulier Pluriel
Nominatif das Interrogativpronomen die Interrogativpronomina
Accusatif das Interrogativpronomen die Interrogativpronomina
Génitif des Interrogativpronomens der Interrogativpronomina
Datif dem Interrogativpronomen den Interrogativpronomina

Interrogativpronomen \ɪntɐʁoɡaˈtiːfproˌnoːmən\ neutre

  1. (Grammaire) Pronom interrogatif.
    • Interrogativpronomen leiten Ergänzungsfragen oder indirekte Fragen ein.
      Les pronoms interrogatifs introduisent des questions directes ou indirectes.

Synonymes

modifier

Antonymes

modifier

Hyponymes

modifier