Konstante (matematika)

Balio finkoa, ezaguna zein ezezaguna, hartzen duen zenbatekoa da konstantea. Hizki batez adierazi ohi da, baina ez da horregatik aldagai batekin nahastu behar.

  • Zientzian, batez ere fisikan, konstantea adierazten diogu denborarekin bere balorea ez duen aldatzen magnitudeari.
  • Matematikan, konstantea da balore finko bat.
  • Funtzio konstante bat funtzio matematiko bat da, bere domeinuaren balio bakoitzerako bere kodomeinuaren balio bakarra duena.
  • Aljebran, monomio edo formula baten koefizientiak dira.
  • Ekuazio diferentzial arruntak ebaztean, konstantea (edo konstanteak) duen soluzio orokor bat lortzen da; lehen mailakoa bada, integrazio-konstante arbitrarioa edo konstantea dakarren. Integrazio-konstanterako, hasierako baldintzak emanez, balio bakarra zehazten da.
  • Programazio-hizkuntzan erabilitako konstanteak

Adibidez, funtzio koadratika orokorra honela idazten da:

,

non a, b eta c dira konstanteak, eta x aldagai bat.

Funtzio hori adierazteko modu esplizituago bat da

x-ren funtzio-argumentua (eta, hedaduraz, a, b eta c) argiaren konstantzia bihurtzen du. a, b eta c adibide honetan polinomioaren koefizienteak dira. c x inplikatzen ez duen termino batean agertzen denez, polinomioaren termino konstantea deitzen da, eta koefizientetzat har daiteke. Termino orokorragoetan, zero graduko (aldagairik gabeko) edozein termino edo adierazpen polinomiko konstante bat da.

Konstanteen adibideak

aldatu

Erreferentziak

aldatu
  1. (Ingelesez) Arndt, Jörg; Haenel, Christoph. (2001). Pi-unleashed. Springer, 240 or..
  2. (Ingelesez) Sondow, Jonathan; Weisstein, Eric W. «e» Wolfram MathWorld.
  3. (Ingelesez) Weisstein, Eric W. «i» Wolfram MathWorld.
  4. (Ingelesez) Weisstein, Eric W. «Golden Ratio» Wolfram MathWorld.

Kanpo estekak

aldatu