Friedrich Myconius

Myconius unue frekventis la lernejon en Lichtenfels, ekde 1503 la al universitataj studoj preparantan lernejon en Annaberg. Tie ĉi li travivis en 1504 la solenan enporton de la relikvoj de Sankta Anno en la urbon. En la 1508-a jaro li postulis latine fare de Johann Tetzel sensukcese senkostan indulgencatestilon por malriĉuloj.

Lia samlandano, lernejestro Andreas Staffelstein, gvidis lin en la jaro 1510-a en la Franciskanan monakejon. Tie li revis esti kondukita fare de Sankta Paŭlo el dezerto en la direkto de Jesuo Kristo. Tiun vizion li poste interpretis antaŭsigno de la renkontiĝo kun Martin Luther en la franciskana monakejo de Vajmro en la 1518-a jaro. Tra Leipzig li venis tien post ordinado pastra en 1516 kaj kutime predikis en la Urba paroĥa preĝejo. Skribitaĵojn luterajn havigis al la interesiĝantaj monakoj princo-elektisto Johann Friedrich.

En januaro de 1523 Myconius ekdeĵoris en Eisenach, poste en Leipzig en la teritorio de la luter-malema duko Georg. Malliberigite li alvenis finfine en Annaberg. Oni minacis lin per la kruela sorto de la franciskano kaj apokalipsisto Johann Hilten el Eisenach. Je la komenco de marto 1524 Myconius sukcesis fuĝi al apuda Buchholz, kiu jam apartenis al la teritorio princelektista. Je pasko de 1524 predikis li kaj lia kune kun li fuĝinta sammonakejano Johann Voit en Zwickau. Kiam Myconius aperis en julio en Buchholz, homaj amasoj venis el la najbara komunumo de Annaberg aŭskulti liajn vortojn.

Princo-elektisto Frederiko la 3-a (Saksio) sendis lin en aŭgusto de 1524 al Gotha. La lernejon de la tiea Mario-konvento estis atakintaj ribeluloj kontraŭklerikaraj. Myconius sekurigis daŭran instruadon de la latina lingvo en la germana skriblernejo de ĉe la Margareta-kirko translokante ĝin en 1529 en la ne plu funkciantan abatejon de la Aŭgustenanoj de Gotha. Konsiladis ĝin koncerne edukadotemojn Philipp Melanchthon mem. Myconius inspektadis paroĥejojn kaj lernejojn en la regiono Tenneberg kaj en 1528/29 en la regionoj Eisenach, Gotha kaj Weimar. En Gotha li fariĝis superintendanto kaj foje denove partoprenis inspektadojn.

Kune kun Menius li nervostreĉe penis kontraŭbatali la doktrinon de la Rebaptantoj. En 1529 li akompanis Luther al la famaj sed vanaj interparoladoj religiaj kun Ulrich Zwingli en Marburg an der Lahn. Dum la revojaĝo Luther komisiis lin reserĉadi pri la skribitaĵoj kaj la sorto de Johann Hüten kiu estis estinta kaptito en najbara monakejo, kiam Luther ankoraŭ estis lernanto. La rezulto legeblas ĉe Melanchthon en la 27-a ĉapitro de la libro Apologio de la Konfesio aŭgsburga (1531). En 1536 Myconius kunlaboris ĉe la t.n. Konsento de Wittenberg kun Martin Bucer, en 1537 li akompanis la malsanulon Luther de Schmalkalden al Gotha, en 1538 li apartenis al delegacio restanta 6 monatojn en Anglio por konvinki la anglojn pri aliĝo al la nova konfesio, kio estis vana provo.

Post la morto de duko Georg enkondukitis finfine ankaŭ en la duklando Saksio la Reformacio. Malsaniĝante li devis reveni al Gotha. La tuberkulozo forigis lian voĉon tiel, ke li de post tio nur flustre povis interkomunikiĝi. Tiam li verkis ankaŭ la libron Historia reformationis, kun multaj personaj detaloj enplektitaj en la historiografiajn alineojn.

• Biografio ĉe NDB.
• Informoj pri Friedrich Myconius en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)