Homa ofero

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 15 sep. 2024, estis bazita sur ĉi tiu versio.

Homa ofero aŭ homofero estas rita mortigo de homo kiel parto de la praktikoj de religio. En la antikvaj kulturoj oni parolis pri homa viktimigo kiam al diaĵo estis foroferitaj homoj por ricevi favorojn.

La popoloj, kiuj pli oferbuĉi homojn pro tiuj kaŭzoj, estis la Aztekoj, la Majaoj, sed ankaŭ popoloj de la araba antaŭislama duoninsulo. Oni posedas informojn pri tiaj praktikoj en teritorioj najbare de Kartago kaj en fenicaj kolonioj de Sicilio (kie oni kultis la dion Baalon, sinsekve anstataŭatan per Krono, kaj en antikva Romo ĝis la respublika epoko. Ĝenerale tiu praktiko estis plenumita ĉe la plej granda parto de la konataj antikvaj popoloj.

En Svedio oni praktikis la homajn oferojn ĝis la 11-a jarcento. Same ankaŭ en Norvegio^[1]

En baltaj landoj oni daŭrigis oferi homojn ĝis la 14-a jarcento^[2]

En la juda religio la homaj oferoj komencis malaperi ĉirkaŭ la 8-a jarcento a.K., anstataŭata per bestaj oferoj^[3]

Kristanismo kaj Islamo

En islamo, la homa ofero estis, praktike, anstataŭata per la ofero de bestoj (vidu la suraojn koncernantajn la homa ofero de Abrahamo; en kristanismo ĝi jam estis anstataŭata per la mistika ofero de la rito de Eŭkaristio.

Bibliografio

Marvin Harris, Cannibali e re. Le origini delle culture, Feltrinelli, 1977
Angelo Brelich, Presupposti del sacrificio umano, 2006, Editori Riuniti University Press

Referencoj

↑ H. R. Ellis Davidson, Myths and Symbols in Pagan Europe (Mitoj kaj simboloj en la pagana Eŭropo): Early Scandinavian and Celtic Religions, Manchester University Press, 1988.
↑ Karlene Jones-Bley, Martin E. Huld, The Indo-Europeanization of northern Europe : papers presented at the international conference held at the University of Vilnius, Vilnius, Lithuania, 1-7 de septembro 1994, Institute for the Study of Man, 1996.
↑ Monique Alexandre, -lecture-de-ce-recit-dans-le-judaisme-et-le-christianisme-anciens.html Le sacrifice d'Abraham et la ligature d'Isaac (la ofero de Isaako): Lecture de ce récit dans le judaïsme et le christianisme anciens [arĥivo].

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

Kategorio Homa ofero en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Andrew Lang, Neglektita flanko de la greka religio, Études traditionnistes, Vol. VI, traduit par Henry Carnoy, Édition J. Maisonneuve, Paris, 1890, paĝo (france).
Homoferoj ĉe Aztekoj Arkivigite je 2012-01-09 per la retarkivo Wayback Machine site de France 5 (france).

[1] H. R. Ellis Davidson, Myths and Symbols in Pagan Europe (Mitoj kaj simboloj en la pagana Eŭropo): Early Scandinavian and Celtic Religions, Manchester University Press, 1988.

[2] Karlene Jones-Bley, Martin E. Huld, The Indo-Europeanization of northern Europe : papers presented at the international conference held at the University of Vilnius, Vilnius, Lithuania, 1-7 de septembro 1994, Institute for the Study of Man, 1996.

[3] Monique Alexandre, -lecture-de-ce-recit-dans-le-judaisme-et-le-christianisme-anciens.html Le sacrifice d'Abraham et la ligature d'Isaac (la ofero de Isaako): Lecture de ce récit dans le judaïsme et le christianisme anciens [arĥivo].

[1]