Przejdź do zawartości

Dach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dach – górna, najwyższa część budynku, mająca za zadanie przykrycie i osłanianie go przed wpływami atmosferycznymi.

Składa się on z konstrukcji nośnej i pokrycia. Konstrukcja w budynkach o średniej wielkości jest zazwyczaj wykonana z belek drewnianych, przy większych odległościach pomiędzy ścianami zewnętrznymi stosuje się konstrukcje stalowe, żelbetowe lub z drewna klejonego. Materiał pokrycia zależy od strefy klimatycznej, lokalnego stylu i architektury budynku. Używane są zarówno pokrycia tradycyjne, takie jak strzecha, gont czy łupek, jak i współczesne systemy pokryć zawierające membrany izolacyjne i warstwy wodoodporne. Kąt jego nachylenia również zależy od lokalnych uwarunkowań i projektu architektonicznego. W niektórych budynkach współczesnych istnieje niewielka różnica pomiędzy dachem a ścianą zewnętrzną, efekty takie uzyskuje się również przez użycie stropodachu.

Elementy

[edytuj | edytuj kod]
Części dachu
Dach płaski[1] przeznaczony na taras widokowy i ogród (Warszawa, 1929)
Ogród na dachu płaskim, budynek Rockefeller Center (Nowy Jork, 1939)

Główne części[2]:

Części dachu:

Elementy i urządzenia związane z dachem:

  • komin
  • wyłaz
  • okno dachowe
  • ława kominiarska
  • instalacja odgromowa
  • płotki (bariery) przeciwśniegowe
  • odwodnienie dachu: wodę z opadów atmosferycznych, czy roztopionego śniegu odprowadza się z dachu na zewnątrz – przy pomocy rynien i rur spustowych – albo do wewnątrz – przy pomocy wpustów dachowych i rur spustowych usytuowanych wewnątrz budynku.

Konstrukcja nośna

[edytuj | edytuj kod]

Konstrukcja nośna dachu to te elementy, które przenoszą ciężar dachu na ściany budynku. W budynkach tradycyjnych konstrukcję nośną dachu stanowi więźba dachowa, której funkcję w budynkach większych wykonują wiązary stalowe (kratownice) lub elementy żelbetowe. Współcześnie stosuje się też więźby drewniane z elementów prefabrykowanych.

Dach kryty dachówką karpiówką

Zewnętrzną warstwę, narażoną na działanie warunków atmosferycznych, nazywamy pokryciem. Za pokrycie służyć może:

  • słoma – wiązana i układana w strzechę. Jest to jeden ze starszych materiałów, obecnie prawie nie stosowany, choć ma swoich zwolenników jako materiał naturalny (budownictwo ekologiczne).
  • trzcina – podobnie jak słoma, jest materiałem naturalnym, służącym do wykonania strzechy.
  • dranica – pokrycie z desek drewnianych o większej długości.
  • gont – pokrycie z niewielkich elementów drewnianych, łączonych ze sobą przez klinowanie.
  • łupek – pokrycie z płytek kamiennych, przytwierdzanych do desek ułożonych na więźbie, dość ciężkie. Stosowane w rejonach w pobliżu złoży łupka (Francja, Wielka Brytania, Skandynawia),
  • dachówka – pokrycie układane z elementów ceramicznych lub cementowych, popularny w tradycyjnym budownictwie. Stosuje się dachówki różnych kształtów i kolorów, w zależności od technologii wypalania i dodanych barwników.
  • blachablacha miedziana, stalowa ocynkowana, niekiedy dodatkowo powlekana tworzywem (np. poliestrem). Arkusze blachy dachowej układa się na deskowaniu i zagina na łączeniach. Odmianą blachy dachowej jest tzw. blachodachówka – pokrycie blaszane imitujące dachówkę ceramiczną, ale lżejsze od niej.
  • papa – pokrycie stosowane na dachy o małym spadku i stropodachy. Jest to materiał tani i dający możliwość szybkiego ułożenia, ale niezbyt estetyczny i o niewielkiej trwałości. Stosowany zwłaszcza na budynki tymczasowe; w wypadku stropodachów pokrycie papą jest obecnie wypierane przez bezspoinowe masy bitumiczne.
  • eternit – pokrycie uważane za bardzo szkodliwe dla zdrowia człowieka ze względu na zawartość azbestu.
  • nylon dekarski – pokrycie dachowe stworzone na bazie elastycznych polimerów. Łączy on w sobie cechy samodzielnej powłoki dachowej oraz materiału do naprawy dachów.
  • tzw. zielony dach – warstwa roślinności na przepuszczalnym i łatwo nasiąkliwym podłożu mineralnym lub organicznym (do 20%), ułożona na płycie żelbetowej i warstwach izolacji, w tym na specjalnej macie drenarskiej. Jest pokryciem ciężkim i wymagającym dużej dokładności wykonania, stosowanym dla uatrakcyjnienia bryły budynku.

Kształt

[edytuj | edytuj kod]

Kształt może być uwarunkowany klimatem (dach cztero- i dwuspadowy) lub względami estetycznymi (kopulasty, mansardowy)[3].

Rodzaje (ze względu na kształt):

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Z czego dach płaski: wybieramy pokrycie na dachy płaskie - murator.pl [online], muratordom.pl [dostęp 2018-12-29].
  2. Sztuka świata. Słownik terminów A-K tom 17. Warszawa: Arkady, 2013, s. 146. ISBN 978-83-213-4726-4.
  3. A.Repelewicz, K.Regulska, Dachy: geometria i konstrukcja, Częstochowa 2004, Wyd. Politech. Częstochowskiej

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]