dyszkantowy
Polish
editEtymology
editPronunciation
editAdjective
editdyszkantowy (not comparable, no derived adverb)
- (music, relational) boy soprano, boy treble
Declension
editDeclension of dyszkantowy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | dyszkantowy | dyszkantowa | dyszkantowe | dyszkantowi | dyszkantowe | |
genitive | dyszkantowego | dyszkantowej | dyszkantowego | dyszkantowych | ||
dative | dyszkantowemu | dyszkantowej | dyszkantowemu | dyszkantowym | ||
accusative | dyszkantowego | dyszkantowy | dyszkantową | dyszkantowe | dyszkantowych | dyszkantowe |
instrumental | dyszkantowym | dyszkantową | dyszkantowym | dyszkantowymi | ||
locative | dyszkantowym | dyszkantowej | dyszkantowym | dyszkantowych |
Further reading
edit- dyszkantowy in Polish dictionaries at PWN