cynebearn
Old English
editEtymology
editComposed of cyne- + bearn, literally “royal child.”
Pronunciation
editNoun
editcynebearn n
Declension
editDeclension of cynebearn (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | cynebearn | cynebearn |
accusative | cynebearn | cynebearn |
genitive | cynebearnes | cynebearna |
dative | cynebearne | cynebearnum |
Descendants
editMiddle English: kine-barn