Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 3998

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 11h 57m 56.1333s, +55° 27′ 12.922″

NGC 3998
Εικόνα του NGC 3998 από το SDSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΜεγάλη Άρκτος
Ορθή Αναφορά11h 57m 56.1333s[1]
Απόκλιση+55° 27′ 12.922″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.00350[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα1048 ± 5 km/s[1]
Απόσταση45 Mly (13,7 Mpc)[2]
Φαινόμενο μέγεθος (V)12.10[3]
Φαινόμενο μέγεθος (B)11.64[4]
Απόλυτο μέγεθος (V)2.7′ × 2.3′[5]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSA00(r):[1]
Άλλες ονομασίες
UGC 6946, MCG +09-20-046, PGC 37642[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 3998 είναι φακοειδής γαλαξίας στον αστερισμό Μεγάλη Άρκτο. Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 14 Απριλίου 1789[5] και απέχει 45 εκατομμύρια έτη φωτός.[2] Η σχετικά μικρή, σε αστρονομικούς όρους, απόσταση καθιστά εύκολη την παρατήρηση και την μελέτη του.[6]

Στον άτλαντα μορφολογικής ταξινόμησης των γαλαξιών του ντε Βοκουλέρ ο NGC 3998 κατατάσσεται ως SA0, γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν έχει κεντρική «ράβδο» αλλά έχει εσωτερικό δακτύλιο.[5] Επίσης είναι γαλαξίας LINER.[6] Οι αστέρες του είναι σχετικά γερασμένοι και έχουν κοκκινωπό χρώμα,[6] παρόλα αυτά στον πυρήνα του υπάρχουν ενδείξεις πως σχηματίζονται νέα άστρα, ορισμένα εκ των οποίων ηλικίας μικρότερης των δέκα εκατομμυρίων ετών.[6] Το σχήμα του είναι πολύ στρογγυλό και πεπλατυσμένο.[2]

Ο NGC 3998 έχει Ενεργό Γαλαξιακό Πυρήνα. Υπάρχει υπερμαζική μελανή οπή που περιβάλλεται από δίσκο συσσώρευσης ύλης και εκπέμπει τεράστια ποσά ενέργειας σε όλο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα. Η μάζα της εκτιμάται πως είναι ίση με 8.1+2.0
−1.9
×108
ηλιακές μάζες[2] Η ισχύς του Ενεργού Γαλαξιακόύ Πυρήνα είναι σχετικά χαμηλή και όπως συμβαίνει με τους περισσότερους ραδιογαλαξίες χαμηλής ισχύος, το μεγαλύτερο μέρος της εκπομπής του συγκεντρώνεται κοντά στον πυρήνα του. Ωστόσο, έχει επίσης μερικούς «λοβούς» εκπομπής που είναι αρκετά νέοι και ενεργοί καθώς είναι ηλικίας μόλις μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ετών.[7]

Ο NGC 3998 έχει επίσης μικρό δίσκο ιονισμένης ακτινοβολίας Hα έκτασης περίπου 100 παρσέκ, καθώς και έναν μεγαλύτερο, παραμορφωμένο δίσκο ουδέτερου υδρογόνου. Πιστεύεται ότι ο δίσκος του αερίου έχει μόλις αρχίσει να ευθυγραμμίζεται με την αστρική κατανομή, γεγονός που θα εξηγούσε επίσης το στρεβλό σχήμα της ραδιοεκπομπής.[6][7]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Results for object NGC 3998 (NGC 3998)». NASA/IPAC Extragalactic Database. California Institute of Technology. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Walsh, Jonelle L.; Van Den Bosch, Remco C. E.; Barth, Aaron J.; Sarzi, Marc (2012). «A Stellar Dynamical Mass Measurement of the Black Hole in NGC 3998 from Keck Adaptive Optics Observations». The Astrophysical Journal 753 (1): 79. doi:10.1088/0004-637X/753/1/79. Bibcode2012ApJ...753...79W. 
  3. Véron-Cetty, M.-P.; Véron, P. (2010). «A catalogue of quasars and active nuclei». Astronomy and Astrophysics 518: A10. doi:10.1051/0004-6361/201014188. Bibcode2010A&A...518A..10V. 
  4. «NGC 3998». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Seligman, Courtney. «New General Catalogue objects: NGC 3950 - 3999». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Frank, Bradley S.; Morganti, Raffaella; Oosterloo, Tom; Nyland, Kristina; Serra, Paolo (2016). «A rare example of low surface-brightness radio lobes in a gas-rich early-type galaxy: The story of NGC 3998». Astronomy & Astrophysics 592: A94. doi:10.1051/0004-6361/201628282. Bibcode2016A&A...592A..94F. 
  7. 7,0 7,1 Sridhar, Sarrvesh S.; Morganti, Raffaella; Nyland, Kristina; Frank, Bradley S.; Harwood, Jeremy; Oosterloo, Tom (2020). «LOFAR view of NGC 3998, a sputtering AGN». Astronomy & Astrophysics 634: A108. doi:10.1051/0004-6361/201936796. Bibcode2020A&A...634A.108S. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 3998 στο Wikimedia Commons