Foreigner

Την πρώτη σύνθεση των Foreigner αποτελούσαν οι Τζόουνς, Γκραμ, ΜακΝτόναλντ, ο μπασίστας Εντ Γκαλιάρντι (1952-2014), ο ντράμερ Ντένις Έλιοτ και ο κιμπορντίστας Αλ Γκρίνγουντ. Το εξαμελές συγκρότημα κυκλοφόρησε τον πρώτο, ομώνυμο δίσκο του τον Μάρτιο του 1977,^[2] ο οποίος αν και δεν κατάφερε να μπει στον βρετανικό κατάλογο επιτυχιών, σκαρφάλωσε στο Top-5 του Billboard, παραμένοντας στα αμερικάνικα τσαρτ για περισσότερο από ένα χρόνο, με την βοήθεια των χρυσών Top-10 σινγκλ "Feels Like the First Time" και "Cold as Ice",^[3][4] ενώ ακολούθησε το "Long, Long Way from Home" στα τέλη της χρονιάς, φθάνοντας ως το # 20.^[5]

Το μελωδικό ροκ των Foreigner τους έδωσε ένα μεγάλο και φανατικό κοινό στην Βόρεια Αμερική, όπου το "Double Vision" του 1978 έφθασε στην τρίτη θέση στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, για να βραβευθεί ως επτά φορές πλατινένιο.^[6] Ο δίσκος περιελάμβανε τις επιτυχίες "Hot Blooded"",^[7] "Double Vision" και "Blue Morning, Blue Day",^[8][9] και μία μεγάλη περιοδεία ακολούθησε, όπου οι Foreigner εμφανίστηκαν ως πρώτο όνομα στο φεστιβάλ του Ρέντινγκ.^[10]

Ο Γκαλιάρντι έδωσε την θέση του στον Ρικ Γουίλς και το συγκρότημα κυκλοφόρησε τον δίσκο "Head Games" τον Σεπτέμβριο του 1979,^[11] ο οποίος έφθασε ως την πέμπτη θέση του Billboard και έχει βραβευθεί ως πενταπλά πλατινένιος. Επιτυχημένα σινγκλ υπήρξαν τα "Dirty White Boy",^[12] "Head Games" και "Women",^[13] αλλά μετά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι ΜακΝτόνλαντ και Γκρίνγουντ αποχώρησαν, αφήνοντας τους Foreigner ως τετραμελές σχήμα.

Το συγκρότημα γνώρισε επιτυχία και στην Ευρώπη, με το άλμπουμ "4",^[14] το οποίο έφθασε ως την πέμπτη θέση στα βρετανικά τσαρτ,^[15] με την ώθηση του σινγκλ "Waiting for a Girl Like You" που μπήκε στο Top-10 στην Βρετανία και έφθασε ως το # 2 στην πατρίδα του συγκροτήματος.^[16] Πολύ μεγάλη επιτυχία γνώρισε και το κομμάτι "Urgent", το οποίο ανέβηκε στην κορυφή των καναδικών τσαρτ,^[17] όπως και το Top-30 "Juke Box Hero"".^[18]

Η μεγαλύτερη τους επιτυχία ήλθε το Νοέμβριο του 1984, όταν κυκλοφόρησαν το τραγούδι "I Want to Know What Love Is", το οποίο σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιρλανδία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο και βραβεύθηκε ως διπλά πλατινένιο σινγκλ.^[19][20] Το κομμάτι προερχόταν από το άλμπουμ "Agent Provocateur", που σκαρφάλωσε στην κορυφή πολλών ευρωπαϊκών τσαρτ και στο # 4 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ είναι πλέον τριπλά πλατινένιο.^[21] Μικρότερες επιτυχίες του δίσκου υπήρξαν τα "That Was Yesterday", "Reaction to Action" και "Down on Love".^[22][23]

Ακολούθησε ο έκτος τους δίσκος με τίτλο "Inside Information", μπαίνοντας στο Top-20 του Billboard, αν και περιελάμβανε δύο Top-10 επιτυχίες με τα κομμάτια "Say You Will" και "I Don't Want to Live Without You".^[24] Μετά το τέλος της περιοδείας για την προώθηση του άλμπουμ, ο Λου Γκραμ αποχώρησε, δίνοντας την θέση του στον Τζόνι Έντουαρντς των King Kobra. Πρώτη κυκλοφορία της νέας σύνθεσης ήταν ο δίσκος "Unusual Heat", που δεν κατάφερε να μπει στο Top-100 του αμερικάνικου καταλόγου επιτυχιών.^[25] Ο Γκραμ επέστρεψε το 1992, αλλά η σύνθεση του συγκροτήματος άλλαξε εκ νέου με τους Τζόουνς και Γκραμ να πλαισιώνονται από τον μπασίστα Μπρους Τάργκον, το ντράμερ Μαρκ Σούλμαν και τον κιμπορντίστα Τζεφ Τζέικομπς. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Mr. Moonlight" χωρίς να γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία, ^[26] παρά το Top-50 σινγκλ "Until the End of Time".^[27]

Το 1997, ο Λου Γκραμ διαγνώστηκε με καλοήθη όγκο στον εγκέφαλο, αλλά επανήλθε στην ενεργό δράση δύο χρόνια αργότερα, για μία περιοδεία μαζί με τους Journey, με νέα μέλη των Foreigner τον Τομ Γκίμπελ στην θέση του δεύτερου κιθαρίστα και το ντράμερ Μπράιαν Τίτσι. Τα τύμπανα ανέλαβε ο Ρον Γουίκσο και ο Ντένι Καρμάσι, πριν ενταχθεί στο συγκρότημα ο υιός του Τζον Μπόναμ, Τζέισον, παίζοντας μαζί τους από το 2004 ως το 2007. Το μικρόφωνο ανέλαβε ο Τσας Γουέστ για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, πριν αντικατασταθεί από τον Κέλι Χάνσεν, ενώ παράλληλα νέος μπασίστας των Foreigner ήταν ο Τζεφ Πίλσον. Η νέα σύνθεση κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Extended Versions", το οποίο έβαλε τους Foreigner στο Top-100 του Billboard για πρώτη φορά μετά το 1987.^[28]

Το 2007, επέστρεψε ο Μπράιαν Τίτσι στα τύμπανα, ενώ ο κιμπορντίστας Μάικλ Μπλούσταϊν αντικατέστησε τον Πολ Μίρκοβιτς, ο οποίος είχε γίνει μέλος τους για ένα χρόνο. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το πρώτο του στούντιο άλμπουμ μετά από δεκαπέντε χρόνια, με τίτλο "Can't Slow Down", μπαίνοντας στο Top-30 των αμερικάνικων τσαρτ.^[29] Ακολούθησε η περιοδεία United in Rock μαζί με τους Styx και τους Kansas,^[30] πριν ο Τζέισον Σάτερ πάρει την θέση του Τίτσι. Το 2011, ο Σούλμαν επέστρεψε στα τύμπανα και τον Ιούνιο του ίδιου έτους περιόδευσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο με τους Journey και τους Styx.^[31]

Τον Οκτώβριο του 2011, κυκλοφόρησαν το ακουστικό άλμπουμ "Acoustique" και την επόμενη χρονιά ο Κρις Φρέιζερ ανέλαβε τα τύμπανα, ενώ ο Μπρους Γουάτσον εντάχθηκε ως ρυθμικός κιθαρίστας. Το 2014, περιόδευσαν με τους Styx και τον κιθαρίστα των Eagles, Ντον Φέλντερ στην περιοδεία Soundtrack of Summer,^[32] Δύο χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησαν σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, ένα ΕΡ με τίτλο "The Flame Still Burns", γιορτάζοντας τα σαράντα χρόνια ύπαρξης τους.^[33]

• Foreigner | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic
• FOREIGNER biography - The Great Rock Bible Αρχειοθετήθηκε 2016-06-01 στο Wayback Machine.
• Foreigner Biography | OLDIES.com