Margaret Thatcher

Alfred Roberts, yn wreiddiol o Swydd Northampton, oedd ei thad a Beatrice Ethel (née Stephenson) o Swydd Lincoln oedd ei mam.^[5] Treuliodd ei blynyddoedd cynnar yn Grantham, lle'r oedd ei thad yn berchennog dwy siop ffrwythau a llysiau.^[6] Roedd hi a'i chwaer hŷn Muriel yn byw uwch ben y siop fwyaf o'r ddwy, ger yr orsaf drenau^[6] gyda'u rhieni. Roedd ei thad yn ymddiddori mewn gwleidyddiaeth leol a'r capel Methodistaidd lleol fel henadur a phregethwr lleyg; roedd yn gartref eitha llym.^[7] Er ei fod yn hanu o deulu Rhyddfrydol, safodd fel cynghorydd annibynnol. Bu'n faer Grantham rhwng 1945 a 46 a chollodd ei swydd fel henadur yn 1952 pan gipiodd y Blaid Lafur fwyafrif Cyngor Tref Grantham.^[8]

Astudiodd Margaret Gemeg ym Mhrifysgol Rhydychen, gan raddio ym 1947. Aeth yn ei blaen i fod yn fod yn gemegydd ymchwil academaidd, yna’n fargyfreithwraig cyn camu i fyd gwleidyddiaeth. Daeth yn Aelod Seneddol dros Finchley yn 1959. Fe'i penodwyd gan Edward Heath yn Ysgrifennydd Gwladol dros Addysg a Gwyddoniaeth yn 1970. Bum mlynedd yn ddiweddarach trechodd Edward Heath yn ei hymgais i fod yn arweinydd y Ceidwadwyr ac felly'n arweinydd yr wrthblaid.

Pan enillodd y Ceidwadwyr yr etholiad o dan arweiniad Margaret Thatcher, fe ddaethant i bŵer ar ôl ‘Gaeaf anfodlonrwydd’ gaeaf 1978-79. Adeg hynny roedd y wlad wedi dioddef nifer o streiciau ac yn y blynyddoedd dilynol dioddefodd y wlad ddiweithdra uchel a chwyddiant uchel.^[1]

Wynebodd ei Llywodraeth fygythiad hefyd yn sgil terfysgaeth gynyddol yr IRA ar dir mawr Prydain yn ystod y 1980au. Lladdwyd Iarll Mountbatten gan un o fomiau'r IRA yn 1979 a 17 o filwyr Prydain oriau ar ôl hynny.^[9] Gwelwyd bygythiad cynyddol o du terfysgaeth ryngwladol yn sgil llofruddiaeth y blismones Yvonne Fletcher, a saethwyd ger Adeilad Llysgenhadaeth Libia yn Llundain yn 1984.^[10] Yn 1988 bu’r ymosodiad mwyaf dinistriol ar dir mawr Prydain pan laddwyd 270 o bobl yn ymosodiad awyr Lockerbie, Swydd Dumfries, yr Alban.^[11]

Roedd y 1980au yn gyfnod cythryblus o densiynau cymdeithasol ac economaidd, gyda therfysgoedd hil yn digwydd yn Lerpwl, Brixton a Tottenham yn 1985. Yn 1990 achoswyd Terfysg Carchar Strangeways oherwydd gorboblogi yn y carchar a bu gwrth-derfysg dreisgar a gwaedlyd yn Llundain yn erbyn Treth y Pen rhwng protestwyr a’r heddlu.^[12] Ceisiodd yr IRA lofruddio Thatcher a swyddogion eraill y llywodraeth yng Ngwesty‘r Grand yn Brighton adeg Cynhadledd y Blaid Geidwadol yno yn 1984. Lladdwyd 6 ac anafwyd 31 bryd hynny.^[13]

Er bod Prydain wedi bod yn rheoli Ynysoedd y Falklands ers 1833 roedd yr Ariannin wedi hawlio’r ynysoedd, a alwyd ganddynt y ‘Malvinas’, fel rhai a oedd yn eiddo iddyn nhw. Ymosododd yr Ariannin yn sydyn ar yr ynysoedd, sydd wedi eu lleoli yn Ne’r Iwerydd, ar Ebrill 2, 1982. Synnwyd a brawychwyd yr Ariannin gan gyflymder yr ymosodiad i’r graddau y gwnaeth un o weinidogion pennaf Margaret Thatcher, sef yr Arglwydd Carrington, y Gweinidog Tramor, ymddiswyddo. Ymatebodd Prydain yn syth pan benderfynodd Thatcher anfon tasglu llyngesol i adennill yr ynysoedd. Glaniodd y prif dasglu ar yr ynysoedd ar Mai 21. Anfonwyd tua 10,000 o filwyr Prydeinig draw i’r ynysoedd gyda’r tasglu, a bu brwydro caled - er enghraifft, ym mrwydr Goose Green. Ar ôl 73 diwrnod o ymladd adfeddianodd Prydain y Falklands ac ildiodd yr Archentwyr yn Port Stanley ar Mehefin 14, 1982.^[14]

Roedd buddugoliaeth y Deyrnas Unedig yn Rhyfel y Falklands yn hwb i boblogrwydd Thatcher, ac o bosib yn ffactor pam yr enillodd y Ceidwadwyr Etholiad Cyffredinol 1983. Gyda’r Llywodraeth wedi ymateb mewn ffordd ymosodol

yn syth i’r goresgyniad, bu hyn yn hwb i boblogrwydd Thatcher. Credai rhai bod rhesymau gwleidyddol dros y dial sydyn, yn enwedig o gofio bod etholiad cyffredinol ar y gorwel.

Yn ystod ei hail dymor fel Prif Weinidog wynebodd Thatcher un o heriau mwyaf ei gyrfa wleidyddol pan ddechreuodd Streic y Glowyr (1984-85). Streic y glowyr oedd y streic fwyaf a welwyd ym Mhrydain erioed, a dechrau’r diwedd i’r diwydiant glo. Dechreuodd y Streic ar 12 Mawrth 1984 a pharhaodd am 12 mis.^[15]

Trodd y gwrthdaro rhwng y Llywodraeth Geidwadol a’r glowyr yn wrthsafiad rhwng dau arweinydd, sef Margaret Thatcher ac Arthur Scargill, Llywydd Undeb y Glowyr.

Roedd y diwydiant glo wedi bod mewn trafferthion ers y 1970au ac yn 1972 aeth glowyr Prydain ar streic, a hynny am y tro cyntaf ers 1925. Parhaodd y streic honno am saith wythnos pan gaewyd 135 o byllau glo yn ne Cymru. O ganlyniad i'r streic pennwyd cyflog y glowyr ymysg cyflogau uchaf y dosbarth gweithiol ym Mhrydain. Cafwyd streic arall yn 1974 ac 1984.

Erbyn 1984 roedd sefyllfa'r diwydiant glo wedi dirywio eto. Cychwyn y Streic oedd bwriad y Bwrdd Glo i gau 20 o byllau, a fyddai'n arwain at golli dros 20,000 o swyddi. Roeddent yn honni nad oedd y cytundeb a wnaed gyda'r Undebau yn 1974 yn ddilys erbyn hynny, oherwydd y newid a oedd wedi digwydd yn economi'r wlad. Roedd y Llywodraeth Geidwadol o dan arweiniad Margaret Thatcher yn benderfynol o ddinistrio grym yr Undebau. Dadleuai Thatcher a’r Blaid Geidwadol bod angen cau 20 o byllau glo ar draws Prydain am nad oeddent yn ddigon cynhyrchiol a chynaladwy yn ariannol. Dadleuai'r Undebau bod eu polisïau yn cael effaith andwyol ar y cymunedau glofaol.

Galwodd Arthur Scargill ar y glowyr i fynd ar streic, ac ar 12 Mawrth dechreuodd streic a barhaodd am bron i flwyddyn. Bu maes glo de Cymru yn gadarn eu cefnogaeth i’r streic, gyda’r wyth ar hugain o byllau yn ne Cymru yn cymryd rhan flaenllaw wrth i'r streic fynd yn ei blaen drwy bicedu a phrotestio. Daeth grwpiau gwragedd yn amlwg iawn yn ystod y streic a daeth cefnogaeth i’r gweithwyr oddi wrth ffermwyr y gorllewin a chwarelwyr gogledd Cymru. Sefydlwyd mudiadau a oedd yn gefnogol i'r glowyr, megis 'Gwragedd yn erbyn Cau'r Pyllau' (WAPC), ac roedd y menywod yn cymryd rhan amlwg mewn protestiadau ac wrth geisio lliniaru effaith y tlodi enbyd.

Amlygwyd agwedd Thatcher tuag at y glowyr yn ei natur benderfynol i beidio ildio iddynt. Bu’n rhaid i’r glowyr fynd yn ôl i’r gwaith heb ennill unrhyw dir yn y frwydr. Dychwelodd y glowyr at eu gwaith ar 5 Mawrth 1985 wedi dod â'r streic i ben ddeuddydd ynghynt yn ystod cynhadledd arbennig o Undeb Cenedlaethol y Glowyr. Ond gwaethygu wnaeth y sefyllfa yng nglofa'r De a chaewyd 12 o byllau eraill o fewn blwyddyn i ddiwedd y streic.^[16][17]

Rhoddwyd yr enw ‘Y Ddynes Ddur’ (The Iron Lady) i Margaret Thatcher oherwydd ei harddull awdurdodol wrth ddelio gyda’i gweinidogion ond hefyd am y ffordd roedd hi'n delio gyda sefyllfaoedd ac unigolion gwahanol. Roedd yr enw yn addas iddi wrth feddwl am sut trafododd sefyllfa Ynysoedd y Falklands a'r modd y safodd yn gadarn gan wrthod plygu i ofynion y glowyr adeg Streic 1984-85. Cynyddodd ei phroffil ar y llwyfan rhyngwladol oherwydd ei pherthynas glos gydag Arlywydd Unol Daleithiau America, sef Ronald Reagan.

Roedd ei pholisïau yn aml yn hollti barn ac yn creu ymateb ffyrnig. Nid oedd ei phenderfyniad i gyflwyno Treth y Pen yn eithriad yn hynny o beth. Roedd hon yn dreth hynod amhoblogaidd a bu llawer o gwyno a phrotestio yn ei herbyn. Bwriad y dreth oedd cymryd lle’r hen system drethi, ond arweiniodd yr ymateb ffyrnig i'r syniad at ei chwymp. Ymddiswyddodd ar Dachwedd 22, 1990 ac olynwyd hi gan John Major fel arweinydd y Blaid Geidwadol ac fel Prif Weinidog y Llywodraeth.^[18] Camodd Margaret Thatcher yn ôl o’r llwyfan gwleidyddol wedi ei hymddiswyddiad ac ni ymgymerodd ag unrhyw swydd wleidyddol ar ôl hynny.

Roedd ethol Margaret Thatcher yn Brif Weinidog Prydain yn Nhachwedd 1979 yn dynodi cychwyn newydd i Brydain a hefyd i Gymru. Torrodd y Llywodraeth newydd ei haddewid y byddai Cymru yn cael sianel deledu newydd ac ymatebodd Gwynfor Evans drwy fygwth ymprydio. Gorfodwyd y Llywodraeth i ailfeddwl, ac ar Tachwedd 1, 1982, darlledwyd S4C am y tro cyntaf.^[19] Cafodd polisïau Thatcher effaith andwyol ar y diwydiant glo yng Nghymru. Byddai cynlluniau’r Llywodraeth i gau nifer o byllau glo yn chwalu cymunedau glofaol yn ne Cymru lle'r oedd y diwydiant yn allweddol i roi gwaith i’r bobl. Am flwyddyn gyfan dioddefodd 5,000 o deuluoedd glowyr ym Mhrydain dlodi llym o ganlyniad i’r streic, ac erbyn diwedd y streic yn 1985 roedd y diwydiant glo yng Nghymru wedi crebachu a dirywio’n enbyd.

Bu farw Margaret Thatcher yn dilyn strôc ar 8 Ebrill 2013 yng ngwesty'r Ritz yn Llundain.^[20] Roedd ei phersonoliaeth a’i harddull arwain yn golygu ei bod yn unigolyn a oedd yn polareiddio barn pobl. Ar ddiwrnod ei marwolaeth, roedd y cyfryngau yn dangos pobl ifanc yn dathlu ar y strydoedd gyda siampên ac ar y llaw arall cafwyd cyfweliadau gyda phlismon a gwleidydd Ceidwadol a oedd yn mynnu mai hi oedd y Prif weinidog gorau erioed. Ysgrifennodd Dafydd Iwan gân yn dychanu'r "ddynes o haearn" a waharddwyd gan Radio Cymru ac S4C am tua thri deg o flynyddoedd.

• Roy, Subroto a Clarke, John. Margaret Thatcher's Revolution (Llundain, Continuum, 2005).

• Margaret Thatcher ar Wefan 10 Stryd Downing Archifwyd 2008-11-17 yn y Peiriant Wayback
• Edrych yn ôl ar fywyd Margaret Thatcher, BBC (8 Ebrill 2013)
• Ymateb i farwolaeth Thatcher yng Nghymru, BBC (8 Ebrill 2013)