Roedd Emilio Gabaglio, a anwyd ar 1 Gorffennaf 1937 yn Como, Lombardia, ac a fu farw ar 7 Hydref 2024 yn wleidydd ac undebwr llafur Cristnogol o'r Eidal[1]. Yn aelod o'r Undeb Catholig, ef oedd chweched llywydd yr ACLI, pennaeth Cydffederasiwn Undebau Gweithwyr yr Eidal ac ysgrifennydd cyffredinol Cydffederasiwn Undebau Llafur Ewrop rhwng 1991 a 2003.

Emilio Gabaglio
Ganwyd1 Gorffennaf 1937 Edit this on Wikidata
Como Edit this on Wikidata
Bu farw7 Hydref 2024 Edit this on Wikidata
DinasyddiaethBaner Yr Eidal Yr Eidal
Galwedigaethgwleidydd, undebwr llafur Edit this on Wikidata
Swyddysgrifennydd cyffredinol Edit this on Wikidata
Plaid WleidyddolPlaid Sosialaidd yr Eidal Edit this on Wikidata
MudiadSyndicaliaeth Edit this on Wikidata

Bywgraffiad

golygu

Yn fab i wneuthurwr clociau[2] daeth yn athro addysg uwch ac yn gynghorydd yn Ninas Como ar ôl graddio mewn y Gwyddorau Economaidd ym Mhrifysgol Gatholig Milan.

Bu'n weithgar yng Nghymdeithasau Cristnogol Gweithwyr yr Eidal (ACLI) ac etholwyd ef yn llywydd cenedlaethol y sefydliad hwn ym 1969, gan wasanaethu hyd 1972. Gellir dadlau mai ei fandad oedd yr anoddaf, o ystyried iddo ddechrau yn fuan ar ôl toriad yr ACLI â'r hierarchaeth Gatholig.

Roedd ar fwrdd tŷ cyhoeddi chwith Catholig “COINES” yn Rhufain.

Yn gyflogedig i Gydffederasiwn Undebau Gweithwyr yr Eidal (CISL) o 1974 ymlaen, fe'i hetholwyd yn aelod o'i chyngor cyffredinol ac yn gyfrifol am gysylltiadau rhyngwladol. Ef yw cynrychiolydd gweithwyr yr Eidal yng nghynhadledd y Sefydliad Llafur Rhyngwladol (ILO).

Etholwyd ef yn aelod o ysgrifenyddiaeth genedlaethol CISL yn 1983, yn gyfrifol am bolisi rhanbarthol a'r farchnad lafur, ac yna o'r Adran Trefniadaeth.

Yn aelod o Bwyllgor Gwaith Cydffederasiwn Undebau Llafur Ewrop (ETUC) ers 1979, fe'i hetholwyd yn Ysgrifennydd Cyffredinol yr ETUC yng Nghyngres Lwcsembwrg yn 1991 a'i ail-ethol yn 1995 ym Mrwsel ac yna ym Mehefin 1999 yn Helsinki cyn i'r Prydeiniwr John Monks gymryd yr awenau yn 2023[3] .

Rhwng 2006 a 2008, bu'n gynghorydd i Weinidog Llafur yr Eidal dros faterion Ewropeaidd[4] . Yn ystod yr un cyfnod, bu'n llywydd Pwyllgor Cyflogaeth yr Undeb Ewropeaidd [5] .

Roedd hefyd yn aelod o bwyllgor gwaith y Mudiad Ewropeaidd Rhyngwladol, Cyngor yr Academi Cyfraith Ewropeaidd yn Trier a'r Ganolfan Polisi Ewropeaidd ym Mrwsel.

Roedd yn swyddog y Lleng Anrhydedd ac yn Gadlywydd Urdd Teilyngdod Gweriniaeth Gwlad Pwyl.

Cyfeiriadau

golygu
  1. "È morto Emilio Gabaglio, è stato presidente del Forum Lavoro del Partito Democratico". RomaToday (yn Eidaleg). Cyrchwyd 2024-10-10.
  2. Elisabeth Lambert Abdelgawad; Hélène Michel (2015). "Dictionnaire des acteurs de l'Europe". Bruxelles: Larcier. t. 540. Cyrchwyd 23 Mai 2016..
  3. Christophe Degryse, avec la collaboration de Pierre Tilly (2013). 1973-2013 : 40 ans d'histoire de la Confédération européenne des syndicats (yn Français, anglais, allemand, a italien). Bruxelles: ETUI. t. 251. ISBN 978-2-87452-303-8.CS1 maint: unrecognized language (link)
  4. "Emilio Gabaglio, Former General Secretary of the European Trade Union Confederation (ETUC)". newpactforeurope.eu (yn Saesneg). Cyrchwyd 23 Mai 2016..
  5. "Emilio Gabaglio". partitodemocratico.it. Cyrchwyd 23 Mai 2016.