munus

La revisió el 19:35, 1 set 2023 per VriuBot (discussió | contribucions) (redirecció plantilles)
(dif.) ← Versió més antiga | Versió actual (dif.) | Versió més nova → (dif.)
  • Pronúncia(i): /ˈmuː.nʊs/
  • Etimologia: Derivat de l'arrel indoeuropea meyǝ- («intercanvi»), igual que comunitat o immunitat.

mūnus m. ‎(genitiu mūneris)

  1. ofrena als manes d'un difunt
  2. obligació, deure
  3. espectacle de gladiadors

Declinació

modifica
3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu mūnus mūnerēs
Vocatiu mūnus mūnerēs
Acusatiu mūnerem mūnerēs
Genitiu mūneris mūnerum
Datiu mūnerī mūneribus
Ablatiu mūnere mūneribus


Derivats

modifica