29. pješadijska divizija (Wehrmacht)

29. pješadijska divizija
Oznaka 29. PD
Aktivna	1. oktobar 1936-8. maj 1945.
Država	Nacistička Njemačka
Grana	Heer
Vrsta	pješadija
Nadimak	Sokolova divizija
Bitke	Drugi svjetski rat Invazija na Poljsku Operacija "Barbarossa" Moskva Staljingradska bitka

29. pješadijska divizija bila je jedinica njemačke armije ustanovljena u jesen 1936. Zasnovana je na staroj Reichswehrovoj 15. pješadijskoj pukovniji i u početku je regrute uzimala iz Tiringije. Godinu nakon osnivanja unaprijeđena je u 29. motoriziranu pješadijsku diviziju, a po službenoj oznaci bila je još poznata kao Sokolova divizija.

Mobilizirana je u augustu 1939. i pridružena XIV korpusu njemačke 10. armije u invaziji na Poljsku. Učestvovala je u opkoljavanju poljskih snaga kod Radoma i počinila masakr u Ciepielówu.

U decembru 1939. prebačena je na zapad. Tokom invazije na Francusku pridružila se 16. armiji. Kao strateška rezerva korištena je tokom napredovanja prema La Mancheu. Nakon evakuacije savezničkih vojnika iz Dunkerquea priključila se Guderianovoj oklopnoj grupi za brzo napredovanje kroz istočnu Francusku. Zatim je imala okupacijske dužnosti na istom području do početka 1941.

Uslijedila je Operacija "Barbarossa" i 29. divizija pridružena je 4. armiji i učestvovala u više akcija protiv izoliranih sovjetskih jedinica kod Minska, Smolenska i Brjanska. Nakon toga je poslana u podršku Guderianovoj oklopnoj armiji kod Tule. Prilikom povlačenja iz Moskve izgubila je većinu vozila, a mnogi su vojnici poginuli ili zarobljeni kod Mordvesa, južno od Kašire u Moskovskoj oblasti.^[1] U 1942. prvih 6 mjeseci provela je u borbama kod Orjola, da bi u julu bila dodijeljena 6. armiji kao dio Armijske grupe Jug. Do augusta je bila blizu Staljingrada i učestvovala u ogorčenim borbama u južnom dijelu ovoga grada.

Početkom 1943. 29. divizija našla se opkoljena i okrenuta prema zapadu, gdje su bile sovjetske trupe. U izvještaju od 28. decembra zabilježeno je da je 6 od 8 njenih bataljona bilo sposobno za borbu i da je imala još 30 topova, ali samo 3 funkcionalna protivtenkovska oružja. 21. januara 1943. napala ju je i uništila sovjetska 21. armija u sklopu Staljingradske bitke.

Naakon toga je ponovo uspostavljena u Francuskoj u rano proljeće od dijelova nedavno formirane 345. pješadijske divizije. Zatim je na neko vrijeme prebačena na Siciliju kao 29. pancergrenadirska divizija kako bi branila sjevernu rutu prema Messini. Poslije toga borila se u Italiji kod Salerna, Anzija i San Pietra Infinea i bila uništena u sjevernoj Italiji od strane Britanaca tik pred kraj rata.

• General-major Willibald Freiherr von Langermann und Erlencamp, 7. maj 1940-7. septembar 1940.
• General-major Walter von Boltenstern (septembar 1940-septembar 1941)
• General Max Fremerey (septembar 1941 – septembar 1942)
• General Hans-Georg Leyser (septembar 1942 – februar 1943)
• General oklopnih jedinica Walter Fries (1–5. mart 1943)
• Oberst dr. Hans Boelsen (5–20. mart 1943)
• General oklopnih jedinica Walter Fries (20. mart 1943 – 31. august 1944)
• General-poručnik dr. Fritz Polack (24. august 1944 – 24. april 1945)

• Wendel, Marcus (2004), "29. Infanterie-Division (mot)"
• Wendel, Marcus (2004), "29. Panzergrenadier-Division"
• 29. Infanteriedivision, lexikon-der-wehrmacht.de (s fotografijama; slijedite linkove da otkrijete čitavu historiju divizije) (de)
• Burkhard Müller-Hillebrand (1969). Das Heer 1933-1945. Entwicklung des organisatorischen Aufbaues. Vol. III: Der Zweifrontenkrieg. Das Heer vom Beginn des Feldzuges gegen die Sowjetunion bis zum Kriegsende. Frankfurt na Majni: Mittler. str. 286. |volume= sadrži dodatni tekst (pomoć) (de)
• Georg Tessin (1970). Verbände und Truppen der deutschen Wehrmacht und Waffen-SS im Zweiten Weltkrieg, 1939 - 1945. Vol. IV: Die Landstreitkräfte 15-30. Frankfurt na Majni: Mittler. |volume= sadrži dodatni tekst (pomoć) (de)