Idi na sadržaj

911.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Datum izmjene: 12 septembar 2024 u 12:17; autor: AdnanSa (razgovor | doprinosi)
(razl) ← Starija izmjena | Trenutna verzija (razl) | Novija izmjena → (razl)
Godine:

◄◄ | | 907. | 908. | 909. | 910. | 911. | 912. | 913. | 914. | 915. |  | ►►

Decenije:

| 880-e | 890-e | 900-e | 910-e | 920-e | 930-e | 940-e |

Vijekovi:

| 9. vijek | 10. vijek | 11. vijek |

Godina 911. (CMXI) bila je redovna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru. Oznaka 911. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • 24. septembar – Kralj Ludovik IV (Dijete), posljednji karolinški vladar Istočnofranačkog kraljevstva, umire u Frankfurtu na Majni nakon 11-godišnje vladavine. Istočnofranačke vojvode biraju Konrada I u Forchheimu za kralja Istočnofranačkog kraljevstva. Karlo III je izabran za kralja Lotaringije. Konrad je izabran pod uticajem Ludovikovog staratelja i regenta, Hata I, nadbiskupa Majnca.
  • Jesen – Kralj Karlo III (Jednostavni) i Rollo, vođa Vikinga, potpisuju mirovni sporazum (Ugovor iz Saint-Clair-sur-Epte). U zamjenu za danak koji će dati i obraćenje na kršćanstvo, Rollo postaje vazal i postaje grof od Rouena; ovo je početak vojvodstva Normandije. On dijeli zemlje između rijeka Epte i Risle među svojim poglavicama i sprječava bilo koje druge Vikinge koji plove Senom da napadnu Zapadnofranačko kraljevstvo [1].
  • Mađari prelaze Bavarsku i napadaju Švapsku i Frankoniju. Oni pljačkaju teritorije od Minfelda do Aargaua. Nakon toga prelaze Rajnu i prvi put napadaju Burgundiju.

Arapska imperija

[uredi | uredi izvor]
  • 1. oktobar: Tahert, sveti grad haridžizma, uništen od strane Fatimida [2] (kraj dinastije Rostemides). Njegovo stanovništvo nalazi utočište u oazama Mzab (Ghardaïa, Guerrara i Sedrata).
  • Oktobar: Arapi su uništili bizantijsku flotu Himeriosa kod obale Samosa [3].
  • Fatimidi započinju osvajanje Sicilije, preko svojih aglabidskih rivala. Fatimidski sicilijanski guverner Ibn al-Khinzir vrši napade na obalu južne Italije (približan datum).

Bizantijsko carstvo

[uredi | uredi izvor]

Britanija

[uredi | uredi izvor]
  • Lord Æthelred od Mersije umire. Sahranjen je u Prioratu Svetog Oswalda u Gloucesteru, a nasljeđuje ga njegova supruga, princeza Æthelflæd, kao Lady od Mersije. Njen brat, kralj Edvard Stariji, insistira na preuzimanju kontrole nad Londonom i Oksfordom.

Afrika

[uredi | uredi izvor]
  • Dolazi do pobune Kutama Berbera protiv Fatimidskog halifata. Pripadnici plemena Kutama su ranije bili glavne pristalice šiitskog režima [5].

911. u temama

[uredi | uredi izvor]

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • 14. april – Papa Sergije III umire u Rimu nakon 7-godišnje vladavine. Naslijedio ga je Anastazije III kao 120. papa Katoličke crkve.
  • Hasan ibn Ali Kalbi, Fatimidski emir (um. 964.)
  • Fan Zhi, kancelar dinastije Song (um. 964.)
  • Gozlin, grof od Ardena
  • Minamoto no Šitagō, japanski waka pjesnik (um. 983.)
  • Willa od Toskane, kraljica supruga Italije (ili 912.)
  • Jelü Lihu, princ Kitanskog carstva (um. 960.)
  • 28. februar – Abu Abdullah al-Ši'i, muslimanski šiitski misionar
  • 4. april – Liu Jin, guverner Južnog Hana (r. 874.)
  • 14. april – Sergije III, papa Katoličke crkve
  • 18. august – Al-Hadi ila'l-Haqq Jahja, prvi Zejdi imam u Jemenu (r. 859)[6]
  • Æthelred, gospodar Mersije i muž Æthelflæd
  • Burchard I, franački plemić
  • Ibn al-Rawandi, muslimanski učenjak i pisac (r. 827.)
  • Ludovik IV (dijete), kralj Istočnofranačkog kraljevstva (r. 893.)
  • Lu Jančang, kineski guverner (jiedushi)
  • Tecpancaltzin Iztaccaltzin, vladar Toltečkog carstva
  • Wifred II, grof od Barselone

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ John Haywood (1995). Historical Atlas of the Vikings, p. 80. Penguin Books: ISBN 978-0-140-51328-8.
  2. ^ Heinz Halm The empire of the Mahdi, Partie 1, Volume 26. BRILL, 1996 (ISBN 978-90-04-10056-5)
  3. ^ Ferdinand Lot, Naissance de la France, Librairie Arthème Fayard, 1948, 864 p
  4. ^ Louis Bréhier, Vie et mort de Byzance, Paris, Albin Michel, 1946, 596 p.
  5. ^ Meynier, Gilbert (2010). L'Algérie, cœur du Maghreb classique: De l'ouverture islamo-arabe au repli (658–1518). Paris: La Découverte. p. 38.
  6. ^ Madelung, W. (2004). "al-Ḥādī Ila 'l-Ḥaḳḳ". In Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Heinrichs, W. P. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume XII: Supplement. Leiden: E. J. Brill. pp. 334–335. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_8582. ISBN 978-90-04-13974-9.