Novoasirsko Carstvo

Novoasirsko Carstvo (klinasto: mat Aš-šur) bilo je najveće mezopotamsko carstvo koje je trajalo od 911. p. n. e. do 609. p. n. e. Na vrhuncu moći tokom vladavine Adad-ninarija II, carstvo je nakon osvajanja Babilonije, Elama, Urartua, Lidije, Medije, Frigije, Kimerije, Izraela, Judeje, Fenicije, Kaldeje, Kanaana i Kušitskog Carstva, obuhvatalo teritoriju Bliskog istoka, Istočnog Mediterana, Male Azije, Kavkaza i dijela Arapskog poluostrva i sjeverne Afrike. Ovaj uspjeh značajno je potpomognut ogromnom vojnom silom koja je prva bila naoružana gvozdenim oružjem i koristila naprednu i efikasnu vojnu taktiku.

Kao nasljednik Staroasirskog Carstva (2025–1365. p. n. e.) i Srednjoasirskog Carstva (1365–911. p. n. e.), Novoasirsko Carstvo koristilo je akadski jezik koji je bio glavni jezik carstva. Nakon smrti Asurbanipala 631. p. n. e, carstvo se počelo raspadati zbog brutalnog i neprestanog niza građanskih ratova. To je iskoristio medijski kralj Kijaksar koji je zajedno sa novobabilonskim kraljem Nabopalasarom pobijedio novoasirsku vojsku kod Harana i uništio Novoasirsko Carstvo.