Spektroskopija

Spektroskopija^[1] je disciplina koja se bavi proučavanjem međudelovanja elektromagnetnog zračenja i materije. Osnovni elementi su izvor zračenja, disperzioni element (ili monohromator, dakle, dio koji razlaže zračenje na komponente prema energiji, frekvenciji ili talasnoj dužini) i detektor zračenja. Ako su dva od tri elementa dobro definisana onda se na osnovu emitovanog i apsorbovanog zračenja može saznati nešto o onome koji je nepoznat. Na primjer, sastav nepoznate legure može da se odredi tako što se na njoj visokim naponom izazove varnica čije se zračenje razloži prizmom (ili optičkom rešetkom) u spektar koji se registruje pogodnim detektorom (film, fotoelement...). Na osnovu poznatih osobina diperzionog elementa (prizme ili rešetke) može da se odredi talasna dužina svake komponente u spektru a na osnovu poznatih osobina apsorbera njihovi relativni intenziteti što je dovoljno da se utvrdi vrsta i koncentracija metala u ispitivanoj leguri.