Wikipedia

Pueblu inglés

(Redirixío dende Ingleses)

Los ingleses son los naturales d'Inglaterra, unu de los cuatro países que formen parte del Reinu Xuníu, que tienen de mancomún, ente otres carauterístiques, el idioma inglés. En parte por esti motivu, la cultura inglesa ta integrada en, y confundir davezu con, la cultura británica polo xeneral.[1]

Infotabla de grupu humanuPueblu inglés

Tipu Nación y etnia
Epónimu Inglaterra
Xeografía
Estáu Reinu Xuníu
Cambiar los datos en Wikidata

Esiste ciertu enclín d'intercambiar los términos inglés» y «británicu». Acordies con un estudiu sobre la identidá inglesa lleváu a cabu pol catedráticu Krishan Kumar, ye frecuente'l lapsus línguae de dicir «inglés, quiero dicir, británicu» cometíu de normal polos mesmos ingleses como «reflexu de la dificultá que tienen a la d'estremase de los demás habitantes de les islles britániques» y débese probablemente a la posición dominante que'l país exerció nel Reinu Xuníu.[2]

L'historiador A. J. P. Taylor escribió en 1965:

Cuando se publicar el Oxford History of England fai una xeneración, Inglaterra yera entá un términu que tomaba tou. Referíase, de forma indiscriminada, a Inglaterra y Gales, a la Gran Bretaña, al Reinu Xuníu, ya inclusive al Imperiu británicu. Los estranxeros usar pa referise a una potencia mundial y, ello ye que siguen faciéndolo. Bonar Law, d'orixe canadiense-escocés, nun sentía nenguna vergüenza a la de llamase «Primer Ministru d'Inglaterra» [...] Agora, sicasí, utilícense los términos con más rigor. L'usu de «Inglaterra», salvu pa una área xeográfica en concretu, produz berros de protesta, sobremanera de los escoceses.[3]

Orixe

editar

Los ingleses teníen los sos oríxenes nos pueblos xermánicos qu'invadieron y ocuparon gran parte de la islla de Gran Bretaña a partir del sieglu V de la nuesa era. Darréu, estos pueblos, ente los que destaquen principalmente los saxones, anglos (d'onde deriva'l nome d'Inglaterra (Englaland, England) y xutos, los trés pueblos que más tarde se conocen como anglosaxones,[4] fuéronse entemeciendo con dalgunos de los habitantes celtes de la isla, con daneses y noruegos, y colos normandos, pa formar el pueblu inglés tal como yera hacia l'añu 1100.

Etnicidad

editar
Artículu principal: Etnicidad

Por cuenta de un aumentu nel interés popular por manifestar el so identidá nacional, el Censu de 2011 foi'l primeru en preguntar alrodiu de ella.[5] Dada la faceta multidimensional de les identidaes nacionales, dexáronse delles opciones y combinaciones. Asina, mientres 37,6 millones de persones (67,1 %) afirmaben ser ingleses combinaos con dalguna otra nacionalidá británica (galés, escocés, norirlandés o británicu), 32,4 millones de británicos residentes n'Inglaterra y Gales (57,7 %) afirmaben ser ingleses ensin nenguna otra combinación de nacionalidá.[5]

Acordies col Censu de 2011, fueron 45,1 millones d'habitantes (80,5 %) d'Inglaterra y Gales los que se declaren ser británicos blancos. Los que declaren ser británicos asiáticos correspuenden al 7,5 % y los británicos negros al 3,3 %.[6]

Minoríes étniques

editar

De les minoríes étniques, el grupu de población más numberosa foi'l de los ingleses qu'afirmen ser orixinarios de la India, 1,4 millones de persones (2,5 %), siguíu poles persones d'orixe paquistanín (2,0 %).[6] Per otra parte, a finales de 2013 el desemplegu ente la población de mozos británicos negros y asiáticos atópase en 44 % y nel 34 %, respeutivamente.[7]

Ciudadanos ingleses d'orixe árabe correspuenden a 240 000 (0,4 %) de la población.[6]

Inmigración

editar

Una carauterística significativa del pueblu inglés ye la gran influencia d'inmigraciones, non solo nos sos oríxenes, cola invasiones de los pueblos xermánicos, sinón a lo llargo de los sieglos, dando asina una mayor diversidá étnica y cultural al pueblu inglés. Dende la Edá Media, hubo pequeñes foles d'inmigración d'otros países europeos como Holanda, Francia, Italia, y Portugal. L'aristocracia inglesa baxa de los militares que llegaron colos normandos y los reis francófonos d'Inglaterra.

Ente los motivos pa estes inmigraciones inclúyense la persecución relixosa o política, y abellugaos de les zones en guerra, amás de persones en busca d'empléu. Dempués de la Reforma protestante, los inmigrantes yeren protestantes provenientes de países católicos que fuxíen de la persecución. Cuntaben italianos, españoles, etc., pero los más renombraos yeren los hugonotes franceses.

La presencia, dende'l sieglu XVI, de la población negra n'Inglaterra débese, nun primer momentu, al comerciu d'esclavos.[8] Y dende el sieglu XVII, la presencia británica nel subcontinente indiu, dende les rellaciones comerciales de la East India Company[9] y, más tarde, de la Raj británicu, trai la llegada a Inglaterra de persones procedentes de dichu continente.[8]

A mediaos del sieglu XIX vieno una gran inmigración irlandesa, que los sos descendientes componen el 25 % de la población inglesa.[ensin referencies] A finales del sieglu XIX vinieron munchos xudíos[1] rusos y polacos que fuxíen del réxime zarista de Rusia.[ensin referencies]

Sieglu XX

editar

Cola Segunda Guerra Mundial, llegaron a Inglaterra munchos xudíos alemanes, amás de los ucraínos, rusos y bielorrusos que s'instalaben en Lancashire y Manchester, onde los vieyos practiquen inda la relixón ortodoxa de delles ilesies nacionales. Dempués de la guerra, vinieron munchos otros refuxaos de los países del este d'Europa, sobremanera, incluyendo 130 000 polacos[10] y dellos rusos y lituanos. De magar, y hasta 2013, la población estranxera del Reinu Xuníu cuadruplicó, y el censu de 2011 indica que 7,5 millones de residentes nacieron fora de les islles britániques.[11]

Poco primero de la entrada del empiezu de la década de 1950, y en gran parte influyíos pola entrada a valir de la British Nationality Act of 1948 que daba entrada llibre al Reinu Xuníu a tolos ciudadanos de los países del Commonwealth, llegaron numerososos inmigrantes dende la India, Paquistán, África anglófona y el Caribe anglófono, toos antigües colonies del Reinu Xuníu, en respuesta a la gran escasez de mano d'obra tres la Segunda Guerra Mundial.[10]

Tres la revolución húngara de 1956, llegaron 14 000 refuxaos húngaros a Inglaterra.[10]

De los 126 000 rumanos y búlgaros que vivíen n'Inglaterra y Gales en 2013, casi 90 000 llegaron dempués de l'adhesión de los sos países a la Xunión Europea en 2007.[11] Dende 2008, raigañu de la crisis económica n'España, emigren unos 30 000 españoles al añu a Inglaterra o'l Reinu Xuníu.[11]

Emigración

editar

A Canadá

editar

Según el Censu de Canadá de 2006, 6 570 015 persones afirmaben ser ingleses o tener ancestros ingleses.[12]

A Estaos Xuníos

editar

Acordies col censu de los Estaos Xuníos de 1980, 49 598 035 estauxunidenses, alredor del 26,34 % de la población total, afirmaben tener ascendencia inglesa, constituyendo asina'l grupu étnicu mayoritariu.[13]

Nel Censu de los Estaos Xuníos de 2000, 24 509 692 ciudadanos estauxunidenses afirmaben tener ascendencia entera o parcialmente inglesa.[14]

Nel American Community Survey de 2009,[15] solo'l 9 % de la población total afirmaben ser d'ascendencia inglesa, por detrás de los habitantes d'ascendencia alemana o irlandesa, reflexando asina la procedencia de la población inmigrante en 1900: 25,8 % d'Alemaña, 15,6 % d'Irlanda y 8,1 % d'Inglaterra.[16]

Sicasí, demógrafos consideren qu'esti amenorgamientu deber a qu'un gran númberu de descendientes d'ingleses a cencielles identifíquense como estauxunidenses frente a los ciudadanos pertenecientes a les etnies minoritaries que tienden a ser más específicos.[17][18][19][20][21]

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 Canales, Esteban. La Inglaterra victoriana, páxs. 5-6. Ediciones AKAL. En Google Books. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  2. ↑ Kumar, Krishan (2003). The Making of English National Identity. Cambridge University Press. ISBN 0-521-77736-4.
  3. ↑ Taylor, A. J. P., English History, 1914–1945 (Oxford: Clarendon Press, 1965), p. v: "When the Oxford History of England was launched a generation ago, "England" was still an all-embracing word. It meant indiscriminately England and Wales; Great Britain; the United Kingdom; and even the British Empire. Foreigners used it as the name of a Great Power and indeed continue to do so. Bonar Law, by origin a Scotch Canadian, was not ashamed to describe himself as "Prime Minister of England" [...] Now terms have become more rigorous. The use of "England" except for a geographic area brings protests, especially from the Scotch."
  4. ↑ Ruiz Vieytez, Eduardo Javier. Minoríes, inmigración y democracia n'Europa: una llectura multicultural de los derechos humanos, páx. 34. Universitat de València, 2006. En Google Books. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 (n'inglés) «Ethnicity and National Identity in England and Wales 2011: National identity in England and Wales.» Office for National Statistics. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 (n'inglés) «Ethnicity and National Identity in England and Wales 2011.» Office for National Statistics. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2014.
  7. ↑ Abbey, Nels. (n'inglés) «Tories can woo the ethnic vote by ditching crazies.» Evening Standard. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  8. ↑ 8,0 8,1 (n'inglés) Asian and Black History in Britain, 1500–1850: «Black Presence.» The National Archives. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  9. ↑ Counterflows to Colonialism: Indian Traveller and Settler in Britain 1600–1857, ISBN 81-7824-154-4 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 (n'inglés) «Postwar immigration.» The National Archives. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Maza, Celia. «Reino Unido cierra definitivamente el grifo a los inmigrantes europeos.». Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  12. ↑ (n'inglés) «Ethnic origins, 2006 counts, for Canada, provinces and territories – 20% sample data.» Statistics Canada. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  13. ↑ 1980 United States Census. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  14. ↑ US Census 2000 data, table PHC-T-43.
  15. ↑ Data on selected ancestry groups. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  16. ↑ REIS, Julio/Avientu 1985, páx. 298. Centru d'Investigaciones Sociolóxiques. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2014.
  17. ↑ Sharing the Dream: White Males in a Multicultural America By Dominic J. Pulera.
  18. ↑ Reynolds Farley, 'The New Census Question about Ancestry: What Did It Tell Us?', Demography, Vol. 28, Non. 3 (August 1991), páxs. 414, 421.
  19. ↑ Stanley Lieberson and Lawrence Santi, 'The Use of Nativity Data to Estimate Ethnic Characteristics and Patterns', Social Science Research, Vol. 14, Non. 1 (1985), páxs. 44–6.
  20. ↑ Stanley Lieberson and Mary C. Waters, 'Ethnic Groups in Flux: The Changing Ethnic Responses of American Whites', Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol. 487, Non. 79 (September 1986), páxs. 82–86.
  21. ↑ Mary C. Waters, Ethnic Options: Choosing Identities in America (Berkeley: University of California Press, 1990), p. 36.

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Pueblu_inglés&oldid=4300243»