Die Republiek Nowgorod (Russies: Новгородская республика; Nowgorodskaja respoeblika) was ’n groot MiddeleeuseRussiese stadstaat wat tussen die 12de en 15de eeu gestrek het van die Oossee tot die Oeralgebergte, met die stad Nowgorod as middelpunt. Inwoners het daarna verwys as "Meester Nowgorod die Grote" (Господин Великий Новгород).
’n Mark in Nowgorod, deur Apollinari Wasnetsof (1856–1933).Die Middeleeuse mure van Nowgorod het talle aanvalle weerstaan.
Die stad was eers die hoofstad van die eerste Russe, totdat die heerser, Oleg, die stad Kiëf verower en die staat Kiëf-Roes gestig het. Nowgorod was daarna deel van Kiëf-Roes, maar het geleidelik ontwikkel tot ’n magtige streekhoofstad wat in ’n groot mate onafhanklik was.
In 1136 het die inwoners hul prins van die troon gesit en het daarna self prinse genooi om oor hulle te regeer. Hierdie datum word beskou as die tradisionele begin van die Republiek Nowgorod. Oor die volgende twee eeue het die stad ’n hele aantal prinse uitgenooi en ontslaan, maar die amp is nooit afgeskaf nie en ’n paar magtige prinse, soos Aleksander Nefski, het oor die stad regeer ongeag die wense van die inwoners.[1] Die stadstaat het die grootste deel van Europa se noordooste beheer, van grondgebied oos van die hedendaagse Estland tot by die Oeralgebergte, wat dit een van die grootste state in Middeleeuse Europa gemaak het, hoewel ’n groot deel daarvan yl bevolk was.
Een van die belangrikste mense in Nowgorod was die burgemeester (posadnik), ’n amptenaar wat gekies is deur ’n vergadering (wetsje) van die stad se adel (bojare). Die aartsbiskop van Nowgorod was ook ’n belangrike figuur wat die mag met die bojare gedeel het.[2] Die stad se presiese politieke grondwet en die presiese samestelling van die wetsje is egter nie bekend nie.
Nowgorod het deur die Middeleeue kultureel vooruitgegaan. ’n Groot aantal dokumente wat op berkebas geskryf is, is opgegrawe en dit kan dui op ’n hoë geletterdheidsyfer. Dit is hier waar die oudste Slawiese boek noord van Macedonië (die Nowgorod-kodeks) geskryf en die oudste inskripsie in ’n Finse taal (Berkebasbrief no. 292) gevind is.
Nowgorod is nooit verower tydens die Mongoolse inval in Kiëf-Roes nie. Die Mongoolse leër het 100 km van die stad af omgedraai, waarskynlik omdat die moerasland om die stad die Mongoolse bevelvoerders afgeskrik het.
Nowgorod het sy onafhanklikheid verloor weens sy onvermoë om sy groot bevolking te voed. Dit was van die Wladimir-Soezdal-streek afhanklik vir graan. Die hoofstede in die gebied, Moskou en Twer, het dié afhanklikheid gebruik om beheer oor Nowgorod te kry. Ivan III het die stad in 1478 eindelik by die Grootprinsdom van Moskou ingelyf.
↑Michael C. Paul, “The Iaroslavichi and the Novgorodian Veche 1230–1270: A Case Study on Princely Relations with the Veche,” Russian History/ Histoire Russe 31, No. 1-2 (Lente-Somer 2004): 39-59.
↑Michael C. Paul, “Secular Power and the Archbishops of Novgorod Before the Muscovite Conquest.” Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History 8, no. 2 (Lente 2007): 231-270.
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
