Konstanty Juliusz Ordon (ID: psb.20881.1)

Najbli�si s�awni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach � wyra�ona liczba ogniw w �a�cuchu, w kt�rym ka�da nast�pna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub ma��onkiem poprzedniej;
wersja pe�na (przy op�aconym abonamenice) pokazuje wykres powi�zania; w wersji darmowej klikni�cie prowadzi do strony o danej osobie.

1. NIEMIEROWSKI Andrzej Kazimierz (1840- po 1905) literat 5�
2. HEGEL Konstanty (1799-1876) rze�biarz, pedagog 5�
3. MUCHARSKI Arkadiusz (1853-1899) rysownik-karykaturzysta 6�
4. OR�OWSKI Antoni (1811-1861) skrzypek, pianista, dyrygent, pedagog, kompozytor 6�
5. SZABLI�SKI J�zef (1808-1872) wiolonczelista i waltornista, kompozytor, pedagog 6�
6. HIRSZEL Anastazy Stanis�aw (1798-1859) lekarz 7�
7. SULISTROWSKI Kazimierz W�adys�aw (1838-1910), powstaniec styczniowy, zes�aniec 7�
8. NAIMSKI Micha� (1842-1915) rolnik, dzia�acz rybacki 7�
9. HIRSZEL W�adys�aw (1831-1889) budowniczy 8�
10. SZYMANOWSKI Wac�aw (1859-1930), rze�biarz, malarz 8�
11. SZYMANOWSKI Wac�aw (1821-1886), dziennikarz, publicysta, dramaturg 8�
12. SZYMANOWSKI Micha� Alfred (1830-1889), ekonomista, prawnik 8�
13. MUSZY�SKI Jan (1871-1910) przyrodnik, publicysta, dzia�acz robotniczy 8�
14. LEWANDOWSKI Leopold Leon (1831-1896) skrzypek, kompozytor, dyrygent 8�
15. LEO Edward (1829-1901) prawnik, publicysta, redaktor 9�
16. LUTOSTA�SKI Seweryn (1839-1905) prawnik, s�dzia 9�
17. NIEMIROWSKI Adam Aleksander (1841-1921) prawnik, dziennikarz 9�
18. OLCHOWICZ Aleksander (1898-1954) dziennikarz, pose� 9�
19. OLCHOWICZ Konrad (1858-1924) dziennikarz, przemys�owiec 9�
20. OLSZEWSKI Franciszek (1859-1918) prawnik, pisarz, publicysta, redaktor 9�

Uwagi

• Polski S�ownik Biograficzny - Uzupe�nienia i sprostowania w t. 40 do art. Ordon Konstanty Juliusz
  Polski S�ownik Biograficzny t. 24 str. 169: psb.20881.1
  Robert Bielecki, S�ownik biograficzny oficer�w powstania listopadowego: ORDON Konstanty Juliusz - 1823-28 uczy� si� w Liceum Warszawskim. W armii Kr�lestwa Polskiego wst�pi� 10.8.28 do bat. pozyc. art. kon. gw. jako ochotnik, cz�onek Sprzysi�enia Wysockiego. W powstaniu aktywny uczestnik Nocy Listopadowej, podof. 4 bat. lek. art. kon., 13.6.31 ppor., Wawer, Groch�w, �ganie, Ostro��ka, odznaczy� si� w obronie Warszawy jako dow. reduty nr 54 na Woli, (epizod ten opisa� potem Mickiewicz w s�ynnym wierszu „Reduta Ordona”), otrzyma� 6.6.31 krzy� srebrny nr 1441, wzi�ty do niewoli 6.9.31 na Woli, kontuzjowany, przebywa� przez tydzie� w obozie w Nadarzynie, poczem zwolniony do domu na kuracj�. Przyby� do Warszawy, stawi� si� przed KRW, ponowi� przysi�g� wierno�ci carowi. Pod koniec 1831 zbieg� do Galicji, ukrywa� si� w Lesku, 1832 cz�onek spisku Zaliwskiego, ukrywa� si� w Zak�adzie Ossoli�skich we Lwowie. Po kl�sce wyprawy Zaliwskiego przebywa� u Brandys�w w Kalwarii, 7.33 przerzucony do Cieplic, dotar� do Drezna, sk�d za paszportem ang. uda� si� do Anglii, 5.9.34 w Edynburgu pot�pi� Czartoryskiego, utrzymywa� si� z dawania prywatnych lekcji. 6.36 wyjecha� do Brukseli, gdzie daremnie zabiega� o przyj�cie do armii belg. Od 11.36 przebywa� w Hamburgu u brata J�zefa, w 5.37 wr�ci� do Anglii, zamieszka� w Liverpoolu. W 10.38 przyby� do Pary�a, gdzie daremnie szuka� pracy i raz jeszcze stara� si� o przyj�cie do armii belg. 1839 wr�ci� do Anglii, 5.41 mieszka� w Greenock, od 1843 nale�a� do Grona Historycznego Polskiego. 26.1.46 w Londynie uzna� przyw�dztwo Czartoryskiego, od 10.47 cz�onek polskiej lo�y narodowej w Londynie. Uczestnik wypadk�w Wiosny Lud�w, dotar� do Berlina, gdzie aresztowano go i osadzono w wi�zieniu. Po zwolnieniu wyjecha� do Hamburga, a st�d do Mediolanu do Legionu Mickiewicza. �le przyj�ty, wst�pi� do Legii Lom-bardzkiej, walczy� w obronie Mediolanu, przeszed� do Piemontu. W 10.48 przyj�ty do armii sardy�skiej, bi� si� pod Novar�, 2.50 mianowany por., pozosta� w wojsku do 1855. Zwi�zany z Hotelem Lambert, przyprowadzi� z Londynu do dyw. kozak�w su�ta�skich 100 ochotnik�w, mianowany kpt., otrzyma� w Szumli dow�dztwo szwadronu kozak�w, kt�ry przekszta�ci� w bateri� art. kon., 21.10.55 dow. bat., 10.55 spotka� si� w Burgas jedyny raz w �yciu z Mickiewiczem, 24.11.55 wyjecha� ze Scutari do Burgas, by wybra� tam ludzi do art., 15.3.56 rozkazem Zamoyskiego zaliczony do 3 pp., 31.7.56 wspomniany chwalebnie w rozkazie Zamoyskiego o rozwi�zaniu dyw., odznaczony tureckim medalem Me-d�id�je. Od 1856 mieszka� w Pary�u, od 1858 by� wyk�adowc� j�zyk�w nowo�ytnych w liceum w Meaux. W 1860 wyjecha� do Neapolu, gdzie otrzyma� u Garibaldiego dow�dztwa baterii, bi� si� pod Volturno i Santa Maria di Capua, mianowany kpt. Od 1861 s�u�y� warmii w�oskiej, 1863 otrzyma� naturalizacj�, 1862-67 komendant cytadel w Brescii i Palermo, potem twierdz w Ventimiglia i Vinadio, zast�pca dyrektora zak�ad�w zbrojeniowych w Torre Annunziata, 1867 przeniesiony w stan spoczynku, 1869 otrzyma� stopie� mjra, od 1872 rent� do�ywotni�. Od 1867 mieszka� we Florencji. Parokrotnie przebywa� w Krakowie i Lwowie, 1872 by� przez kilka miesi�cy wyk�adowc� j�zyka ang. w Bari. 1882 przewodniczy� delegacji poi. na pogrzebie Garibaldiego. W 1882 og�osi� fragment wspomnie� „Reduta Ordona przez niego samego opisana we Florencji we wrze�niu 1880” na �amach „Gazety Narodowej” we Lwowie. Zm. 3.5.87 we Florencji, pope�niaj�c samob�jstwo wystrza�em z pistoletu. Zgodnie z ostatni� wol� cia�o zosta�o spalone, a prochy przewieziono do Lwowa i z�o�ono 6.11.91 w grobowcu Baczy�skich na cmentarzu �yczakowskim, 29.11.96 przeniesiono je do osobnego grobu, na kt�rym stan�� potem pomnik d�uta Tadeusza Bar�cza.
  

• Mapa grob�w rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Nast�pny brat lub siostra
  
  
• Zwi�zek z M.J. Minakowskim