„S�ownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
MORSTIN Ludwik Hieronim (12 XII 1886 P�awowice k. Miechowa - 12 V 1966 Warszawa), kierownik lit. teatruBy� synem Ludwika M., ziemianina, i Amelii z Lubienieckich, m�em Janiny z ��towskich (�lub 10 VII 1918). W 1905 uko�czy� z odznaczeniem III Gimn. w Krakowie. W 1906 debiutowa� wydan� w Krakowie udramatyzowan� pie�ni� „Na rac�awickim b�oniu”. W 1906-10 studiowa� psychologi�, filozofi� i filologi� klasyczn� w Monachium, Berlinie, Lipsku i Pary�u, uczestnicz�c w �yciu teatr., i muz. tych miast. W 1910 za�o�y� i redagowa� (z W. Ko�cielskim) miesi�cznik lit.-artyst. „Museion” (do 1913). W 1911 wsp�pracowa� jako doradca lit. z L.
Solskim przy wystawieniu „Legionu” w T. im. S�owackiego w Krakowie; r�wnocze�nie opublikowa� studium hist.-lit. „Legion” Wyspia�skiego. W 1912 Solski wystawi� w Krakowie udramatyzowan� przez M. ballad� A. Mickiewicza „Lilie” (nast. prem. w �odzi, Warszawie, Poznaniu, Wilnie, Kijowie, Lwowie). Jako krytyk i recenzent teatr, wsp�pracowa� m.in. z „Miesi�cznikiem Literackim i Artystycznym”, „Nowym Przegl�dem Literatury i Sztuki”. Podczas I wojny �wiat., s�u�y� w Legionach Pol., nast. zosta� powo�any do Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1919-25 pe�ni� funkcje wojskowe i dyplomatyczne w Pary�u i Rzymie. W 1926 przej�� rodzinny maj�tek w P�awowicach, gdzie nast. organizowa� spotkania i zjazdy literackie. W 1929-31 redagowa� (z. J. Parandowskim) „Pami�tnik Warszawski”, kontynuowa� prac� lit. i publicystyczn�. W 1936 otrzyma� Z�oty Wawrzyn Pol. Akademii Literatury, w 1939 zosta� prezesem krak. oddzia�u Zwi�zku Zaw. Literat�w Polskich. Okupacj� niem. prze�y� w P�awowicach, wsp�lnie z �on� prowadzi� konspiracyjny t. m�odzie�owy, w kt�rym m.in. w 1943 ukrywaj�cy si� tu od roku A.
Szyfman przygotowa� prem. jego „Penelopy”. W 1945 przeni�s� si� do Krakowa, zosta� cz�onkiem Rady Kultury przy MKiS, wyk�adowc� Studia Starego Teatru. W sez. 1946/47 sprawowa� kierownictwo lit. T. im. Wyspia�skiego w Katowicach, nast. w sez. 1947/48 (z S. Otwinowskim) i 1948/49 (z Z. Le�nodorskim) T. Dramatycznych w Krakowie. W tym czasie publikowa� rec. teatr., i artyku�y, m.in. w „Teatrze”, „Listach z Teatru”. Potem mieszka� w Zakopanem i by� prezesem Tow. Mi�o�nik�w T. im. Modrzejewskiej, opiekowa� si� te� t. amat. jej imienia. W 1956 wyjecha� do W�och, a po powrocie, w 1960 zamieszka� w Warszawie. W T. Polskim w Warszawie 31 V 1963, z okazji pi��dziesi�ciolecia pracy tw�rczej M., odby�a si� prem. jego „Kleopatry”.
By� autorem poezji, przede wszystkim za� utwor�w dram. (ok. czterdziestu), wystawianych g�. w Krakowie i Warszawie. Najbardziej znane, to: „Szlakiem legion�w” (1913), „Dzika pszczo�a” (1932), „Obrona Ksantypy” (1939), „Penelopa”, „Polacy nie g�si” (1953), „Przygoda florencka” (1957). Publikowa� wspomnienia: „Spotkania z lud�mi” (1957), „Moje przygody teatralne” (1961), „Opowie�ci o ludziach i zdarzeniach” (1964), „Z mojej szuflady” (1967). Przek�ada� dramaty, m.in. Calderona („Alkad z Zalamei"), Sofoklesa („Antygona”, „Kr�l Edyp"), Lopego de Vegi („Owcze �r�d�o"), ponadto Horacego, Goethego, Szekspira. Za tw�rczo�� przek�adow� otrzyma� nagrod� PEN-Clubu (1952).