What do you think?
Rate this book
Rury
Opowiadania ironiczne, groteskowe, przesiąknięte czarnym humorem. w prosty sposób portretują współczesną rzeczywistość. Codzienne, z pozoru banalne zdarzenia okazują się tu niezwykłe i prowokacyjne. Agent Mosadu, który łapie sam siebie; znienawidzony przez rówieśników uczeń; dziewczyna niezdolna do wyznania miłości; kobieta, która przykleja się stopami do sufitu. Bohaterowie Kereta tworzą intrygującą galerię ludzkich charakterów, a ich historie, opisane żywym, potocznym językiem, zdumiewają wiarygodnością i autentycznością. Opowiadania, pozbawione moralizatorskiego tonu, skłaniają czytelnika do przemyśleń na temat własnego życia, pobudzają do refleksji o tym, co najważniejsze, uczą prawdy o świecie.
200 pages, Paperback
First published January 1, 1992
About the author
Etgar Keret
130 books2,353 followersBorn in Ramat Gan in 1967, Etgar Keret is a leading voice in Israeli literature and film. His books have been published in over four dozen languages and his writing has appeared in The New York Times, Le Monde and The New Yorker, among others. His awards include the Cannes Film Festival's "Caméra d'Or" (2007), the Charles Bronfman Prize (2016) and the prestigious Sapir Prize (2018). Over a hundred short films and several feature films have been based on his stories. Keret teaches creative writing at Ben-Gurion University of the Negev. Since 2021, he has been publishing the weekly newsletter "Alphabet Soup" on Substack.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 56 reviews
December 9, 2023
Niezbyt udany debiut, gdybym zaczął swoją przygodę z Keretem od rur właśnie, to bym chyba jej nie kontynuował.
December 16, 2020
Debiutancki zbiór opowiadań Kereta niestety nie zachwyca. Oczywiście zdarzają się w nim ciekawe opowiadania, ale większość jest dość surowych, ktoś mógłby nawet powiedzieć, że pretensjonalnych.
Mając w pamięci Kolonie Knellera i przede wszystkim Siedem dobrych lat odnoszę wrażenie, że im Keret mocniej ograniczony przez konwencję, tym ciekawszy i lepszy do czytania w formie zbioru.
Pozostała mi do przeczytania jeszcze jedna pozycja z serii wydanej przez W.A.B. i mam nadzieję, że po niej będę miał ochotę na jego najnowszą książkę.
Mając w pamięci Kolonie Knellera i przede wszystkim Siedem dobrych lat odnoszę wrażenie, że im Keret mocniej ograniczony przez konwencję, tym ciekawszy i lepszy do czytania w formie zbioru.
Pozostała mi do przeczytania jeszcze jedna pozycja z serii wydanej przez W.A.B. i mam nadzieję, że po niej będę miał ochotę na jego najnowszą książkę.
March 22, 2017
A very uneven collection of (very) short stories. At its best, it offers bittersweet, surreal vignettes of Israel, but you have to slosh through some unmemorable, underdeveloped stories to get to that.
May 11, 2017
Los cuentos buenos son taaaaaaaaan buenos que borran los malos.
Nadie como él!
Nadie como él!
September 12, 2012
Great-great-great book of short and very short stories.
הדימיון של אתגר קרת פשוטמפליא! סיפורים הזויים ומרתקים
מומלץ בחום!!!!
הדימיון של אתגר קרת פשוטמפליא! סיפורים הזויים ומרתקים
מומלץ בחום!!!!
October 15, 2014
Niektóre opowiadania dostałyby 5, a niektóre 1, średnia zatem jest piękna. Warto, bo Keret nie do końca zwyczajnie opisuje wydarzenia nie do końca zwyczajne, a sztuką jest zachować równowagę.
December 6, 2014
Keeping this at two stars mostly because of what I mentioned in an earlier update: I don't dislike it because it's crude sometimes or bizarre or rather very violent or revolting (that's all okay) but because it lacks the humanity you might find even in other shock lit, and certainly in Keret's inspirations (Vonnegut or Kafka, Coen brothers, Terry Gilliam). It's interesting and definitely no trash, but a few brilliant highlights aside, instead of bittersweet most of it just came across as bitter. My advice to an ultra short story aficionado would be to certainly try it but I've not become a fan.
June 23, 2013
Ciekawy świat przed nami ten Keret odkrywa. Chyba najlepsza metafora dla tej książki to karty do gry Dixit. Każde opowiadanie to taka karta i tylko od nas zależy co na niej zobaczymy, jak ją odczytamy.
Diabelnie inteligenta i absurdalna, a przy tym w formie tak przystępnej. Można by rzec podwójne espresso dla naszej wyobraźni :-)
To drugie opowiadania jakie czytam w ostatnim czasie (wcześniej Bukowski)i myślę, że to jeden z najbardziej osobistych gatunków. I choć forma może wydawać się trywialna to treść potrafi być bardzo mocna.
Diabelnie inteligenta i absurdalna, a przy tym w formie tak przystępnej. Można by rzec podwójne espresso dla naszej wyobraźni :-)
To drugie opowiadania jakie czytam w ostatnim czasie (wcześniej Bukowski)i myślę, że to jeden z najbardziej osobistych gatunków. I choć forma może wydawać się trywialna to treść potrafi być bardzo mocna.
January 31, 2017
Posiblemente, una lectura desde el contexto hispano pierda mucha de la riqueza que el contexto árabe-israelí le aporta a "Tuberías" (Siruela, 2016). Aun así, al tener un mensaje transversal, la pérdida no será mucha, pues estamos ante un libro de relatos variado, pero unívocamente dirigido al ser humano y Seguir leyendo
June 11, 2017
No es el mejor pero si está chido. Creo que si vas a empezar a leer este autor es mejor que sea con otro (Pizzeria Kamikaze, Extrañando a Kissinger, Un hombre sin cabeza). Este ya es para los fans porque son sus primeros cuentos aunque hay un par que son una joya (Tuberias y Superpegamento). Tan chingones como los más chingones de él.
February 14, 2010
It is not as good as Keret's later works, but it does expose his method (implicitly, as a sample of the author's early work, and explicitly, as in the story "Kohi 3") and shows a great writer im Werden.
October 14, 2019
Not as good as Keret's more mature work. Some of the stories are post-modernistic gems ("Kohi 3" comes to mind) but others seem more like undeveloped ideas. Three stars our of five.
February 6, 2023
Było kilka perełek.
November 16, 2020
Este libro me costo un poquito de trabajo leerlo a pesar de que es relativamente corto, ya que no acostumbro a leer cuentos cortos ni relatos, siempre leo novelas llenas de drama que me hacen querer continuar y continuar sin parar. Este no es un libro así, pero los relatos te hacen reflexionar sobre muchas cosas y algunos son muy inesperados. Este libro me lo habian recomendado hace mucho y espere a octubre para utilizarlo en mi RL. Lo recomiendo mucho.
June 21, 2022
El libro que leí anteriormente me gustó mucho. Éste no tanto, y lo entendí al saber que se trata de su opera prima. Una colección heterogénea, llena de rabia, con algunos cuentos más logrados que otros, pero con ese filo que maduraría y le ganaría fama.
Mis favoritos son:
• Feliz Cumpleaños
• Sólo por 19.99 shékels
• El Hijo del Director del MOSAD
• Gulliver en islandés
• Sísifo
• Katzestein
• Tuberías
y
• Pegamento Loco
Mis favoritos son:
• Feliz Cumpleaños
• Sólo por 19.99 shékels
• El Hijo del Director del MOSAD
• Gulliver en islandés
• Sísifo
• Katzestein
• Tuberías
y
• Pegamento Loco
January 1, 2019
Relatos breves que cumplen la función que todo buen cuento debe tener: intensidad y cohesión. No se queda ahí y Keret agrega una mezcla de buen humor, tristeza, ironía y ¿por qué no? Hasta un sentido filosófico de la existencia.
April 30, 2019
Etgar Keret es un genio del relato, atrapa al lector en diferentes historias que muestran lo cotidiano, lo salvaje, lo cruel, la desesperación, la amistad, lo tierno, en fin. Una variedad de historias que nos permiten acercarnos un poquito a sus vivencias. Me encanta.
Read
September 23, 2018Bardzo dobry zbiór opowiadań, a tytułowe "Rury" - bezbłędne!
February 6, 2019
Es un libro vertiginoso, por se cuentos cortos son consisos y contundentes no te deja descansar, se lee muy rápido y son hermosos. mi favorito "Canción de cuna para el tiempo".
July 2, 2024
כאילו.. יש סיפורים מעולים ויש כאלה ש.... לא יודע. מוזר האתגר הזה. ממש לא אחיד ברמה
October 3, 2017
Veel korte verhalen die soms adembenemend mooi en soms broodnuchter zijn. Niet van alle verhalen is me duidelijk wat de clue is, maar dat is eigenlijk ook niet nodig om het boek te kunnen waarderen. De kracht ervan schuilt in het grote voorstellingsvermogen van Keret: in één boek wordt het paradijs voorgesteld als plek voor degenen die niet in staat zijn gelukkig te zijn op aarde, worden kwantums opgetekend als wezens die zich hopeloos onbegrepen voelen, gaan bussen dood en roept dit daadwerkelijk medelijden op bij mij en leveren dromen voedingswaarde op. Werkelijk een inspirerend boek.
January 9, 2015
This book threw me back to when I was obsessing over Topor; only Keret is, in my humble opinion, better. Or just more contemporary and thus somewhat closer, I'm not sure. The collection gave a good overview of Keret's style and themes, and I'll look for more of his writing. But, while I greatly appreciate Keret's wit, short stories aren't really my thing anymore.
April 10, 2016
'... niemand begrijpt de kwantums. Vooral natuurkundigen niet.' Etgar Keret fileert haarscherp in zijn bundel 'Superlijm'! Ook voor niet-natuurkundigen zeer genietbaar, want er zijn ook verhalen over God, de dwerg die uitstekend kan jongleren, Gulliver in het IJslands en mee van dat fraais... Een zeer fijne bundel!
Read
September 10, 2016Er zijn verhalen bij die ik onbegrijpelijk of saai vind en soms erger ik me zelfs… maar ook die zijn na een paar bladzijden afgelopen. Gelukkig hoef je er nooit veel achter elkaar te lezen om aan te belanden bij een leuk, grappig of geniaal verhaal.
https://lalageleest.wordpress.com/201...
https://lalageleest.wordpress.com/201...
November 15, 2016
Te krótkie opowiadania są z jednej strony dziwaczne, a z drugiej... sensowne. Tyle. Trzeba przy nich ruszyć głową :)
June 21, 2017
Buenos cuentos un tanto locochones
July 28, 2017
KHÉRMOSO
March 13, 2023
Citaat : Ze was zo mooi en ongerijmd zoals ze daar ondersteboven aan het plafond hing. Haar lange haar hing los naar beneden, haar borsten hadden de vorm van twee druppels water onder haar witte T-shirt. Bloedmooi.
Review : Superlijm is het debuut van Etgar Keret, die ook cineast en maker van graphic novels is. Het verscheen oorspronkelijk al in 1992, onder de titel Tsinorot. In 2013 verscheen er bij uitgeverij Podium de Nederlandse vertaling. Ondertussen kwamen echter onder meer ook de bundels Pizzeria kamikaze en Verrassing op de markt.
Kerets verhalen zijn kort, erg kort. Zelden of nooit sluiten ze af met een pointe. Zijn verhalen verklaren niet, maar laten daarentegen heel veel aan de verbeelding van de lezer over. Dan denken we bijvoorbeeld aan het titelverhaal 'Superlijm' dat vertelt hoe een man die een affaire heeft, toch aan zijn vrouw blijft plakken en zelfs weer verliefd lijkt te worden wanneer ze zichzelf aan haar voetzolen tegen het plafond heeft gelijmd. Titels zoals ‘De avond dat de bussen doodgingen’ of ‘Annette en ik liggen te neuken in de hel’, mogen dan wel nieuwsgierigheid opwekken want de titels zijn vaak haast verhalen op zich, maar na één leesbeurt, is de rek er wel uit. De pratende hazen uit ‘Kochi’ of het kaarten met kabouters in ‘Sjoeni’ zijn ultra absurdistisch, lezen lekker weg, maar doven dan onmiddellijk uit.
Toch is de verhalenbundel in zijn geheel wel fris en diepzinnig te noemen en die best te pruimen valt indien je van de auteur zijn humor houdt. Persoonlijk had ik er het wat moeilijk mee dat een jongeman zijn eigen hart eruit moet scheuren om zijn liefde aan zijn vriendin te bewijzen, of nog leuker soldaten die ontdekken dat ze niet zijn aangevallen door terroristen, maar door Hebreeuws sprekende konijnen. Ik dacht dat ik een rijke verbeelding had maar tegen Etgar Keret kan ik het echt niet halen. Voor de liefhebbers van De 100 jarige man zal dit misschien dé ideale literatuur zijn.
Review : Superlijm is het debuut van Etgar Keret, die ook cineast en maker van graphic novels is. Het verscheen oorspronkelijk al in 1992, onder de titel Tsinorot. In 2013 verscheen er bij uitgeverij Podium de Nederlandse vertaling. Ondertussen kwamen echter onder meer ook de bundels Pizzeria kamikaze en Verrassing op de markt.
Kerets verhalen zijn kort, erg kort. Zelden of nooit sluiten ze af met een pointe. Zijn verhalen verklaren niet, maar laten daarentegen heel veel aan de verbeelding van de lezer over. Dan denken we bijvoorbeeld aan het titelverhaal 'Superlijm' dat vertelt hoe een man die een affaire heeft, toch aan zijn vrouw blijft plakken en zelfs weer verliefd lijkt te worden wanneer ze zichzelf aan haar voetzolen tegen het plafond heeft gelijmd. Titels zoals ‘De avond dat de bussen doodgingen’ of ‘Annette en ik liggen te neuken in de hel’, mogen dan wel nieuwsgierigheid opwekken want de titels zijn vaak haast verhalen op zich, maar na één leesbeurt, is de rek er wel uit. De pratende hazen uit ‘Kochi’ of het kaarten met kabouters in ‘Sjoeni’ zijn ultra absurdistisch, lezen lekker weg, maar doven dan onmiddellijk uit.
Toch is de verhalenbundel in zijn geheel wel fris en diepzinnig te noemen en die best te pruimen valt indien je van de auteur zijn humor houdt. Persoonlijk had ik er het wat moeilijk mee dat een jongeman zijn eigen hart eruit moet scheuren om zijn liefde aan zijn vriendin te bewijzen, of nog leuker soldaten die ontdekken dat ze niet zijn aangevallen door terroristen, maar door Hebreeuws sprekende konijnen. Ik dacht dat ik een rijke verbeelding had maar tegen Etgar Keret kan ik het echt niet halen. Voor de liefhebbers van De 100 jarige man zal dit misschien dé ideale literatuur zijn.
February 20, 2019
Es la primera vez que leo a Etgar Keret, y ya está en mi lista de autores consentidos.
Tuberías es un compendio de relatos tan contundentes como breves: Algunos de ellos no exceden las tres páginas, pero bastaron para que cada una de esas historias removieran rincones profundos de mi pensamiento.
Etgar Keret mete en la licuadora dosis generosas de humor negro, sarcasmo, crítica social, y los adereza con mucho surrealismo rampante y febriles realidades oníricas.
Muchos de estos textos están inmersos en la difícil realidad del medio oriente, específicamente de Israel, con todo lo que ello significa: El sentimiento de estar rodeado por vecinos hostiles, de una perpetua amenaza a su existencia, y al mismo tiempo, saberse responsables en buena medida de haber sembrado esa hostilidad.
Creo que no es un relato moralista que intente llevarnos a tomar una postura específica en el conflicto Israel-Palestina, pero sí nos provee de perspectivas de ambos bandos, dejándonos tomar la decisión por nuestra cuenta, o al menos eso me pareció percibir.
Hay numerosas referencias a costumbres, lugares y ambientes Israelíes, pero que en su mayoría son de conocimiento popular, al menos someramente, entre los no judíos, por lo que no advierto ninguna dificultad para aquellos que quieran internarse en esta lectura.
En resumen, es una lectura muy recomendable para aquellos que gusten de explorar mundos bizarros, deformes, que den concesiones a la locura, que admitan creaciones lisérgicas de imaginaciones pródigas sabiendo que de un modo u otro parten y aterrizan en la realidad de nuestro mundo tangible.
Tuberías es un compendio de relatos tan contundentes como breves: Algunos de ellos no exceden las tres páginas, pero bastaron para que cada una de esas historias removieran rincones profundos de mi pensamiento.
Etgar Keret mete en la licuadora dosis generosas de humor negro, sarcasmo, crítica social, y los adereza con mucho surrealismo rampante y febriles realidades oníricas.
Muchos de estos textos están inmersos en la difícil realidad del medio oriente, específicamente de Israel, con todo lo que ello significa: El sentimiento de estar rodeado por vecinos hostiles, de una perpetua amenaza a su existencia, y al mismo tiempo, saberse responsables en buena medida de haber sembrado esa hostilidad.
Creo que no es un relato moralista que intente llevarnos a tomar una postura específica en el conflicto Israel-Palestina, pero sí nos provee de perspectivas de ambos bandos, dejándonos tomar la decisión por nuestra cuenta, o al menos eso me pareció percibir.
Hay numerosas referencias a costumbres, lugares y ambientes Israelíes, pero que en su mayoría son de conocimiento popular, al menos someramente, entre los no judíos, por lo que no advierto ninguna dificultad para aquellos que quieran internarse en esta lectura.
En resumen, es una lectura muy recomendable para aquellos que gusten de explorar mundos bizarros, deformes, que den concesiones a la locura, que admitan creaciones lisérgicas de imaginaciones pródigas sabiendo que de un modo u otro parten y aterrizan en la realidad de nuestro mundo tangible.
Displaying 1 - 30 of 56 reviews